6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010 |
|
1) تظاهرات و اعتصاب دانشجويان ايراني در آمريكا در حمايت از نظام اسلامي(1359ش):
به دنبال پيروزي انقلاب اسلامي و قطع دخالت و نفوذ بيگانگان به ويژه آمريكا در امور داخلي ايران، دولت ايالات متحده سعي ميكرد به هر نحو ممكن، منافع قبلي خود در زمان طاغوت را بار ديگر به دست آورد. همزمان با گسترش اين اعمال فشار، حمايت از انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي، از سوي دانشجويان ايراني و غير ايراني در كشورهاي مختلف صورت عمل به خود ميگرفت. در اين ميان، دانشجويان عضو انجمنهاي اسلامي آمريكا و كانادا و جمعي ديگر از طرفداران حكومت اسلامي ايران در مقابل كاخ سفيد تجمع نمودند كه مورد يورش پليس آمريكا واقع گرديد. در اين حال، دهها نفر بازداشت شدند اما با اعتصاب غذاي آنها در بازداشتگاه، پليس آنان را آزاد كرد. در اين فاصله دانشجويان ايراني مقيم انگلستان نيز كه در حمايت از دانشجويان توقيف شده در آمريكا تجمع نموده بودند مورد حمله پليس لندن قرار گرفته و در حدود 150 نفر بازداشت شدند. اين اعمال با اعتراض امام خميني(ره) مواجه گرديد. ايشان در جريان ديدار نماينده پاپ با معظم له، از ظلم و ستم آمريكا، شوروي و انگليس نسبت به ايران ياد كرده و ضمن اشاره به وضع دانشجويان فرمودند: شما ميدانيد با اين جوانهاي ما، الان امريكا چه ميكند و پليس آمريكا چه كرده است. آيا آقاي پاپ ميدانند جوانهاي ما در غل و زنجير، با دندههاي، شكسته كه بعضي در حال بيهوشي هستند، آيا ايشان توجه دارند؟ |
|
2) عمليات كوچك ايذايي در منطقه گليدور توسط سپاه پاسداران (1366ش) |
|
3) شهادت "ميرباقر طباطبائينژاد"، فرمانده قرارگاه تاكتيكي نصر (1367 ش) |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
4) همهپرسي اصلاحيه قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران (1368 ش):
پس از آن كه حضرت امام خميني(ره) در چهارم ارديبهشت ماه 1368 ش، خواستار بررسي مجدد قانون اساسي شدند، شوراي بررسي قانون اساسي شكل يافت. اين شورا بر اساس خواست حضرت امام درباره: رهبري، تمركز در مديريت قوه مجريه و قضاييه، تمركز در مديريت صدا و سيما، تعداد نمايندگان مجلس، تشكيل مجمع تشخيص مصلحت نظام و تغيير نام مجلس شوراي ملي به مجلس شوراي اسلامي و... به بحث و تبادل نظر پرداختند. سپس شوراي بازنگري پس از تشكيل دهها جلسه، در صدد رفع اشكالات قانون اساسي اوليه برآمد تا اينكه پس از وقفهاي كه در اواسط كار با رحلت امام خميني(ره) ايجاد شد، كار شورا در بيست تير ماه 68 پايان يافت و پس از تاييد رهبر معظم انقلاب اسلامي، حضرت آيتاللَّه خامنهاي، همهپرسي از ملت درباره قانون اساسي در ششم مرداد 1368 برگزار گرديد. در اين انتخابات بيش از شانزده ميليون نفر از واجدان شرايط رايگيري شركت كردند و بيش از 97 درصد شركت كنندگان در انتخابات به اين قانون، راي آري دادند. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
5) برگزاري پنجمين انتخابات رياست جمهوري و انتخاب آيتاللَّه "هاشمي رفسنجاني" به اين مقام (1368 ش):
همزمان با برگزاري انتخابات همهپرسي اصلاح قانون اساسي، انتخابات پنجمين دوره رياست جمهوري در ششم مرداد سال 1368 برگزار شد كه در اين ميان آيتاللَّه هاشمي رفسنجاني با كسب بيش از پانزده ميليون و پانصد و سي و هفت هزار رأي از مجموع كل شانزده ميليون و چهارصد و سي و نه هزار رأي ماخوذه، به عنوان رييس جمهوري اسلامي ايران انتخاب شد. همزماني اين رايگيري با همهپرسي اصلاح قانون اساسي و همچنين به جهت اينكه اين انتخابات، اولين دوره رايگيري پس از رحلت حضرت امام بود، از اهميت ويژهاي برخوردار گشت. |
|
6) روز ترويج آموزشهاي فني و حرفهاي |
|
7) روز ملی مهارت |
|
8) درگذشت "ابن دَهّان" اديب و شاعر مسلمان(612 ق):
ابوبكر، مبارك بن ابيطالب بن مبارك بن سعيد ملقب به وجيه واسطي و مشهور به ابن دَهان، اديب و شاعر نابيناي مسلمان در جمادي الثاني 532 يا 534 ق در شهر واسط در عراق به دنيا آمد. او پس از مدتي به همراه پدر رهسپار بغداد شد و از محضر دانشمندان نامآوري همچون ابن خَشّاب و ابوالبركات ابن الانباري استفاده برد و از عالماني نظير يحيى بن ثابت و احمد بن مبارك نيز حديث شنيد. او در همهي علوم متدوال زمان خود از جمله فقه، تفسير قرآن، طب و نجوم از مهارتي بسيار برخوردار بود و اشعاري دلنشين ميسرود و به زبانهاي فارسي، تركي، رومي، هندي و ارمني تسلط داشت. ابن دَهّان را در هوش، دانش، فروتني و بردباري و چيرهدستي در علوم متداول زمان ستودهاند. گفتهاند كه هيچگاه خشمگين نشد و حتي آنگاه كه به عمد ميخواستند وي را به خشم آورند موفق نگرديدند. اگرچه از آثار ابن دهّان جز چند قصيده، اثري ديگر باقي نمانده است، اما برخي از مورخان معتقدند كه او در علم نحو نيز داراي تأليفاتي است. ابن دَهّان سرانجام در هشتاد سالگي در بغداد درگذشت و در همان شهر به خاك سپرده شد. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
9) دستيگري و تبعيد "سيدجمالالدين اسدآبادي" به دستور "ناصرالدين شاه" (1308 ق):
سيدجمال الدين اسدآبادي در شعبان سال 1254 ق در اسدآباد همدان به دنيا آمد. وي در ده سالگي همراه پدر به قزوين رفت و در مدت دو سال، در حوزهي علميهي آن شهر،به فراگيري علوم اسلامي پرداخت. سيدجمال الدين سپس عازم تهران شد و در درس آقا سيدمحمدصادق طباطبايى همداني حاضر گرديد و توسط ايشان ملبس به لباس روحانيت شد. او در سال 1266 ق راهي نجف اشرف گرديد و در محضر شيخ انصاري به كسب علوم تفسيري، حديث، فقه، اصول، كلام، منطق، فلسفه، رياضي، طب، هيئت و نجوم همت گماشت. سيد در 1270 ق راهي هندوستان شد. وي در آنجا به سلطهي استكباري انگليس بر هند پي برد و به مقابله عليه آن پرداخت. او جهت شناسايى دنياي اسلام و راههاي مقابله با استعمار، مسافرتهاي متعددي را به نقاط مختلف جهان انجام داد و فعاليتهاي گستردهاي را آغاز كرد. سيدجمال الدين اسدآبادي اتحاد دنياي اسلام با تمسك به قرآن و نيز بيرون راندن استعمار انگلستان ازسرزمينهاي اسلامي را ميخواست و در اين راه از هيچ تلاشي فروگذار نميكرد. سيد جمال الدين در سال 1308 ق از طرف ناصرالدين شاه به خارج از كشور تبعيد شد. وي در 1310 وارد مركز خلافت عثماني در اسلامبول گرديد، ولي بعدها سلطانِ عثماني عليه او كارشكني كرد و در سال 1314 وي را مسموم كرد و به شهادت رسانيد. سيدجمال الدين در اسلامبول مدفون است. |
|
10) پايان دوره ترور و وحشت در جريان انقلاب كبير فرانسه (1794م):
پس از اعدام لويى شانزدهم در 21 ژانويه 1793م، درگيريهاي داخلي در فرانسه ايجاد شد و اختلافات شديدي ميان وارثان حكومت شكل گرفت. در نهايتْ پس از حمله سازمان يافته افراطيون، نمايندگان مخالفْ دستگير يا متواري شدند و از اول ژوئن 1793م، قدرت به طور مطلق در اختيار رهبر تندروها به نام ماكسيميليان روبْسْپِير قرار گرفت. به دنبال آن يك كميته نجات ملي كه روبسپير در رأس آن قرار داشت زمام امور فرانسه را به دست گرفت. دوران حكومت كميته نجات ملي كه بيش از يكسال به طول انجاميد، يكي از خونبارترين مراحل انقلاب فرانسه است كه به دوران ترور يا وحشت معروف شده است. در دوران حكومت كميته نجات ملي در فرانسه، در حدود سيصد هزار نفر بازداشت و حداقل 17 هزار نفر اعدام شدند. مقررات محاكمه و مجازات در اين دوران تغيير يافت و دادگاههاي انقلابي، ديگر الزامي به رعايت مقررات معمول قضايى نداشتند. حق استيناف و فرجامخواهي از ميان رفت و احكام دادگاهها، قطعي و لازم الاجرا شد. دادگاههاي پاريس در عرض يك ماه، 1300 حكم اعدام صادر كردند و دستگاههاي گيوتين در چند نقطه شهر، هر روز به طور متوسط سر چهل نفر را از تن جدا ميكردند. در دوران حكومت ترور در فرانسه، شورش ايالتها نيز با خشونت و بيرحمي بسيار سركوب گرديد و سر هزاران نفر زير گيوتين رفت. اما اين حكومت دوام زيادي نداشت و پس از يكسال و اندي به دنبال قيام عليه روبْسپير و اعدام او در 27 ژوئيه، دوران حكومت ترور پايان يافت. در نهايت، مردم پاريس در شب بيست و هشتم ژوئيه 1794م پايان حكومت وحشت را جشن گرفتند و زندانيانِ در بندِ كميته نجات ملي فرانسه را آزاد ساختند. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
11) درگذشت "گاسپار مونژ" رياضيدان شهير فرانسوي و مبتكر هندسه ترسيمي (1818م):
گاسْپارْ مونْژْ رياضيدان معروف فرانسوي در دهم مه سال 1746م در شهر كوچك بون فرانسه به دنيا آمد. او پسر يك كاسب دورهگرد بود و خود نيز تا شانزده سالگي به كار اشتغال داشت. اما پس از مدتي به تحصيل روي آورد و از دانشگاه فارغ التحصيل شد. گاسپار در نوجواني نقشه بزرگي از كشورش ساخته بود كه مورد توجه دولت فرانسه قرار گرفت. از اين رو، آن را در فرمانداري به ديوار نصب كردند و همين مسئله باعث فرستادن او به دانشگاه گرديد. مونژ به مطالعه بعضي از شاخههاي هندسه، جاني دوباره بخشيد و كار وي نقطه شروع شكوفايى فوقالعاده آن رشته در سده نوزدهم بود. پژوهشهاي دوران جواني مونْژْ، بسيار متنوع اما نشاندهنده خصوصياتي بودند كه نشانهاي از استعداد كامل وي به شمار ميرفتند: از جمله حس تند و تيز درك واقعيت هندسي، علاقه به مسائل عملي، توانايى عظيم تحليل و توجه به جنبههاي متعدد تحليل هندسي. وي علاوه بر رياضي، در علم شيمي نيز مهارت داشت و از راه تهيه باروت و مواد منفجره، كمك زيادي به انقلابيون فرانسه در جريان انقلاب آن كشور نمود. مونْژْ همچنين مدرسه پلي تكنيك پاريس را براي پرورش علمي و فني جوانان تأسيس كرد و با مطالعات و كار علمي دقيق، موفق به ابداع هندسه ترسيمي گرديد. هندسه ترسيمي روشي از ترسيم و حل كردن مسائل سه بُعدي است كه به وسيله خطوط و نقاطي كه در يك صفحه يعني در يك سطح دو بعدي ميباشد، كشيده ميشود. كار عملي مونژ، رياضيات، فيزيك، مكانيك و نظريه ماشينها را در برميگرفت. با اين حال، دانستههاي ما از جزئياتِ خدمات مونژ به فيزيكْ بسيار ناچيز است؛ زيرا وي هرگز اثر عمدهاي در اين زمينه منتشر نساخت. خدمات اصلي مونژ بر نظريه گرما، صوت، برقِ ساكن و نورشناسي متمركز بودند. وي علاوه بر آن، همزمان با برخي ديگر از دانشمندان، با اسبابي ساده، موفق به تركيب آب از هيدروژن و اكسيژن شد. وي همچنين از ياران و دوستان نزديك ناپلئون بُناپارت بود و در برخي جنگها، او را همراهي ميكرد. با تبعيد ناپلئون، مونژ به عنوان مخترع هندسه ترسيمي و نيز مؤسس مدرسه پلي تكنيك، تمام عناوين خود را از دست داد و پس از اخراج از آكادمي فرانسه، تحت تعقيب دولت وقت قرار گرفت. وي در كنار تدريس و فعاليتهاي اجتماعي به تاليف نيز ميپرداخت كه كتاب كاربرد آناليز رياضي در هندسه از جمله آثار اوست. گاسپار مونژ سرانجام در 28 ژوئيه 1818م در 72 سالگي جان سپرد. در حالي كه با اختراع هندسه ترسيمي كه بدون آن، ساخت ماشينهاي مدرن و عمارات عظيم ميسر نيست، ميراث بزرگي از خود به جاي گذاشت. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
12) روز ملي و استقلال "پرو" (1821م):
كشور جمهوري پرو با 1/285/216 كيلومتر مربع در غرب قاره امريكاي جنوبي، در كنار اقيانوس كبير و در همسايگي كشورهاي اكوادور،، كلمبيا، برزيل، شيلي و بوليوي واقع شده است. جمعيت پرو بيش از 25 ميليون نفر است كه بيشتر آنان كاتوليكْ و از نژاد سرخ پوست و دو رگه سرخ و سفيد ميباشند. پايتخت اين كشور، شهر ليما و واحد پول آن سولِ جديد است. پيشبيني ميشود جمعيت پرو تا سال 2025م در حدود 36 ميليون نفر گردد. مردم پرو به سه زبان رسمي اسپانيايى، كچوا و آيمارا صحبت ميكنند. تروخيلو و چيكلايو از شهرهاي مهم پرو هستند. پرو محل سكونت اقوام متمدني بوده است كه در بسياري از علوم و از جمله پزشكي، معماري و صنعت به پيشرفتهايى نائل آمده بودند. در نيمه نخست قرن شانزدهم، اسپانيا اين منطقه را تصرف نمود و از اواخر قرن هجدهم، قيام مردم آزاديخواه عليه اسپانيا آغاز گرديد. پرو كه به همراه ديگر كشورهاي امريكاي لاتين جزو مستعمرات اسپانيا بود، در طي مبارزات مردمي به رهبري خوزه سان مارتين و سيمون بوليوار در سال 1821 م آزاد شد و در 28 ژوئيه همين سال، شهر ليما به تصرف استقلالطلبان درآمد. گرچه آزاديِ تمام پرو تا سال 1824م به طول انجاميد. نظام سياسي اين كشور، جمهوري چندحزبي با يك مجلس قانونگزاري است و 28 ژوئيه روز ملي اين كشور نيز به حساب ميآيد. |
|
13) امضاي معاهده "برلين" بين دول اروپايي (1878م):
در پي امضاي قرارداد سَن استِفانو كه به جنگهاي روس و عثماني در اواخر قرن نوزدهم پايان داد و بر اساس آن بخشهايى از مناطق تحت حاكميت عثماني به روسيه واگذار شد، معاهده تاريخي برلين در پايان كنگرهاي به همين نام، در 28 ژوئيه 1878م ميان نمايندگان كشورهاي روسيه، آلمان، فرانسه، انگليس و اتريش به امضا رسيد. دستور كار اين كنگره، تجديدنظر در پيمان سن استفانو بود و برنامهريزي و مسئوليت آن هم برعهده بيسمارك، صدراعظم قدرتمند و آهنين آلمان قرار داشت. از تصميمات اين كنگره ميتوان به رسميت شناختن استقلال صربستان، مونته نگرو و روماني را نام برد. همچنين تقسيم بلغارستان به سه قسمت و تجديدنظر در مرزهاي يونان و عثماني از ديگر تصميمات اين كنگره بود. در اين راستا، منطقه بوسني و هرزگوين نيز تحت اختيار و حاكميت اتريش قرار گرفت. برگزاري كنگره برلين، يكي ديگر از موضوعاتي بود كه به رهبري و سيادت بيسمارك در ميان دولتمردان اروپايى دامن ميزد. همچنين با امضاي اين معاهده، قدرتِ سياسي و نظامي آلمان به اوج رسيد و زمينه براي توسعهطلبي اين كشور فراهم شد. در واقع، انعقاد قرارداد برلين در سال 1878م و ايجاد اختلافات جديد مرزي را ميتوان يكي از عوامل زمينهساز جنگ جهاني اول دانست. چرا كه بسياري از امتيازهايى را كه روسها در نتيجه معاهده سن استفانو به دست آورده بودند در جريان معاهده برلين از دست دادند و آن امتيازها ميان دولتهاي مدعي و معترض تقسيم گرديد. اين كار باعث خارج شدن روسها از اتحاد امپراتوران سه گانه و زمينهاي براي دستهبندي كشورهاي اروپايي، قبل از شروع جنگ جهاني اول شد. |
|
14) مرگ "ونسان فانگوگ" نقاش شهير هلندي (1890م):
ونسان فانگوگ، نقاش برجسته هلندي در 30 مارس 1853م در هلند به دنيا آمد. وي پس از مدتي تحصيل، به علت فقر، به فروشندگي پرداخت و مدتي نيز در سلك روحانيان مسيحي درآمد. فانگوگ در جواني، عشق غريبي به نقاشي احساس نمود و بر اثر همين علاقه، به فراگيري اين هنر روي آورد. او كه به شدت تهيدست بود، با عدم امكانات به كار پرداخت و بيش از پيش گرفتار تهيدستي ميشد. سرانجام تصميم گرفت كه به كاري جز نقاشي نپردازد تا اينكه در سال 1880 به يك نقاش ماهر تبديل گرديد. او داراي جنون ادواري و افسردگي بود و اين حالتِ خود را در اوقات نقاشي سپري ميكرد و آثار ارزندهاي به وجود ميآورد. فانگوگ به دليل وسواس زيادي كه در نقاشي داشت، اخلاقش تند و همراه با خشم و عصبانيت دائمي بود. با اين حال از نقاشي دست نكشيد و آثار متعددي به وجود آورد. نقاشيهاي فانگوگ در طي سالهاي 1880 تا 1885م، بسيار تيره و تاريكند كه شايد بازتابي از مصيبتهاي عاطفي باشد كه با آنها روبرو بوده است. وي در سال 1886 سفري به پاريس داشت. فانگوگ در اين سفر تحت تاثير نقاشان سبك اِمپرسيونيست كه در آن، حالات به وسيله رنگهاي تجزيه شده به نمايش درميآيند، قرار گرفت و از آن پس آثارشْ روشني و صفاي رنگ تازه پيدا كرد. مهمترين خدمت فانگوگ به عالم نقاشي، مبارزه با اصول و قواعد رنگآميزي قديمي در نقاشي بود و خود او نيز سبكي تازه و نو بدعت گذاشت. از فانگوگ آثارمتعددي برجاي مانده كه گلهاي آفتابگردان، شب ستاره و سيبزميني خوران شهرتي جهاني دارند. وي در پنج سال آخر عمر خويش بيش از هشتصد تابلو ترسيم كرد تا اينكه سرانجام در 28 ژوئيه 1890م در 37 سالگي خودكشي كرد. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
15) تولد "كارل پوپِر" فيلسوف و نظريهپرداز معروف اتريشي (1902م) (ر.ك: 17 سپتامبر) |
|
16) اعلان جنگ دولت اتريش به صربستان و آغازي بر جنگ جهاني اول (1914م):
بهانهاي كه باعث برافروختن آتش جنگ جهاني اول شد، قتل وليعهد اتريش فرانسيس فرديناند و همسرش، در روز 28 ژوئن 1914م در جريان سفر او به صربستان (يوگسلاوي) بود. تروريست 19 ساله كه پس از تيراندازي دستگيرشد در بازجويى به عضويت در يك گروه سياسي و نيز ارتباط با يك گروه تروريستي در صربستان اعتراف كرد. گفته ميشود دولت صربستان از توطئه قتل وليعهد اتريش اطلاع نداشت ولي متهم به شركت در اين توطئه شد. از اين رو، دولت اتريش ضمن آمادگي براي تهاجم نظامي به صربستان، روز 23 ژوئيه 1914م اولتيماتوم شديداللحني به دولت صربستان فرستاد. صربستان براي احتراز از جنگ، قسمت اعظم شرايطي را كه دولت اتريش در اولتيماتوم خود عنوان كرده بود پذيرفت، ولي اتريش كه قصد تصرف صربستان و دفع خطر گروههاي مخالف را داشت پاسخ صربستان را قانع كننده تشخيص نداد و در روز 28 ژوئيه 1914م به اين كشور حمله برد. روزي كه نيروهاي اتريش به صربستان حملهور شدند، كمتر كسي تصور ميكرد كه جنگ اتريش و صربستان به يك جنگ عمومي در اروپا منجر خواهد گرديد. ولي مهيا بودن زمينه بروز چنين جنگي در آن روز در ميان كشورهاي منطقه، باعث گسترده شدن اين نزاع در سطح جهان به مدت چهار سال شد. بنابراين قدرتهاي بزرگ اروپايى كه نسبت به انگيزهها و اهداف يكديگر سوءظن داشتندو تمام تلاش خود را براي توليد و جمعآوري سلاح و سازماندهي نيروهاي نظامي به عمل آورده بودند، زمينه را براي دستيابي به اهداف خود مناسب ديدند. در اين جنگ علاوه بر اتريش و صربستان، كشورهاي آلمان، روسيه، عثماني، انگلستان، فرانسه، و ديگر كشورهاي اروپايي، نه تنها قاره اروپا بلكه ديگر نقاط جهان را محل توسعهطلبي و افزونخواهي خود نمودند. جنگ جهاني اول، سرانجام در يازدهم نوامبر 1918م پايان پذيرفت. (ر.ك: 11 نوامبر) |
|
17) طرد يوگسلاوي از جامعه كمونيسم و ايجاد شكاف در بلوك شرق (1948م):
پس از شكلگيري سازمان پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، استالين كوشيد با تأسيس كُمينفُرم يا دفتر اطلاعات احزاب كمونيست اروپا در اكتبر سال 1947م و نيز انعقاد پيمان ورشو، در مقابل اين عمل بايستد. با تشكيل كمينفُرم در ورشو پايتخت لهستان، بلگراد پايتخت يوگسلاوي به عنوان مركز فعاليت اين تشكيلات انتخاب گرديد. هدف استالين از تعيين بلگراد به عنوان مركز فعاليت كُمينفُرم، اعمال نفوذ بيشتر در امور اين كشور و مقابله با استقلالطلبي و به تعبير استالين، روش خودسرانه تيتو، رهبر يوگسلاوي در برابر مسكو بود. ولي استالين از اين تدبير خود نتيجهاي نگرفت و تيتو كه حكومت خود را مديون استالين نميدانست حاضر به تمكين در برابر خواستههاي او نشد. استالين نخست از طريق تهديد و تمركز قواي ارتش سرخ در مرزهاي يوگسلاوي، درصدد رام كردن تيتو برآمد وچون باز هم نتيجهاي نگرفت، با تشكيل اجلاس فوق العاده كُمينفُرم در ماه ژوئن 1948م، اخراج حزب كمونيست يوگسلاوي از اين سازمان را تصويب نمود و تيتو رهبر يوگسلاوي، به تجديد نظرطلبي و انحراف از اصول ماركسيسم متهم شد. اخراج يوگسلاوي در 28 ژوئيه همان سال عملي شد و طرد اين كشور از بلوك كشورهاي كمونيسم، كه نخستين شكاف در دنياي كمونيسم بعد از جنگ جهاني دوم به شمار ميآمد، با تصيفههاي خونين در احزاب كمونيست كشورهاي اروپاي شرقي ادامه يافت و عدهاي از رهبران پيشين اين احزاب كه در گذشته تمايلات ليبرالي و استقلالطلبي از خود نشان داده بودند، به عنوان پيروي از خط انحرافي تيتو و برچسب تجديد نظر طلبي از كار بركنار و سپس دستگير و محاكمه و غالباً اعدام شدند. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
18) مرگ خانم "اِتِل ليليان وينيچ" نويسنده معروف انگليسي (1960م):
خانم اِتِل ليليان وينيچ نويسنده انگليسي در يازدهم مه 1864م در خانوادهاي سرشناس در انگلستان به دنيا آمد و از كودكي با احتياج آشنا شد چرا كه در طفوليت پدر را از دست داد و با زحمات مادر كه علاوه بر تدريس رياضيات به پرورش فرزندانش نيز ميپرداخت، تربيت گرديد. وينيچ پس از گذران مراحل ابتدايى تحصيل، در هجده سالگي براي ادامه تحصيل عازم آلمان شد. وي در آنجا ضمن تحصيل، در رشته موسيقي نيز به فعاليت پرداخت و آن را به خوبي آموخت. وي همچنين به فراگيري فلسفه، ادبيات و زبانشناسي پرداخت. وينيچ شيفته پژوهش در ادبيات جهان بود. از اين رو، در سال 1887م سفري به روسيه داشت و در آنجا در رشته ادبيات و زبان روس مطالعات وسيعي به عمل آورد. ارمغان اين سفر و مطالعات پس از آن، ترجمه چندين اثر از نويسندگان شهير روسيه به زبان انگليسي بود. وي چندين سال به كار ترجمه پرداخت تا اينكه در سال 1897م در سن 33 سالگي اولين كتاب خود به نام "خرمگس" را منتشر نمود. اين كتاب در اندك زماني به فروش رفت و تجديد چاپ شد. وينيچ با نوشتن اين اثر انساني، قدم به دنياي نويسندگان گذاشت و اين اثر به زودي به عنوان يك كتاب كم نظير در مطبوعات شناخته شد. وي در اين كتاب، سيماي واقعي و حقيقي انسانهايى را مجسم كرده است كه براي كسب آزادي و استقلال و حقوق اجتماعي خود، دست به مبارزه دامنهداري ميزنند و در اين راه از مرگ نيز هراسي ندارند. در حقيقت اين رمان به فعاليت سازمان ايتالياي جوان طي ساليان 30 تا 40 قرن نوزدهم پرداخته است و بيش از آنكه به شورشهاي مردم و قيامهاي مسلحانه بپردازد، به جنبههاي شخصيتي قهرمان، كه فردي انقلابي است، توجه دارد. قهرمان داستان وي، در عرصه مبارزه، اگرچه گاهي از پشتيباني ياران خود محروم ميشود اما يگانه سلاح وي ايمان است. وينيچ در عين حال كسي را يك مبارز واقعي ميداند كه در سختترين شرايط بدون آنكه در قيد پاداش و يا تحسين ديگران باشد، به ايمان خود وفاداري نشان ميدهد. در كتاب خرمگس، عشق، مقامي ارجمند دارد و با كمك همين قوه است كه صفحات پايان كتاب بر روي هم نهاده ميشود و انسانها را ساعتها در اندوه ميگذارد. خانم وينيچ همچنين يكي از اعضاي موثر و فعال جامعه بانوان انگليس بود و مقالاتي كه او درباره حقوق اجتماعي و دفاع از مقام زن در مطبوعات نگاشت بسيار مشهور است. وي در طي سالهاي فعاليت خود، آثار متعددي منتشر كرد كه جك دايموُنْد، اليويالتام و كفشت را بكن از آن جملهاند. خانم اِتِل ليليان وينيچ سرانجام در بيست و هشت ژوئيه 1960م در نود و شش سالگي درگذشت. |
.jpg "6 مرداد 1389 / 16 شعبان 1431 / 28 جولای 2010")
19) وقوع زلزله دهشتناك در شرق چين (1976م):
در 28 ژوئيه 1916م زمين لرزه شديدي در شهر تانْگْشان در شرق چين به وقوع پيوست. اين زلزله، 7/9 درجه در مقايس ريشتر قدرت داشت و بيش از 600 هزار نفر كشته و صدها هزار مجروح و آواره بر جاي نهاد، هر چند مقامهاي چين تلفات اين زلزله را نزديك به 250 هزار نفر ذكر كردند. اين دومين زلزله بزرگ چين در قرن بيستم و همچنين بزرگترين زمين لرزه اين كشور پس از زلزله سال 1556م به حساب ميآيد كه باعث مرگ 830 هزار تن شده بود. |
