زن خود را به سنگ زد مردش

زن خود را به سنگ زد مردش شاعر : اوحدي مراغه اي شد دوان، پيش قاضي آوردش زن خود را به سنگ زد مردش گشت قاضي ميانشان ناظر حال خود گفت و مرد شد حاضر گوشه‌ي چادرش برفت از روي زن چو دعوي گزار شد با شوي عشوه‌ي قيل و قال او را ديد خواجه حسن و جمال او را ديد زن خود را چرا چنين کشتي؟ مرد را گفت قاضي از پشتي: او مرا زشت گفت و خوب زدم گفت: دشنام داد و چوب زدم کس به چوب اين چنين گهر نشکست گفت قاضي که: اي پريشان دست رو طلاقش بده، که مهرت نيست...