چو عمر رفته تو کس را به هيچ کار نيايي

چو عمر رفته تو کس را به هيچ کار نيايي شاعر : خاقاني چو عمر نامده هم اعتماد را به نشايي چو عمر رفته تو کس را به هيچ کار نيايي چو عمر رفته ز دستم نداند آنکه کي آيي عزيز بودي چون عمر و همچو عمر برفتي تو همچو عمر جواني، برو نه اهل وفايي مرا چو عمر جواني فريب دادي رفتي که او به ترک سزا بود و تو به هجر سزايي دلم تو را و جهان را وداع کرد به عمري برفتي از سر غفلت نپرسمت که کجايي چو عمر نفس‌پرستان که بر محال گذشت آن ولي تو شيفته چون عمر بيش بند نپايي...