دندانپزشکي از ديروز تا امروز
نويسنده:
چندي پيش، گروهي از دانشمندان فرانسوي در بلوچستان پاکستان چند اسکلت انساني جالب توجه پيدا کردند و در دندان تعدادي از آنها، علايمي يافتند که نشان مي‌داد دندانپزشکي از 9 هزار سال پيش وجود داشته است! اين کشف نشان دهنده اين است که دندانپزشکي 4 هزار سال بيشتر از آنچه پيش از اين تصور مي‌شد، قدمت دارد. يازده عدد دنداني که با وسيله مته مانندي سوراخ شده بودند، مشخص مي‌کند که سطح بالاي تکنولوژي در انسان‌‌هاي اوليه وجود داشته و آنها دانش دست‌کاري در بافت‌هاي سخت دنداني را داشته‌اند. در اين دندان‌ها حفره‌هاي ريز و منظمي وجود داشت و بررسي‌ها نشان داد که اين تراش‌ها با وسيله‌اي انجام شده که مشابه وسايلي است که براي ايجاد آتش به کار مي‌رفته است. البته ماده‌اي درون اين حفرات تراش خورده يافت نشد زيرا مواد به مرور زمان از بين رفته بودند.
از حدود 5 هزار سال پيش از ميلاد مسيح، گمان مي‌شد که کرم‌هاي موجود در دندان، عامل ايجاد پوسيدگي‌هاي دنداني هستند و اين تصور تا هزاران سال بعد از آن هم باقي ماند. در تمدن مصر باستان در حدود 4500 سال پيش براي اولين بار شخصي به عنوان دندانپزشک وجود داشته است (يعني کسي که با درمان دندان‌ها سر و کار داشته است). از آن زمان‌ها، نوشته‌هايي يافت شده که در آنها به بعضي بيماري‌هاي دندان و درمان‌هاي آنها اشاره شده است. براي مثال، نوشته‌اي روي پاپيروس به جا مانده که در آن درماني براي رفع بوي بد دهان نوشته شده است. در اين نوشته ذکر شده که مخلوطي از کندر، دارچين و ساير گياهان معطر را همراه با عسل مي‌جوشاندند و از آن براي بوي بد دهان استفاده مي‌کردند يا براي درمان درد دندان، استفاده از عسل، پياز و دانه‌هاي رازيانه ذکر شده است. درمان ديگري که در مصر باستان رايج بوده، قرار دادن قسمتي از بدن يک موش مرده! روي دندان است. گفته مي‌شده که موش مي‌تواند مرگ و مير را دور کند و سبب رفع بلا شود.
اما نکته‌اي که همه در آن اتفاق نظر دارند، اين است که در زمان‌هاي قديم، ميزان پوسيدگي بسيار کمتر از روزگار حال بوده است. يکي از علل اين امر، نبود مواد غذايي حاوي کربوهيدرات خالص است و علت ديگر اين که به دليل الگوي غذايي در آن زمان، دندان‌هاي عقب افراد به سرعت ساييدگي پيدا نمي‌کرد و احتمال پوسيدگي در آنها کم مي‌شد.
از اين پس نيز پيشرفت‌هاي سريعي در مواد و وسايل دندانپزشکي به وجود آمد و هنوز هم هر روز خبر از کشف جديدي در اين حيطه مي‌‌شنويم.
منبع:www.salamat.com
/ن
از حدود 5 هزار سال پيش از ميلاد مسيح، گمان مي‌شد که کرم‌هاي موجود در دندان، عامل ايجاد پوسيدگي‌هاي دنداني هستند و اين تصور تا هزاران سال بعد از آن هم باقي ماند. در تمدن مصر باستان در حدود 4500 سال پيش براي اولين بار شخصي به عنوان دندانپزشک وجود داشته است (يعني کسي که با درمان دندان‌ها سر و کار داشته است). از آن زمان‌ها، نوشته‌هايي يافت شده که در آنها به بعضي بيماري‌هاي دندان و درمان‌هاي آنها اشاره شده است. براي مثال، نوشته‌اي روي پاپيروس به جا مانده که در آن درماني براي رفع بوي بد دهان نوشته شده است. در اين نوشته ذکر شده که مخلوطي از کندر، دارچين و ساير گياهان معطر را همراه با عسل مي‌جوشاندند و از آن براي بوي بد دهان استفاده مي‌کردند يا براي درمان درد دندان، استفاده از عسل، پياز و دانه‌هاي رازيانه ذکر شده است. درمان ديگري که در مصر باستان رايج بوده، قرار دادن قسمتي از بدن يک موش مرده! روي دندان است. گفته مي‌شده که موش مي‌تواند مرگ و مير را دور کند و سبب رفع بلا شود.
دهان‌شويه‌اي به نام کرم خاکي!
اما نکته‌اي که همه در آن اتفاق نظر دارند، اين است که در زمان‌هاي قديم، ميزان پوسيدگي بسيار کمتر از روزگار حال بوده است. يکي از علل اين امر، نبود مواد غذايي حاوي کربوهيدرات خالص است و علت ديگر اين که به دليل الگوي غذايي در آن زمان، دندان‌هاي عقب افراد به سرعت ساييدگي پيدا نمي‌کرد و احتمال پوسيدگي در آنها کم مي‌شد.
سلماني يا دندانپزشک؟!
اين داستان ادامه دارد
از اين پس نيز پيشرفت‌هاي سريعي در مواد و وسايل دندانپزشکي به وجود آمد و هنوز هم هر روز خبر از کشف جديدي در اين حيطه مي‌‌شنويم.
منبع:www.salamat.com
/ن
