آب کارت مبر، که گردي پير

آب کارت مبر، که گردي پير شاعر : اوحدي مراغه اي کار اين آب را تو سهل مگير آب کارت مبر، که گردي پير راستي روغن چراغ تو اوست بهترين ميوه‌اي ز باغ تو اوست خاطرت کند و چشم خيره شود او نماند چراغ تيره شود هر دمش در فضاي فرج مريز به فريب دل خيال انگيز سيل آشوب بر مينگيزان پيش اين ناودان خونريزان و اينچنين آب را به باد مده آتش شهوتش به ياد مده در کمر سيم و در ترازو سنگ در سرت اوست عقل و در رخ رنگ اوست آبي که زرع ازو خيزد اصل ازو بود...