فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا (fibromyalgia) یک بیماری مزمن طولانی مدت است و باعث بروز مشکلات زیر می‌شود:

* درد در ماهیچه‌ها و استخوان‌ها
* مناطق تحریک پذیر و حساس به درد
* خستگی عمومی
* اختلالات خواب و اختلالات شناختی

تشخیص بیماری حتی برای پزشکان سخت است، چرا که علایم آن بسیار شبیه دیگر بیماری‌هاست و آزمایش مشخصی برای تایید ابتلا به بیماری وجود ندارد. در نتیجه بیماری معمولاً تشخیص داده نمی‌شود.

درمان این بیماری چالش برانگیز است، اما مصرف دارو، تغییر شیوه زندگی تا حدودی به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک خواهد کرد.

علائم و نشانه ‌های بیماری فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا باعث بروز مناطق درد در بدن می‌شود

دردی که در این نواحی احساس می‌شود، یک درد پیوسته‌ است. اگر فرد در ۴ ناحیه از ۵ ناحیه‌‌ ای که جهت این بیماری مشخص است احساس درد داشته باشد، پزشک تشخیص می‌دهد که او به این بیماری مبتلا است. به نوع دردی که در این بیماری احساس می‌شود، درد منتشر و یا گسترده گفته می‌شود.

برای تشخیص بیماری روی نقاطی خاصی از بدن که درد ماهیچه‌ای – استخوانی دارند و شدت درد و مدت زمان آن تاکید می‌شود.

دیگر علایم فیبرومیالژیا عبارتند از:

* خستگی
* مشکلات خواب
* خوابیدن برای مدت طولانی، بدون اینکه فرد احساس کند که به اندازه کافی استراحت کرده است.
* سردرد
* افسردگی
* اضطراب
* مشکلات تمرکز و توجه کردن
* درد در پایین تنه
* خشکی چشم
* مشکلات مثانه مانند کیست بینابینی مثانه

در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا، مغز و رشته‌های عصبی مختل شده و یا سیگنال‌های درد را بیشتر نشان می‌دهد. از طرفی عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز بر احساس درد تاثیر خواهد گذاشت. بیماری فیبرومیالژیا همچنین بر سطح انرژی بدن اثر می‌گذارد.

اختلالات هوشیاری و حافظه (فیبرو فوگ | فوگ)
فیبرومیالژیا فوگ (Fibromyalgia fog) یا فیبرو فوگ یا مه مغزی (brain fog) نوعی از بیماری است که بیمار در آن با مشکلات حافظه و تمرکز دست و پنجه نرم می‌کند، از نشانه های آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* اختلال حافظه
* تمرکز دشوار
* سخت هوشیار ماندن

بر اساس مطالعاتی که در سال ۲۰۱۵ انجام شده است، گاهی مشکلات مغزی و روانی ناشی از فیبرومیالژیا فوگ از دردی که بیماری ایجاد می‌کند، آزار دهنده تر خواهد بود.

فیبرومیالژیا در زنان

علائم بیماری فیبرومیالژیا معمولا در زنان وخیم‌تر از مردان است.

درد منتشر در زنان بسیار بیش‌تر از مردان بوده و آن‌ها بیش‌تر علائم سندروم روده تحریک پذیر و خستگی صبحگاهی را نشان می‌دهند. عادات ماهیانه‌ی دردناک هم بسیار رایج است. رسیدن زنان به دوران یائسگی باعث شدت گرفتن بیماری فیبرومیالژیا می‌شود.

فیبرومیالژیا در مردان

مردان هم به این بیماری مبتلا می‌شوند. اما معمولا در مردان ناشناخته باقی می‌ماند، چرا که فیبرومیالژیا معمولا به عنوان یک بیماری زنانه شناخته می‌شود.

مردان هم درد زیاد و تغییرات احساسی را تجربه می‌کنند. این بیماری کیفیت زندگی، وضعیت شغلی و روابط آن‌ها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از آن‌جایی که این باور در جامعه وجود دارد که مردان نباید درد خود را بروز دهند، بیماری معمولا در آن‌ها ناشناخته می‌ماند.

نقاط درد در فیبرومیالژیا کدام است؟

در گذشته اگر افراد دارای درد منتشر بوده و درد در حداقل ۱۱ نقطه از ۱۸ نقطه‌ی مشخص که به آن نقاط ماشه‌ای می گویند بروز می‌کرد. این بیماری در فرد تشخیص داده می‌شد. پزشکان برای اینکه شدت درد در این نقاط را بررسی کنند به آرامی به آن‌ها فشار وارد می‌کنند.

نقاط درد یا ماشه‌ای رایج عبارتند از :
* پشت سر
* بالای شانه
* بالای سینه
* پهلوها
* زانوها
* قسمت خارجی ساعد

در بیش‌تر موارد، نقاط ماشه‌ای بخشی از فرایند تشخیص به حساب نمی‌روند. در عوض پزشکان اگر از هر ۵ نقطه‌ی ماشه‌ای ۴ نقطه درگیر باشد، تشخیص می‌دهند که فرد به فیبرومیالژیا مبتلا است.

تعریف نوع درد فیبرومیالژیا

درد علامت اصلی فیبرومیالژیا است. فرد آن را در عضلات مختلف و دیگر بافت‌های نرم اطراف بدن احساس می‌کند.

درد بیماری خفیف، شدید و یا غیر قابل تحمل خواهد بود. شدت بیماری، تعیین کننده‌ی شرایط بیمار در آینده خواهد بود.

فیبرومیالژیا ممکن است به صورت پاسخ غیر طبیعی دستگاه عصبی خود را نشان دهد. گاهی فرد این درد را در چند نقطه‌ی بدن احساس خواهد کرد.

با وجود تحقیقات بسیار هنوز علت اصلی بیماری مشخص نشده است. و پژوهش‌ها ادامه دارد.

درد قفسه سینه

زمانی که درد فیبرومیالژیا در سینه احساس شود، فرد دردی شبیه حمله قلبی را احساس خواهد کرد.درد سینه در این بیماری معمولا در غضروف‌هایی که دنده‌ها را به قفسه‌ی سینه متصل می‌کند، متمرکز شده است. این درد ممکن است در شانه و بازوها هم منتشر شود.

درد سینه‌ در فیبرومیالژیا ممکن است این ویژگی‌ها را داشته باشد:

* تند و زننده باشد
* احساسی همچون سوزن سوزن شدن در سینه ایجاد کند
* مانند احساس سوختگی باشد

و مانند حمله‌ی قلبی ممکن است فرد در نگه داشتن نفس خود مشکل داشته باشد.

کمر درد
کمر یکی از رایج ترین نقاط بدن است که درد را احساس می‌کند. چیزی در حدود 80 درصد از آمریکایی‌ها در مقطعی از زندگی خود به کمر درد دچار شده اند. اگر فرد دچار کمردرد شود نمی‌توان به صورت دقیق گفت که به علت فیبرومیالژیا یا بیماری دیگری مانند التهاب مفاصل و یا کشیدگی ماهیچه‌ها رخ داده است.

دیگر علایم مانند مه مغزی و خستگی به تشخیص فیبرومیالژیا کمک می‌کند. همچنین احتمال این وجود دارد که فرد به ترکیبی از فیبرومیالژیا و التهاب مفاصل مبتلا باشد.

داروهایی که فرد برای تسکین دیگر علایم بیماری مصرف می‌کند، به کاهش درد کمر هم کمک خواهد کرد. انجام ورزش‌های استقامتی و کششی به تقویت عضلاتی که از بافت‌های نرم کمر حفاظت می‌کنند، بسیار کمک کننده خواهد بود.

پا درد
امکان بروز درد فیبرومیالژیا در ماهیچه‌ها و بافت‌های نرم پا هم وجود دارد. پا درد ناشی از بیماری مشابه درد کشیدگی عضلات و سفتی ناشی از التهاب مفاصل است و ممکن است حالت‌های زیر را داشته باشد:

* عمیق
* همراه با احساس سوزش
* ضربان دار

گاهی احساس درد در پا با احساس بی‌حسی یا مور مور شدن همراه است. حرکت ناگهانی و بدون کنترل پا که نشانه‌ای از سندروم پای بی قرار است می‌تواند با فیبرومیالژیا همپوشانی داشته باشد.

احساس خستگی هم گاهی در پا هم بروز پیدا می‌کند و در این حالت فرد در اندام تحتانی احساس سنگینی کرده و احساس می‌کند که وزنه‌های سنگینی آن‌ها را به سمت پایین می‌کشند.

علت بیماری فیبرومیالژیا

پزشکان تاکنون علت دقیق بروز بیماری فیبرومیالژیا را نمی‌دانند. بر اساس آخرین پژوهش‌ها، احتمالا این بیماری ریشه‌‌ی ژنتیکی دارد و مجموعه‌ای از عوامل مانند استرس، عفونت و تروما آن را تحریک می‌کند.

نگاهی دقیق‌تر به عوامل بروز بیماری بیندازیم:

عفونت
بیماری‌های قبلی منجر به تحریک بروز فیبرومیالژیا شده و یا نشانه‌های آن را بدتر خواهد کرد. .آنفولانزا، ذات الریه، عفونت دستگاه گوارشی ناشی از باکتری سالمونلا و شیگلا و ویروس اپشتین – بار ممکن است با بیماری مرتبط باشند.

ژنتیک
اگر یکی از اعضای خانواده این مشکل را داشته باشد،احتمال ابتلا در سایر اعضای خانواده بیش‌تر است.

پژوهشگران معتقدند که برخی جهش‌های ژنتیکی ممکن است موثر باشند. آن‌ها چند ژن خاص را شناسایی کرده‌اند که انتقال سیگنال‌های شیمیایی درد بین رشته‌های عصبی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

تروما
افرادی که در معرض ضربه‌های روحی و روانی و جسمی قرار گرفته‌اند، بیش از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. این شرایط به اختلال اضطرابی پس از حادثه مرتبط است.

استرس
همچون ضربه‌های شدید، استرس هم اثرات جبران ناپذیری روی بدن خواهد گذاشت. استرس ممکن است با تغییرات هورمونی مرتبط باشد و در نهایت به فیبرومیالژیا بیانجامد.

پزشکان دلیل اصلی درد منتشر و همه جانبه‌ی بیماری را نمی‌دانند. یک دلیل این می‌تواند باشد که مغز آستانه‌ی تحمل درد را پایین می‌آورد. اگر عاملی تا پیش از این دردناک نبوده، اکنون با این شرایط جدید درد زیادی را بر فرد تحمیل می‌کند.

دلیل دیگر این می‌تواند باشد که رشته‌های عصبی به سیگنال‌های درد واکنش زیادی نشان می‌دهند

دستگاه عصبی مرکزی: میزان حساسیت این دستگاه، تعیین کننده‌‌ی میزان درک ما از درد و شدت آن است. برای این منظور، دستگاه عصبی مرکزی از راه‌ها و روش‌هایی استفاده می‌کند که نارسایی آنها می‌تواند منجر به فیبرومیالژیا شود.

انتقال دهنده‌های عصبی: مولکول‌هایی هستند که پیام‌های شیمیایی را بین سلول‌های عصبی منتقل می‌کنند. نقش انتقال‌دهنده‌های عصبی بسیار پیچیده است. تغییرات در میزان انتقال‌دهنده‌های عصبی می‌تواند به آشکار شدن نشانه‌های این سندرم کمک کند.

هورمون‌ها: مولکول‌های انتقال‌دهنده‌ای هستند که در جریان خون رها می‌شوند تا پیام‌ها و دستورات متنوعی را بین بخش‌های مختلف بدن ما انتقال دهند. احتمال مشاهده اختلالات هورمونی در بیماران مبتلا به سندرم فیبرومیالژیا زیاد است. به عنوان مثال، مشاهده شده که چرخه روزانه هورمون رشد در افراد مبتلا به این سندرم می‌تواند نامنظم باشد.

اختلالات خواب: به کاهش کیفیت خواب گفته می‌شود که شامل کاهش زمان خواب، عمق خواب و بیدار شدن‌های متوالی می‌باشد. افراد مبتلا به فیبرومیالژیا معمولاً از مشکلات خواب شکایت دارند.

فیبرومیالژیا و خود ایمنی

در بیماری‌های خود ایمنی مانند روماتیسم مفصلی و یا ام اس (MS) سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های طبیعی بدن حمله می کند. اگر تا پیش از این این سیستم بدن به باکتری‌ها و ویروس‌ها حمله می‌کرده، اکنون مفاصل و دیگر بافت‌های سالم را مورد حمله قرار می‌دهد.

علائم بیماری فیبرومیالژیا بسیار شبیه اختلالات خود ایمنی است. این نشانه‌ها معمولاً با هم همپوشانی داشته و این تئوری را تقویت می‌کند که فیبرومیالژیا یک بیماری خود ایمنی است.

اثبات این ادعا اما دشوار است، چرا که بیماری باعث التهاب نمی‌شود و تا کنون در نمونه‌های خونی بیماران اتو آنتی بادی شناسایی نشده است.

عوامل خطر برای ابتلا به بیماری فیبرومیالژیا

عود دوباره بیماری ممکن است به عوامل زیر ربط داشته باشد:

* استرس
* جراحت
* بیماری از قبیل آنفولانزا

اگر مواد شیمیایی در مغز متعادل نباشند، ممکن است سیستم عصبی مغز درست کار نکند و به پیام‌های عادی درد به شکل زیادی واکنش نشان دهد.

دیگر عوامل خطر بروز بیماری عبارتند از:

جنسیت: بیش‌تر موارد بیماری در حال حاضر در زنان تشخیص داده می‌شود؛ با این همه علت زیاد بودن این بیماری در این جنس شناخته شده نیست.

سن: معمولاً در سنین میانسالی این بیماری تشخیص داده می‌شود، با این همه هر چقدر سن فرد بالاتر رود، احتمال بروز بیماری بیش‌تر می‌شود. کودکان هم به آن مبتلا می‌شوند.

سابقه خانوادگی : اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده مبتلا باشد، فرد بیش‌تر در معرض خطر ابتلا قرار خواهد داشت.

بیماری: با وجود اینکه فیبرومالیژیا نوعی التهاب مفاصل نیست، ابتلا به لوپوس یا رماتیسم مفصلی خطر ابتلا به بیماری را افزایش خواهد داد.

تشخیص بیماری فیبرومیالژیا

اگر فرد به مدت 3 ماه و یا بیش‌تر دردی منتشر و همه جانبه در بدن خود احساس کند، پزشک احتمالاً تشخیص خواهد داد که او به فیبرومیالژیا مبتلا است. درد گسترده و همه جانبه به دردی گفته می‌شود که در هر دو طرف بدن احساس شود و فرد آن را در قسمت بالا و پایینی میان تنه و دور کمر هم حس کند.

بعد از معاینه‌ی کامل بالینی پزشک باید تشخیص دهد که آیا بیماری دیگری منجر به ایجاد درد شده است یا خیر؟

هیچگونه روش تشخیصی آزمایشگاهی و یا تصویر برداری قادر به تشخیص بیماری نیست. پزشک برای تشخیص علت احتمالی دردهای مزمن شاید از این روش‌ها استفاده کنید.

گاهی تشخیص بیماری‌های خود ایمنی از فیبرومیالژیا بسیار سخت و دشوار است، چرا که در بسیاری از موارد علائم با هم همپوشانی دارند.

درمان بیماری فیبرومیالژیا

در حال حاضر بیماری فیبرومیالژیا درمانی قطعی ندارد.
درمان بر بهبود کیفیت زندگی و کم کردن شدت علایم بیماری تاکید می‌کند:

* داروها
* روش‌های خود مراقبتی
* تغییر سبک زندگی

داروها کمک می‌کند تا درد کم‌تر شده و فرد راحت‌تر به خواب برود. فیزیوتراپی و طب سوزنی به کم شدن استرس و بالا رفتن قدرت بدنی کمک خواهد کرد. ورزش و روش‌های کاهش استرس علاوه بر دادن احساس بهتر به بیمار، به او از نظر روانی و جسمی کمک خواهد کرد.

بیمار می‌تواند به مشاور مراجعه کند و یا در جلسات گروهی حمایتی شرکت کند.

داروهای تجویزی برای بیماری فیبرومیالژیا

هدف از درمان فیبرومیالژیا کنترل درد و بهبود کیفیت زندگی است و با روش‌های خود مراقبتی و دارو محقق می‌شود.

داروهای رایج برای درمان بیماری عبارتند از:

مُسکن

داروهای مسکنی همچون ایبوپروفن و استامینوفن به کنترل دردهای خفیف کمک می‌کند. داروهای مخدر همچون ترامادول (tramadol) پیش از این به عنوان یک داروی ضد درد تجویز می‌شد. ولی امروزه تحقیقات نشان می‌دهد که اثر خاصی ندارد. با این همه مقدار مصرفی ماده‌ی مخدر باید به تدریج زیاد شود، در غیر این صورت خطراتی به همراه خواهد داشت.

بیش‌تر پزشکان توصیه می‌کنند که از داروهای مخدر برای درمان فیبرومیالژیا استفاده نشود.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین (duloxetine) و داروی ساولا (milnacipran) گاهی برای درمان درد و خستگی ناشی از بیماری تجویز می‌شود. این داروها همچنین باعث بهبود کیفیت خواب و متعادل شدن انتقال دهنده‌های شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

داروهای ضد تشنج

گاباپنتین (Gabapentin) برای درمان صرع مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی در عین حال ممکن است در کاهش شدت علائم بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا هم موثر باشد. پرگابالین (Pregabalin) اولین داروی ضد تشنجی است که برای درمان فیبرومیالژیا به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده است. این دارو‌ اجازه فرستادن پیام درد را به رشته‌های عصبی نمی‌دهد.

گروهی دیگر از داروهای ضد افسردگی و داروهای خواب هم وجود دارند که به بهبود علایم بیماری کمک می‌کنند ولی سازمان غذا و دارو آن را تایید نکرده است. یک زمانی از داروهای شل کننده‌ی عضلات استفاده می‌شد که اکنون استفاده از آن توصیه نمی‌شود.

درمان‌ های طبیعی بیماری فیبرومیالژیا

اگر داروهای تجویزی به صورت کامل منجر به برطرف شدن علائم فیبرومیالژیا نشود، می‌توان به درمان‌های جایگزین تکیه کرد. بسیاری از درمان‌های طبیعی روی کنترل استرس و کاهش درد تاکید دارند. شما می‌توانید از آن‌ها به تنهایی و یا همراه با درمان‌های رایج بیماری استفاده کنید.

درمان‌های طبیعی شامل:
* فیزیوتراپی
* طب سوزنی
* هیدروکسی تریپتوفان
* مدیتیشن
* یوگا
* تای چی
* ورزش
* ماساژ درمانی
* رژیم غذایی سالم و متعادل

شرکت در جلسات تراپی و مشاوره تا حد زیادی استرس که عامل اصلی تحریک کننده‌ی عوامل بیماری است را کاهش می‌دهد.

جلسات تراپی گروهی هم از نظر هزینه ای که فرد صرف می‌کند مناسب تر هستند و به فرد کمک می‌کند تا با افراد دیگری که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، دیدار کند.

درمان رفتاری – شناختی (Cognitive behavioral therapy ) هم راه دیگری برای کنترل موقعیت و شرایط استرس زا است.

توجه داشته باشید که بسیاری از درمان‌های جایگزین برای فیبرومیالژیا از نظر علمی ثابت نشده و یا به صورت کامل بررسی‌های علمی در مورد آن‌ها انجام نشده است.

نقاط حساس در بیماری فیبرومیالژیا

نقاط حساس، نقاط مشخصی از بدن هستند که فیبرومیالژیا باعث بیشترین درد در آنها می‌شود. پشت‌سر، زانوها و آرنج‌ها‌ بعضی از این نقاط حساس هستند. درد همچنین می‌تواند در گردن و شانه‌ها، باسن و قسمت بالای قفسهٔ سینه افزایش یابد.

پزشکان برای تشخیص فیبرومیالژیا از چگونگی واکنش بیمار به فشار در این نقاط استفاده می‌کردند. بااین‌حال به‌نظر نمی‌رسد که این روش برای تشخیص این بیماری دقیق باشد. به‌همین‌دلیل امروزه از نقاط دردناک به‌عنوان یک شاخص قابل‌اعتماد برای فیبرومیالژیا استفاده نمی‌شود.

تزریق در این نقاط به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. امروزه فیبرومیالژیا را به جای مناطق یا نقاط خاصی از درد، با شدت درد مزمن و نوع آن می‌شناسند.

توصیه ‌های تغذیه ‌ای برای فیبرومیالژیا

برخی از بیماران می‌گویند که با رعایت رژیم غذایی خاص و پرهیز از خوردن یک سری از مواد غذایی احساس بهتری دارند. اما از نظر دانشمندان هیچ دلیل علمی در مورد تاثیر یک سری از مواد غذایی بر بهبود علائم فیبرومیالژیا وجود ندارد.

اگر بیماری فیبرومیالژیا تشخیص داده شود، باید فرد رژیم غذایی متعادلی را دنبال کند. مواد غذایی نقش بسیار مهمی در سلامتی کلی بدن، پیشگیری از بدتر شدن علایم بیماری و تامین انرژی مورد نیاز ایفا می‌کنند.

این استراتژی‌های غذایی را به یاد داشته باشید:

* در رژیم غذایی به مقدار کافی میوه و سبزی، غلات کامل، لبنیات کم چرب و پروتئین قرار دهید.
* به اندازه کافی آب بنوشید.
* بیش‌تر از گوشت، غذاهای گیاهی مصرف کنید.
* مقدار شکر و قند مصرفی در رژیم غذایی را کاهش دهید.
* تا جایی که می‌توانید ورزش کنید.
* سعی کنید که وزن خود را در محدوده‌ی نرمال قرار دهید.

گاهی برخی از مواد غذایی همچون گلوتن و مونو سدیم گلومات ممکن است علایم بیماری شما را بدتر کند. در این صورت مواد غذایی مصرفی در طول روز را به دقت یادداشت کرده و اگر بعد از مصرف آن‌ها احساس خاصی داشتید آن را حتماً ثبت کنید

حذف الیگوساکاریدها، دی‌ساکاریدها، مونوساکاریدهای قابل تخمیر و پولیول‌ها یا فودمپ (FODMAP): مطالعات اخیر نشان داده که رژیم غذایی با فودمپ پایین می‌تواند اثرات امیدوارکننده‌ای بر میزان درد در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا داشته باشد.

حذف مواد افزودنی و اکسیتوتوکسین‌ها: گزارشی نشان داده که حذف مواد ‌افزودنی مانند اسپارتام و مونوسدیم گلوتامات (MSG) از رژیم غذایی می‌تواند علائم درد را به‌میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. هنگامی که این مواد افزودنی در رژیم غذایی‌ بعضی از افراد در این پژوهش قرار گرفت، دردشان افزایش پیدا کرد.

خوردن دانه‌ها و مغزهای بیشتر: شواهدی که رابطهٔ مستقیم بین دانه‌ها، مغزها و بهبود علائم فیبرومیالژیا را تأیید کند بسیار ناچیز هستند. بااین‌حال، این خوراکی‌ها حاوی موادمعدنی و موادمغذی مقوی هستند که ممکن است به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

مواردی که ثبت کرده‌اید را با پزشک به اشتراک بگذارید تا پزشک مواد تحریک کننده را شناسایی کند. از خوردن غذاهایی که منجر به بدتر شدن علایم می‌شود خودداری کنید.

این بیماری می‌تواند منجر به احساس خستگی و بی حالی شود.

کم کردن درد فیبرومیالژیا

درد فیبرومیالژیا ممکن است ناخوشایند باشد و مانع از انجام کارهای روزانه فرد شود. تنها به دنبال راهی برای آرام کردن درد خود نباشید، بلکه با مشورت با پزشک راه‌های کنترل درد را بیاموزید

راه‌های تسکین درد عبارتند از:

* ایبوپروفن (ibuprofen)
* ناپروکسن سدیم (naproxen sodium)
* کم کردن احساس ناخوشایند
* شدت درد کمر
* کنترل بهتر شرایط

داروهای اشاره شده از جمله داروهای ضد التهاب هستند. با وجود اینکه التهاب بخش اصلی فیبرومیالژیا نیست، ممکن است که با بیماری‌هایی هم‌چون روماتیسم عضلانی و … همپوشانی داشته باشد. از طرفی دیگر این داروهای مسکن به بیمار کمک می‌کند تا خواب راحت‌تری داشته باشد.

توجه داشته باشید که داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی عوارض جانبی هم دارند. تنها در صورتی باید این داروها در دراز مدت مصرف شوند که نیاز به کنترل دردهای مزمن باشد.

با پزشک خود مشورت کنید و از او بخواهید که یک برنامه درمانی مورد اطمینان و ایمن طراحی کند که به شما کمک کند تا بیماری خود را کنترل کنید.

داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج گروهی دیگر از داروها هستند که به کنترل درد کمک می‌کنند و ممکن است برای بیمار مبتلا تجویز شود.

انجام ورزش یوگا، طب سوزنی و فیزیوتراپی هم می‌تواند به فرد کمک کند. خستگی ناشی از بیماری مانند درد چالش برانگیز بوده و باید کنترل شود.

زندگی با بیماری فیبرومیالژیا

زمانی که فرد همواره درد باشد، خسته باشد و یا سایر علایم بیماری را تجربه کند، کیفیت زندگی ناخودآگاه دستخوش تغییر خواهد شد. مشکل زمانی بیش‌تر می‌شود که بسیاری از مردم در مورد فیبرومیالژیا و ابتلای خود به آن آگاهی ندارند. به این دلیل که علایم بیماری به سختی قابل مشاهده است، اطرافیان بیمار در بسیاری از موارد گمان می‌کنند که فرد در ابراز درد خود اغراق می‌کند.

فرد بیمار باید بیماری خود را بپذیرد و مسیر درمانی را به درستی طی کند. گاهی نیاز است که بیش از یک روش درمانی امتحان شود و یا چند روش درمانی در آن واحد امتحان شود.

بیمار می‌تواند با این گروه از افراد در ارتباط باشد:
* پزشک
* دوستان نزدیک
* روانشناس و مشاور

به خود سخت نگیرید و ایمان داشته باشید که توان مقابله و کنترل بیماری خود را دارید.

سخن پایانی

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که باعث بروز مشکلات زیر می‌شود:

* درد گسترده
* خستگی
* مشکلات خواب
* افسردگی

در حال حاضر فیبرومیالژیا درمان قطعی ندارد و دانشمندان به درستی دلیل بروز آن را نمی‌دانند. در فرایند درمان این بیماری مزمن روی داروها و شیوه‌ی زندگی تاکید می‌شود تا اندکی از شدت بروز علایم بیماری کاسته شود.

در حدود 4 میلیون آمریکایی در سنین 18 و بالاتر یعنی چیزی در حدود 2 درصد از جمعیت این کشور به این بیماری مبتلا هستند. بیش‌تر نمونه‌های فیبرومیالژیا در زنان تشخیص داده می‌شود، ولی مردان و کودکان هم با این بیماری درگیر می‌شوند.

بیماری بسیاری از افراد در سنین میانسالی تشخیص داده می‌شود. با وجود اینکه این بیماری یک نوع عارضه مزمن است ولی گروهی از مردم دوره‌هایی از تخفیف و کم شدن شدت بیماری را هم تجربه می‌کنند و در این شرایط درد و خستگی تا حد زیادی بهبود پیدا می‌کند.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت چطور
سایت عبیدی