بدان خداي که در جست و جوي قدرت او

بدان خداي که در جست و جوي قدرت او شاعر : انوري مسافران فلک را قدم بفرسودست بدان خداي که در جست و جوي قدرت او هزار معجزه‌ي رنگ رنگ بنمودست به دست احمد مرسل به کافران قريش به لاژورد بقا بام چرخ اندودست ز ناودان قضا آب حکم بگشادست ز هرچه نسبت نقصان بود برآسودست کمال لم يزل و ذات لايزالي اوي بساط بارگه کبرياش نبسودست مقدسي است که آسيب دامن امکان طريق کسب کمالات خاص بنمودست ز راه حکمت و رحمت عموم اشيا را بهين و خوبترين رنگ و شکل فرمودست...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

بدان خداي که در جست و جوي قدرت او

شاعر : انوري

مسافران فلک را قدم بفرسودست		بدان خداي که در جست و جوي قدرت او
هزار معجزه‌ي رنگ رنگ بنمودست		به دست احمد مرسل به کافران قريش
به لاژورد بقا بام چرخ اندودست		ز ناودان قضا آب حکم بگشادست
ز هرچه نسبت نقصان بود برآسودست		کمال لم يزل و ذات لايزالي اوي
بساط بارگه کبرياش نبسودست		مقدسي است که آسيب دامن امکان
طريق کسب کمالات خاص بنمودست		ز راه حکمت و رحمت عموم اشيا را
بهين و خوبترين رنگ و شکل فرمودست		مشاعل فلکي را ز کارخانه‌ي صنع
به لطف آينه‌ي جرم ماه بزدودست		چنان که طره‌ي شب را به قهر شانه زدست
نهاده هريکي از چار طبع و نغنودست		ز عدل شاملش اندر مقام حيز خاک
برآنکه مرجع او خاک شد نبخشودست		خميرمايه‌ي بخشش به خاک بخشيدست
ز کوي گردون گوي کمال بربودست		سوار روح به چوگان ياي نسبت او
طناب نوبتي حضرتش نه پيمودست		درازدستي ادراک و تيزگامي وهم
زبان سوسن و طوطي هميشه بستودست		جناب قدرت او را به قدر وسعت نطق
سنان لاله به خون دلش بيالودست		کمين سلطنتش در مصاف کون و فساد
رخش ز زنگ کدورت نخست بزدودست		سياه روي سپهر کبود کسوت را
کفاف حسن و زکوة جمال فرمودست		پس از خزانه‌ي حسن و جمال خورشيدش
هزار سال بر اين تيره خاک پالودست		بياض روز به پالونه‌ي هواي مشف
گهي به دخل دخان بر اثير بفزودست		گهي به خرج بخار از بحار کم کردست
بر آسمان و زمين قدر و جاه افزودست		ترا که مير خراساني از ره تقديم
هرآنچه ديده نديدست و گوش نشنودست		که انوري را بي‌خدمت مبارک تو
خيال رايت و آواز نوبتت بودست		در اين سه سال چه در خواب و چه به بيداري
درشتهاي حوادث به حيله مي‌بودست		شکستهاي اماني به عشوه مي‌بسته است
چو برگ گل همه شاديش توده بر تودست		کنون حواشي جانش از قدوم فرخ تو
نه آنکه از لب من هيچ گوش نشنودست		که صورتي که ز من بنده آشنايي کرد
نه بر عقيدت من بنده هرگز اين بودست		نه بر زبان گذرانيده‌ام نه بر خاطر
که نه معشوقه‌ي وفادارست		عاقلا از سر جهان برخيز
پا نه فردات بر دم مارست		گير کامروز بر سر گنجي