نام مدفون در این بقعه، شاه عباس غیب است. افراد محلی معتقدند نسبش به امام کاظم (علیه السلام) می رسد و در «بیرم لار» از توابع فارس تذکره دارد. آقای احمد دوست زاده از مطلعین محلی می گوید: از مرحوم حاج سید حسین حسینی فرزند آقا محمد حسن - در کاکی گنبد و بارگاهش مشهورواز تحصیل کردگان نجف اشرف است - شنیدم که فرمود : «شاه عباس غیب در لارستان تذکره دارد.» اکنون با توجه به مندرجات تذکره شاه زند و که در آن به حضور نیروهای شاه زند در منطقه دشتی اشاره شده و فرمایش مرحوم عالم فاضل حاج سید حسین حسینی - پورفاطمی - می توان چنین نتیجه گرفت که شاه عباس غیب از بیرم لارستان برای ارشاد و هدایت مردم به منطقه دشتی آمده و در روستای خروک فوت ودفن شده است. البته قول ضعیفی هم وجود دارد که: ایشان اصلش از جم بوده و از آن جا به خروک مهاجرت کرده است.
معلوم نشد، اولین اتاق، کی و به وسیله چه کسی بر قبر شاه عباس غیب بنا گردید؛ اما مشخص شد زمانی که مرحوم، رئیس محمد علی رزمی فرزند رئیس عبدالحسن فرزند زائر غلام رزمی دشتی، ریاست سنا و توابع را داشته، اتاق گنبد و گلدسته داری از سنگ و گچ، بر قبر شاه عباس غیب می سازد و چون آن اتاق بر اثر عوامل طبیعی فرسوده شده بود، چند سال پیش به همت آقای زائر على عبدالهی و نذورات مردمی اتاق فعلی بنا می شود. این اتاق به طول 3.75 و عرض 3.16 و ارتفاع 2.77 متر است و از مصالحی چون سیمان، بلوک و گچ ساخته شده و از داخل، دیوارهایش با گچ اندود شده است. درب آهنی آن دارای ارتفاع2.60 و پهنای 5.92 متر است که رو به مشرق باز می شود. کف اتاق به وسیله موکت وقالی فرش شده و در اطراف آن، طاقچه هایی به عرض ۹۰ سانتی متر است. قبر شاه عباس غیب، سیمانی، دارای طول 1.60 و عرض ۹۳ سانتی متر وفاقد سنگ قبر وضریح است و درست در وسط اتاق قرار دارد.
بقعه شاه عباس غیب، میان درهای سرسبز و با صفا، کنار چشمه ای جاری واقع شده و اطرافش را درختان کهنسال نخل، گز و کنار احاطه کرده است. امکاناتش عبارتند از: برق، آب و سرویس بهداشتی. خادم آن زائر على عبدالهی است. راهش خاکی و تا جاده آسفالته خورموج - شنبه، حدود دو کیلومتر فاصله دارد.
دارای کرامات بسیار است؛ از جمله حاج درویش رزمی - ساکن کشتو - از قول پدرش مرحوم رئیس محمد على نقل می کند که یک سال بر اثر قحطی و شیوع بیماری های کشنده عده زیادی از اهالی روستای سنا مریض شدند که از این عده، فقط آن چند نفری که کنار بقعه شاه عباس غیب برده شده بودند، سالم ماندند و بقیه جان سپردند.
شاه عباس غیب، نزد مردم خروک و سنا احترام خاصی دارد. هر هفته روزهای پنج شنبه و جمعه به زیارتش می روند. در قدیم اهالی این دو محل طی رسمی دیرینه، در روز چهارشنبه آخر ماه صفر به همراه بزرگان محل در جوارش اجتماع کرده و به خواندن قرآن و راز و نیاز مشغول می شدند و بعد از ادای نذر و خوردن گوشت قربانی، دسته جمعی، به خانه هایشان بر می گشتند.
بومیان بر این باورند که شاه عباس غیب، اجازه دفن اموات را در کنارش نمی دهد و در گذشته ماری بوده که به افراد خاطی حمله ور می شده است.
امروزه این بقعه یکی از مناطق زیارتی و سیاحتی شهرستان دشتی محسوب می شود و دوست داران در ایام بهار به ویژه سیزده بدر که تپه ماهورهای اطراف پوشیده از سبزی می شود از دور و نزدیک به خصوص از شهر کاکی به دورش اجتماع می کنند.
منابع:
1. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیائی آبادی های کشور جمهوری اسلامی ایران، ج ۱۱۱(خورموج) ص ۶۴.
2. گفتگو با احمد دوست زاده، ساکن خروک، مورخ 1387/4/25
٣. گفتگو با حاج رئیس درویش رزمی فرزند مرحوم رئیس محمد علی، کشتو، مورخ ۱۳۸۶/1/5
۴. یاداشت عبدالکریم مقیمی پرست، فرهنگی، سنائی اصل، ساکن خورموج، مورخ 1383/10/10
۵. مشاهدات نگارنده، مورخ ۱۳۸۴/1/11
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر دوم، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 65-62
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
