جهان بر ابروي عيد از هلال وسمه کشيد
شاعر : حافظ
هلال عيد در ابروي يار بايد ديد |
|
جهان بر ابروي عيد از هلال وسمه کشيد |
کمان ابروي يارم چو وسمه بازکشيد |
|
شکسته گشت چو پشت هلال قامت من |
که گل به بوي تو بر تن چو صبح جامه دريد |
|
مگر نسيم خطت صبح در چمن بگذشت |
گل وجود من آغشته گلاب و نبيد |
|
نبود چنگ و رباب و نبيد و عود که بود |
چرا که بي تو ندارم مجال گفت و شنيد |
|
بيا که با تو بگويم غم ملالت دل |
که جنس خوب مبصر به هر چه ديد خريد |
|
بهاي وصل تو گر جان بود خريدارم |
شبم به روي تو روشن چو روز ميگرديد |
|
چو ماه روي تو در شام زلف ميديدم |
به سر رسيد اميد و طلب به سر نرسيد |
|
به لب رسيد مرا جان و برنيامد کام |
بخوان ز نظمش و در گوش کن چو مرواريد |
|
ز شوق روي تو حافظ نوشت حرفي چند |
|