پس باز می پرسیم"آرکولوژی" چیست؟ این مفهومی است که معمار، پائولو سولری، آن را در کتاب Arcology: City in the Image of Man تعریف کرده است. ایده تلفیق معماری و اکولوژی و چشم انداز زیست محیطی در پاسخ به رشد شهر.
بهبودهای کوچک، هرچند عملگرا و در دسترس است، تنها "نوع بهتری از نادرستی" ایجاد می کند که در نظر متفکر منطقی ممکن است حتی ارزش چندانی نداشته باشد. آرکولوژی تغییر شکل کامل چگونگی وجود ما در محیط های خودمان را پیشنهاد می کند - یک الگوی جدید شهری که در جهت تکامل فرهنگی، تاب آوری صرفه جویی و تعادل با طبیعت است.فرض آرکولوژی این است که یک ساختمان خودکفا و سبز باشد که به دلیل اندازه و تعداد خدماتی که این امر لازم دارد، بیشتر شبیه یک شهر کوچک است. ساکنان این "شهر کوچک" از خدماتی مانند مدیریت پسماند، تولید برق و حمل و نقل به عنوان بخشی از توسعه یکسان بهره مند می شوند.
این مفهوم به عنوان راه حلی برای یکی از مشکلات جدی جامعه مدرن مطرح شده است: شلوغی بیش از حد شهرها در نتیجه افزایش جمعیت و در نتیجه از دست دادن محیط های طبیعی. بنابراین، این موج جدید معماری با ساخت آسمان خراش های عظیم که کمترین فضای ممکن را اشغال می کنند و همچنین متعهد شدن برای به حداقل رساندن تأثیرات زیست محیطی، رشد عمودی را انتخاب می کند.
بنابراین، ساختمان های آرکولوژی باید تمام نیازهای اساسی زندگی را برآورده کنند، و قادر به تولید انرژی خود، تولید غذای خود، کنترل کیفیت هوا و آب و پشتیبانی از مدیریت پایدار پسماند خود باشند. علاوه بر ارائه کلیه خدمات در همان فضای عمودی، این ساختمان ها لزوم وجود خودروها را نیز از بین می برند و در نتیجه آلودگی و انتشار کربن را کاهش می دهند.
ما نمی توانیم بدانیم معماری آینده چه مسیری را طی خواهد کرد، اما یک چیز را می دانیم که طبق پیش بینی های سازمان ملل متحد، تا سال 2050، 9.7 میلیارد نفر در سیاره ما زندگی خواهند کرد که این رقم تا سال 2100 به 11.200 میلیارد نفر می رسد. ما فقط باید منتظر بمانیم و ببینیم چه تدابیری اتخاذ خواهد شد و در نتیجه معماری چگونه به چالش پاسخ خواهد داد.
جایگزین های ناب و کارآمد
اصلاحات و سازگاری آهسته سرعت حرکت پایداری معاصر ما را مشخص می کند. ما پیشرفت های فزاینده ای را انجام می دهیم، الگوهای مصرف را تغییر می دهیم – مثل رانندگی با خودروهای برقی، و تلاش برای استفاده از بازیافت، یا تجهیز خانه های خودمان با پنل های خورشیدی. با این وجود، ما با هنجارهای عمیقاً ریشه دار اجتماعی و زیرساختی در ریشه مشکلات خود روبرو نمی شویم.
شکل معاصر شهری - حومه ای ما متمایل به ماتریالیسم، فردگرایی و ایجاد ضایعات است. گزارش شده است که اگر 7.4 میلیارد نفر از مردم روی زمین مانند یک آمریکایی معمولی مصرف کنند، به بیش از 4 کره زمین نیاز داریم تا از ما حمایت کنند.
با رشد تصاعدی جمعیت، کار پیش رو این است که یاد بگیریم چگونه می توانیم رفتار خود را به شیوه ای معنی دار و در دسترس تغییر دهیم.
بهبودهای کوچک، هرچند عملگرا و در دسترس است، تنها "نوع بهتری از نادرستی" ایجاد می کند که در نظر متفکر منطقی ممکن است حتی ارزش چندانی نداشته باشد. آرکولوژی تغییر شکل کامل چگونگی وجود ما در محیط های خودمان را پیشنهاد می کند - یک الگوی جدید شهری که در جهت تکامل فرهنگی، تاب آوری صرفه جویی و تعادل با طبیعت است.
اصول طراحی
مقیاس شهری به عنوان مقیاس انسانی
(محیط عابر پیاده)
در شرایط فعلی، همان طور که در اکثر شهرهای آمریکا و دیگر نقاط جهان می بینیم محیط های ما برای خودرو مناسب است، - فناوری ای که ثابت می کند برای محیط زیست و مردم مشکل سازتر است. 50 درصد از شهرهای مدرن آمریکا به خودرو اختصاص دارد، در حالی که استفاده از خودرو 5 تا 10 درصد از روز شهروندان را اشغال می کند. مقیاس انسانی را می توان از طریق محیط شهری متراکم سازماندهی کرد که در آن عابران پیاده به طور کارآمد و آزاد حرکت کنند.
اتصال مواد غذایی و انرژی
(کشاورزی شهری)
با رشد شهرها، زمین های کشاورزی از مراکز شهری دور می شوند. در نتیجه، شهروندان از محل و نحوه تهیه غذای خود جدا می شوند. در شکل شهری آرکولوژی، شهروندان به گونه ای که ضرورت سیستم های کشاورزی قوی را تأیید می کند با تولید غذا در ارتباط هستند. استفاده مؤثر از آب و انرژی از طریق گلخانه ها و دیگر سیستم های نوآورانه نیز به کارآیی کلی شهر کمک می کند.
مصرف حاشیه ای
(کارآیی تجسم یافته)
با استفاده از فناوری های موجود، مانند معماری انفعالی کنترل کننده آب و هوا؛ سیستم های نوآورانه تصفیه آب و فاضلاب و استفاده از مصالح ساختمانی با منبع مناسب، آرکولوژی در جهت کاهش مصرف مواد و انرژی و افزایش کیفیت زندگی تلاش می کند.
این ساختمان با یک پوست قابل تنفس پوشانده می شود، که می تواند در زمستان مهر و موم شود تا عایقی در برابر سرمای گزنده منطقه ایجاد شود. در تابستان، می توان همان پوست را باز کرد تا امکان تهویه وجود داشته باشد، اما به خروج آفتاب منعکس از فضای داخلی ادامه می دهد. توان مورد نیاز آن از پنل های خورشیدی خارجی و توربین های بادی تأمین می شود.
جلوه شهری
(مجاورت و سرزندگی)
در شهرهای سراسر جهان، ما به طور تجربی مزایای ترکیب عملکردها و فعالیت ها در فضای شهری را مشاهده می کنیم. ویژگی هایی مانند افزایش ایمنی شهر، احساس پر جنب و جوش اجتماع و بهره وری از خدمات همه به شکلِ شهریِ واقعاً سودمند می افزایند. فضاهای مهم در داخل شهر به فضاهای عمومی مشترک تبدیل می شوند – که برای همه قابل دسترسی است، و به طور مشترک مورد اعتبار قرار می گیرند، و با اجتماعی شدن، رویارویی و رشد شکوفا می شوند. با استفاده از فضای مختلط، ما تصدیق می کنیم که شهر می تواند چیزی بسیار بیشتر از مجموع قسمت های آن باشد.
تراکم محدود
(لفاف زیست محیطی)
مرزهای رشد شهری یک عنصر مشترک در برنامه ریزی شهری مدرن است، اگرچه اغلب نتیجه تلاش برای حفاظت از زمین های زراعی باقی مانده و سایر فضاهای روستایی یا باز است، نه تلاش برای ارتقاء خود شهرها. در آرکولوژی، تراکم محدود به عنوان ابزاری برای حفاظت از محیط زیست شناخته می شود، اما این همچنین به عنوان راهی برای ارائه فعالیت های زنده و قوی شهری درک می شود. به جای پخش شدگی غیر منظم به طرف بیرون به سمت محدوده ای تعیین شده (که ممکن است همچنان از ظرفیت منابع محیط واقعی فراتر رود)، آرکولوژی به دنبال رشد به طرف بالا و به طرف درون است.
کم مصرفی موزون و زیبا
(مدبر بودن خلاق)
«با کمتر بیشتر انجام دهید» یک اصل موضوعه سولریایی است. فرانسوی ها ممکن است آن را "بریکولاژ" بنامند - چیزی که از طیف متنوعی از منابع موجود ساخته شده است. در یک عصر افراط، طراحی آرکولوژی به دنبال ایجاد فضایی است که در آن استفاده مقتصدانه و صرفه جویانه از مواد و منابع مشترک ضروری جلوه می کند و برازندگی را پرورش می دهد، یک زیبایی شناسی در کنار یکدیگر با ثروت مادی ابتدایی.
پنج آرکولوژی در حال ساخت
تولدت مبارک ، پائولو سولری!در این جا فهرستی از پنج آرکولوژی واقعی آمده که در حال ساخته شدن است.
همان طور که گفته شد آرکولوژی یک ساختار عظیم است که یک جامعه خود پایدار جدا شده از سایر نقاط جهان را در خود جای داده است. این شامل امکانات مسکونی، تجاری و کشاورزی است که به ساکنان آن امکان زندگی راحت بدون ارتباط با زیرساخت های سنتی شهری مانند فاضلاب یا تولید غذا را می دهد.
تا اینجا، خیلی آرمانشهر است. به هر حال با وجود چندین دهه کار بر روی این مفهوم، به نظر می رسد ساختن آرکولوژی در جهان واقعی بسیار دشوار است. تا کنون، به نظر نمی رسد که بشر هنوز از فناوری یا اراده لازم برای ایجاد یک آرکولوژی کارآمد برخوردار باشد - اما این امر مردم را از تلاش باز نمی دارد. در این جا پنج آرکولوژی واقعی و نحوه پیشرفت آنها آورده شده است.
آرکوزانتی
کجا بهتر از آن که از پروژه شخصی سولری شروع کنیم؟ Arcosanti یک جامعه برنامه ریزی شده برای 5000 نفر در صحرای آریزونا، 70 مایلی شمال پایتخت ایالت فینیکس است. از سال 1970، سولری با کمک بیش از 6000 نفر که در طول این سال ها به آنجا سفر کرده اند، روی این پروژه کار می کند، هرچند بسته به تعداد دانش آموزان و داوطلبانی که در آن جا زندگی می کنند، جمعیت آن جا بین 50 تا 150 نفر در هر زمان متغیر است.سرعت ساخت و ساز در طول سال ها متفاوت بوده است، و در حال حاضر 13 سازه اصلی در محل وجود دارد، از جمله مرکز بازدیدکنندگان، آمفی تئاتر و ریخته گری ناقوس - که این مورد اخیر زنگ های برنزی و سرامیکی تولید می کند، که به تأمین هزینه های بیشتر ساخت و ساز کمک می کند. با این حال، آخرین ساختمان در سال 1989 تکمیل شد و از آن زمان، پیشرفت نسبتاً کندتری صورت گرفت، با تمرکز کمتر بر روی ساخت و ساز و تمرکز بیشتر بر آموزش و گردشگری.
از سال 2001، آخرین طرح جامع برای Arcosanti مجموعه ای عظیم به نام Arcosanti 5000 را پیش بینی می کند، که ساختمان های موجود در سایت را کاهش می دهد.
شهر مصدر
در ابوظبی در امارات متحده عربی یک شهر برنامه ریزی شده است که توسط [Foster + Partners] طراحی شده است.این شهر، مصدر شهر نامیده می شود و صرفاً به منابع خورشیدی و دیگر منابع تجدیدپذیر انرژی با اصل کربن صفر و زباله صفر متکی خواهد بود.
شش کیلومتر مربع برای توسعه در نظر گرفته شده است که مسکن 45 تا 50 هزار نفر و 1500 شرکت تجاری از جمله آژانس بین المللی انرژی های تجدیدپذیر و مؤسسه علم و فناوری مصدر را در اختیار می گذارد. خودروها ممنوع خواهند شد و حمل و نقل آنها در عوض توسط حمل و نقل جمعی و سیستم های حمل و نقل سریع شخصی انجام می شود.
توان توسط نیروگاه خورشیدی، مزارع بادی و انرژی زمین گرمایی تأمین خواهد شد و همچنین جامعه آن جا آن چه که طراحی شده است که بزرگ ترین نیروگاه جهان باشد را در خود جای خواهد داد. یک آب شیرین کن با انرژی خورشیدی آب را تأمین می کند و 80 درصد آب مصرفی بازیافت می شود و فاضلاب "تا آن جا که ممکن است" برای آبیاری محصولات مورد استفاده مجدد قرار می گیرد. پسماندهای بیولوژیکی به کود تبدیل شده و به عنوان منبع تغذیه مورد استفاده قرار می گیرند و پسماندهای صنعتی بازیافت یا استفاده مجدد می شوند.
این پروژه در سال 2006 آغاز شد و مرحله اول (شامل مناطق مسکونی) قرار بود در سال 2009 به پایان برسد، اما تحت تأثیر رکود اقتصادی جهانی به میزان قابل توجهی به تأخیر افتاد – و آن را به سال 2015 کشاند، و قرار است پایان نهایی آن بین سال های 2020 و 2025 باشد.
جزیره کریستال
در مسکو، روسیه، نورمن فاستر همچنین آرکولوژی دیگری را طراحی کرده است - جزیره کریستال. اگر این نقشه ها به ثمر برسد، 2.5 میلیون متر مربع مساحت و ارتفاع 450 متر خواهد داشت، و آن را به ششمین ساختمان بند جهان و بزرگ ترین سازه از نظر فضای کف تبدیل می کند.این ساختمان با یک پوست قابل تنفس پوشانده می شود، که می تواند در زمستان مهر و موم شود تا عایقی در برابر سرمای گزنده منطقه ایجاد شود. در تابستان، می توان همان پوست را باز کرد تا امکان تهویه وجود داشته باشد، اما به خروج آفتاب منعکس از فضای داخلی ادامه می دهد. توان مورد نیاز آن از پنل های خورشیدی خارجی و توربین های بادی تأمین می شود.
در داخل جزیره کریستال، برنامه ای برای نمایشگاه و نمایش، سینما، مجتمع های هتل و آپارتمان، به همراه فضای اداری و خرده فروشی و مدرسه ای برای 500 دانش آموز بین المللی وجود دارد. با این حال ساخت و ساز هنوز آغاز نشده و به دلیل بحران اقتصادی به تعویق افتاده است - آیا باید دوباره شروع شود؟ باید دید.
فرض آرکولوژی این است که یک ساختمان خودکفا و سبز باشد که به دلیل اندازه و تعداد خدماتی که این امر لازم دارد، بیشتر شبیه یک شهر کوچک است. ساکنان این "شهر کوچک" از خدماتی مانند مدیریت پسماند، تولید برق و حمل و نقل به عنوان بخشی از توسعه یکسان بهره مند می شوند.
نوار لاس وگاس
هیچ چیزی در تعریف آرکولوژی مهم تر از این وجود ندارد که می گوید روبناها باید از قبل برنامه ریزی شوند؛ و مجموعه هتل ها، استراحتگاه ها و محل های بازی در امتداد نوار معروف لاس وگاس اغلب این دربایست ها و نیازهای دیگر را برآورده می کند. تقریباً سه مایل در جاده بدون استفاده از خیابان ها و در بسیاری از موارد بدون رفتن به فضای باز - به لطف شبکه ای از تونل های زیرزمینی و سیستم های حمل و نقل جمعی، می توانید پیاده روی کنید.خود محل های بازی دارای ویژگی های آرکولوژی زیادی هستند، از جمله کنترل دقیق آب و هوا، جداسازی از چرخه سنتی روز / شب و مدیریت دقیق منابع کمیاب. این پروژه با بسیاری از پروژه های دیگر در این لیست تفاوت دارد، اما این تفاوت به خاطر عدم تعهد واقعی به پایداری یا عوامل محیطی است.
ایستگاه تحقیقاتی هالی
سرانجام ، اگر به دنبال یک جامعه تقریباً خود پایدار هستید، چندین مورد از آنها را در انتهای کره زمین، در قطب جنوب پیدا خواهید کرد. ایستگاه های مختلف تحقیقاتی که توسط کشورهای مختلف در سراسر جهان اداره می شود تقریباً همه به عنوان واحدهای مستقل با امکان تماس بسیار اندک با جهان خارج وجود دارد.ایستگاه تحقیقاتیHalley ، که توسط سازمان بررسی قطب جنوب بریتانیا اداره می شود، یکی از چندین نمونه ای است که می توانیم از آن استفاده کنیم. از زمان تأسیس در سال 1956، از کلبه های چوبی گرفته تا تونل های فولادی، در پنج تجسم مختلف وجود داشته است. تقریباً همه زیر برف مدفون شده اند و با وزن آن خرد شده اند تا جایی که قابل سکونت نیستند. Halley V با ساخته شدن بر روی پایه هایی که هر از گاهی می توانند با جک زدن آن را به بالای سطح بیاورند از این سرنوشت فرار می کند.
جانشین آن، Halley VI ، تا پایان سال 2011 تکمیل شد. مانندHalley V ، روی پایه هایی ساخته شده است که اجازه می دهد تا آن را جک بزنند، اما قسمت پایینی این خانه اسکی می کند تا بتواند در صورت لزوم به مناطق مختلف منتقل شود.
Halley در تمام طول سال مشغول به کار است، و حداکثر تعداد پرسنل آن در تابستان حدود 70 نفر است که میانگین دمای روز در حدود منفی10 درجه سانتیگراد است. در زمستان، هنگامی که درجه حرارت تا 55- درجه سانتیگراد کاهش می یابد و 105 روز بدون نور خورشید می گذرد، توسط یک تیم خدمه اسکلت 16 نفره متشکل از تعداد کمی از دانشمندان، اما شامل سرآشپز، پزشک، مکانیک، برقکار، چندین مهندس الکترونیک و سیستم گرمایش اداره می شود. و مهندس تهویه یکی از آن زمستان گذاران هر ساله به عنوان قاضی سوگند یاد می کند و به عنوان فرمانده پایگاه تعیین می شود و در نهایت مسئول هر اتفاقی است که در ساختار جزیره رخ می دهد.
منبع: arcosanti
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111.jpg)
