مرحبا مرحبا درآي درآي

مرحبا مرحبا درآي درآي شاعر : انوري اثر خير اثير دين خداي مرحبا مرحبا درآي درآي وي محيط فلک سپرده به پاي اي زمام قضا گرفته به دست نه به از همت تو مکنت جاي نه به از خدمت تو آلت جاه وز رکابت زمانه ناپرواي از نهيبت ستاره بي‌آرام وي ز خورشيد گوي برده به راي اي بر افلاک دست کرده به قدر به سجود اندر آمدست سراي به سر کوي بوده‌اي که همي وي جهان با تو خرد رخ بنماي کاي فلک با تو پست ره بگذار به قدم در نهاد من بفزاي به کرم بر زمين من...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

مرحبا مرحبا درآي درآي

شاعر : انوري

اثر خير اثير دين خداي		مرحبا مرحبا درآي درآي
وي محيط فلک سپرده به پاي		اي زمام قضا گرفته به دست
نه به از همت تو مکنت جاي		نه به از خدمت تو آلت جاه
وز رکابت زمانه ناپرواي		از نهيبت ستاره بي‌آرام
وي ز خورشيد گوي برده به راي		اي بر افلاک دست کرده به قدر
به سجود اندر آمدست سراي		به سر کوي بوده‌اي که همي
وي جهان با تو خرد رخ بنماي		کاي فلک با تو پست ره بگذار
به قدم در نهاد من بفزاي		به کرم بر زمين من بخرام
چه شود ساعتي به فضل به پاي		منزل ار در خور قدوم تو نيست
بر تر و خشک سايه پر هماي		تو همايي به فر و پر فکند
اختر من تويي کمر بگشاي		اي کمر بسته پيشت اختر سعد
همچنين سال و مه همي آراي		کردي آراسته سراي مرا
چو رسي خدمتي همي فرماي		چون رسم زحمتي همي آرم
تا بود اختران فلک‌پيماي		تا بود آسمان زمانه‌نورد
باد قدر تو با فلک همتاي		باد عمر تو با زمانه قرين
خاليست تا تو سرو سعادت برسته‌اي		اي آنکه جويبار جهان از نهال جود
از روزگار يافته‌اي هرچه جسته‌اي		الا نظير خويش که آن را وجود نيست
تو کار خويش کن که نه شيران مسته‌اي		دست از سرم به علت تقصير برمگير
امسال از آن حديث ورق چون بشسته‌اي		پارم سه دسته کاغذ نيکو بداده‌اي
به وقتي که اقبال دادت خداي		چنان زندگاني کن اي نيک‌راي
گرت بر زمين آمد انگشت پاي		که خايند از بهرت انگشت دست
که به هر سايه بود بر سرم سپاس هماي		بر آفتاب حوادث بسوزم اوليتر
که سرد شد دلم بر هواي باغ و سراي		از اين سپس من و کنجي و خانه‌ي تاريک