من که اين صفه‌ي همايونم

من که اين صفه‌ي همايونم شاعر : انوري دايه‌ي خاک و طفل گردونم من که اين صفه‌ي همايونم در علو از زمانه بيرونم در نهاد از فلک نمودارم وز شرف پادشاه هامونم از شرف پاسبان کهسارم نه به قوت کمال مغبونم نه ز سعي جمال محرومم پاي مرد سديد حمدونم در قيامت به صد زبان همه شکر که به قامت الف به خم نونم آنکه آن دارد از زمانه منم که چو ليلي بسي است مجنونم با چنين فر و زيب و حسن و جمال زاير سده‌ي همايونم چه شود گر بزرگواري شد آب روي جمال...