دست از طلب ندارم تا کام من برآيد
شاعر : حافظ
يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد |
|
دست از طلب ندارم تا کام من برآيد |
کز آتش درونم دود از کفن برآيد |
|
بگشاي تربتم را بعد از وفات و بنگر |
بگشاي لب که فرياد از مرد و زن برآيد |
|
بنماي رخ که خلقي واله شوند و حيران |
نگرفته هيچ کامي جان از بدن برآيد |
|
جان بر لب است و حسرت در دل که از لبانش |
خود کام تنگدستان کي زان دهن برآيد |
|
از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم |
هر جا که نام حافظ در انجمن برآيد |
|
گويند ذکر خيرش در خيل عشقبازان |
|