1. روزه بگیریم! والّا به خدا کسی با قدری گرسنگی و تشنگی نمرده است. همین اخبار چند سال اخیر را که بررسی کنیم پر است از انواع اعتصاب غذاهای خشک و آب دار و برشته و غیره؛ آدم اصلاً با خودش فکر می کند این ها دارند در مورد استیک صحبت می کنند. حالا ما که خیلی بلد نیستیم این استیک چیست؛ ولی زبان روزه ای بد نیست بدانید به قطعه های بزرگ گوشت که در روغن یا روی شعله پخت می شود و ازش چربی می چکد گفته می شود. توی فیلم ها هم هی درباره‌ی آب دار بودن و خشک بودن‌شان صحبت می کنند. باید شبیه همین کباب خودمان باشد. خلاصه شاید شما بتوانید کسی را پیدا کنید که از پرخوری سقط شده باشد؛ ولی مطمئن باشید با چند ساعت جابه‌جا شدن زمان وعده های غذایی، خطری شما را تهدید نمی کند.
2. در افطار و سحر کم‌تر آب بخورید. باور کنید آپشن ذخیره‌ی بلند‌مدّت آب فقط برای جاندارانی مانند شتر فعّال است. با خوردن بیش از حدّ آب و غذا خود را نترکانید. راستیاتش ما انسان‌ها فوق فوقش بتوانیم دو یا سه ساعت آب های خورده شده را ذخیره کنیم که آن هم همه اش را باید در مسیر سرویس بهداشتی سپری کنیم. در مواقع تشنگی تنها راه مجازی که وجود دارد فراموشی است؛ یعنی این‌که یادتان برود و آب بخورید؛ البتّه این روش هم ریسک‌هایی دارد، مانند این‌که وقتی یادتان رفت، به جای آب ممکن است بیسکویت سبوس دار بخورید و بعدش یادتان بیاید که روزه اید و آن وقت دیگر خیلی دیر شده و احتمال دارد از تشنگی تلف بشوید.
3. بیدار بمانید! بعضی از دوستان طوری این حدیث «خواب روزه‌دار عبادت است» را جدّی می گیرند که اگر در طول روز علائم حیاتی شان را چک کنید، دور از جان مشابه یک بیمار مرگ مغزی هستند. اصلاً گیریم که شما دوستان عزیز برای ثوابش می خوابید، آخر بی انصاف ها یک جوری بخوابید که یک ذرّه ثواب هم گیر بقیّه بیاید؛ البتّه شیطان و دار و دسته اش در ایّام ماه رمضان به مرخصی می روند و تقریباً اکثر کارهای روزه داران عبادت محسوب می شود؛ امّا این وسط ممکن است کسانی هم پیدا بشوند که با خلّاقیّت فردی خودشان، خدای ناخواسته مرتکب گناه بشوند که اشکالی ندارد و می توانند از امکان قبولی توبه در این ماه مبارک بهره مند شوند.
4. دکتر بروید! بعضی دوستان به نوعی بیماری فصلی مبتلا هستند که معمولاً در ماه رمضان فعّال می شود و کلّ دستگاه گوارش‌شان را تحت تأثیر قرار می دهد؛ یعنی اگر یک ساعت غذای‌شان دیر بشود به کما می روند. خب شما دوست عزیزی که این گونه هستی، گذشته از بحث روزه گرفتن، برای ادامه‌ی حیات هم که شده، خودت را به یک دکتر خوب نشان بده! آمدیم و یک روز مادرتان غذایش دو ساعت دیرتر حاضر شد. حیف است روی سنگ مزارتان درج شود: گشنه ای دل‌سوز و تشنه ای مهربان!
5. پنهان بخورید! به هر دلیل که معذور هستید و نمی خواهید روزه بگیرید، سعی کنید موادّ خوراکی را در ملأ عام مصرف نکنید. ممکن است یک آدم بی‌اعصابی پیدا بشود و ساندویچ را از پهلو در تارهای صوتی تان فرو کند. این اصلاً صحنه‌ی دل‌چسبی برای خوردن یک ساندویچ نیست. غیر از این برای خودتان که دو ساعت بعد می خواهید سر سفره‌ی افطار با بقیّه‌ی اعضای خانواده افطار کنید هم کمی افت دارد.
منبع: مجله باران
