درين دو روزه توقف که بو که خود نبود شاعر : انوري درين مقام فسوس و درين سراي فريب درين دو روزه توقف که بو که خود نبود ز خلق سرزنشم باشد از خداي عتيب چرا قبول کنم از کس آنکه عاقبتش که عقل حاصل آنرا نياورد به حسيب مرا خداي تعالي ز آسياي فراز چنان که بيخبر سيب ماه رنگ به سيب چو ميدهد همه چيزي به قدر حاجت من ز بهر کسب کمال آنچه بايدم ز کتيب ز بهر حفظ حيات آنچه بايدم ز کفاف مرا نياز نيايد به آسياي نشيب هزار سال اگر عمر من بود به مثل به...