ز خرمن عمل نيکش ارچه نيست جوي

ز خرمن عمل نيکش ارچه نيست جوي شاعر : اوحدي مراغه اي ز شرم بي‌عملي گونه‌ي چو کاهش هست ز خرمن عمل نيکش ارچه نيست جوي ز گرمي نفس خويشتن گواهش هست بر آتش دل وت گر گواه مي‌خواهي قبول و منزلت آفتاب و ماهش هست بر آستان در او کسي که راهش هست کسي برد که ز توفيق او پناهش هست به راستي سر ازين دامگاه دامن‌گير يقين بدان که از آنگونه نيز خواهش هست گرت ز گوشه‌ي دل خواهش محبت اوست اگر چنانکه به احوال ما نگاهش هست چه باک از آن که پراکنده حالتيم و روان؟...