تنها بيماران اندکي (به طور مثال بيماران مبتلا به ديابت کنترل نشده) هستند که موفقيت درمان ايمپلنت در آنها مورد ترديد است. در حالي که موفقيت درمان در ساير بيماران بيش از 99 درصد است. استفاده از ايمپلنتها...
درمان ايمپلنت امروزه به عنوان يک استاندارد درماني براي نوتواني و بازسازي نواحي بيدندان منفرد، چندتايي و يا بيدندانيهاي کامل مطرح است. با افزايش روزافزون دندانپزشکاني که در زمينه ايمپلنت فعاليت ميکنند (بيش از 100000 دندانپزشک در سراسر دنيا به اين درمان مشغولاند) اطمينان از صحت روشهاي درماني آنان و تطبيق آن با استانداردهاي جهاني اهميت به سزايي دارد. به دليل نتايج موفقيت آميز درمان ايمپلنت در 15 سال گذشته که در مطالعات کلينيکي دراز مدت به دست آمده است و بازسازيهاي زيباي نواحي بيدنداني به وسيله ايمپلنتها، توجه بيماران بيش از پيش به اين درمان معطوف شده است. پيشرفت تکنولوژي ساخت ايمپلنتهاي دنداني، امکان استفاده از آنها را تقريبا در تمام بيماران ممکن ساخته است.
تنها بيماران اندکي (به طور مثال بيماران مبتلا به ديابت کنترل نشده) هستند که موفقيت درمان ايمپلنت در آنها مورد ترديد است. در حالي که موفقيت درمان در ساير بيماران بيش از 99 درصد است. استفاده از ايمپلنتها براي بازسازي دهاني به دو صورت امکان پذير است:
پروتزهاي ثابت متکي بر ايمپلنت:
با پيشرفت ايمپلنتها، امروزه به ندرت دندانهاي سالم مجاور يک ناحيه بي دنداني براي ساخت بريج تراشيده ميشوند. با گذاردن يک يا چند ايمپلنت در ناحيه بيدنداني، به راحتي ميتوان ناحيه موردنظر را بدون آسيب دندانهاي مجاور بازسازي کرد. حتي بيدندانيهاي کامل را نيز ميتوان با گذاردن تعداد کافي ايمپلنت به صورت کامل بازسازي کرد به طوريکه ديگر نيازي به استفاده از دست دندان نباشد.
پروتزهاي متحرک متکي بر ايمپلنت:
اين نوع پروتزها در بيماراني به کار ميرود که به دليل سالها بيدنداني و تحليل بسيار زياد استخوان، تنها تعداد محدودي ايمپلنت را ميتوان به کار برد. در اين صورت دست دندان معمول بيمار به وسيله دو تا چهار ايمپلنت به گونهاي تغيير مييابد که گير و ثبات فوقالعادهاي يافته و با وجود صافشدگي استخوان فکين، قابليت گير فراواني در آنها ايجاد ميشود. روند درمان ايمپلنت در هر حال شامل سه مرحله است: جراحي قراردهي ايمپلنت در ناحيه بيدنداني (در صورت کافي نبودن استخوان، پيوند استخوان همزمان با قراردهي ايمپلنت و يا در يک جلسه جراحي جداگانه انجام ميگيرد.)يک دوره گذار که بسته به نوع استخوان بيمار حدود 6 تا 10 هفته به طول مي انجامد تا ايمپلنتها به طور کامل با استخوان يکپارچه شود؛ و سرانجام ساخت پروتز روي ايمپلنت: علاوه بر روش معمول، ميتوان بارگذاري فوري ايمپلنتها را نيز در موارد خاص انجام داد به طوري که بلافاصله پس از جراحي، پروتز در عرض يک تا دو روز روي ايمپلنت قرار داده مي شود. انتخاب روش کار به ناحيه بيدنداني و شرايط دهاني بيمار بستگي دارد.
پي نوشت ها :
*متخصص پروتزهاي دنداني
منبع: http://www.salamat.com ae
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.