احکام کسروي نشنيدي که در سمر

شاعر : خاقاني

عدلش ز عقل مملکه پرور نکوتر است		احکام کسروي نشنيدي که در سمر
زآن هر دوان کدام به مخبر نکوتر است		افسانه شد حديث فريدون و بيوراسب
هم حال دادگر ز ستمگر نکوتر است		اين داد کرد و آن ستم آورد عاقبت
ايدر طلب که اين طلب ايدر نکوتر است		امروز عدل بر در مختار دان و بس
از هفت بحر کسري و جعفر نکوتر است		کسري و جعفري است که يک قطره همتش
در سايه‌ي تو چارم کشور نکوتر است		از خواجه‌ي زمين و درت هفتم آسمان
هر حاجبت ز خواجه‌ي سنجر نکوتر است		از خواجگي چه فخر تو را کز کمال قدر
سيمرغ در محل کبوتر نکوتر است		شهباز ملکي و ز پي نامه بردنت
از قصر قيصريه و قيصر نکوتر است		آذين باغ دولت و هارون درگهت
نام فلک به صدر تو قنبر نکوتر است		اي حيدر زمانه به کلک چو ذوالفقار
مداح بارگاه تو حيدر نکوتر است		خاقانيي که نايب حسان مصطفي است
کاين دو ز صد سريت لشکر نکوتر است		جاندار تو رضاي حق است و دعاي خلق
جاي ملک ميان معسکر نکوتر است		در ناف عالمي دل ما جاي مهر توست
چون نکهت مسيح معطر نکوتر است		از ياد کرد نام تو کام سخنوران
از خلق تو زمانه معنبر نکوتر است		چون آستين مريمي و جيب عيسوي
از هر کسي نکوست ز چاکر نکوتر است		اي صدر ملک و صاحب عالم، ثناي تو
مظلوم در حمايت داور نکوتر است		تو داوري و ما همه مظلوم روزگار
پروانه در پناه غضنفر نکوتر است		عادل غضنفري تو و پروانه‌ي تو من
هر چند خضر پيش سکندر نکوتر است		من خضر دانشم تو سکندر سياستي
عزم مسافران به سفر در نکوتر است		ليکن چو آب روزي خضر از مسافري است
تشريف تو سلاح تن و سر نکوتر است		دارد سر و تنم سر و پاي دل و هوات
خانه‌ام ز کارخانه‌ي آزر نکوتر است		از رنگ رنگ خلعه که فرموده‌اي مرا
تشريف وعده دادن استر نکوتر است		دستار خز و جبه‌ي خارا نکوست ليک
اينجا ز هر معاني در خور نکوتر است		آن بس بس غضايري از بخشش ملک
غرقه شدم سفينه و معبر نکوتر است		بس بس گلاب جود که دريا فشانده‌اي
وان صيد کان اوست نگون‌سر نکوتر است		دل صيد زلف اوست به خون در نکوتر است
عاشق چو آب و سنگ ببر در نکوتر است		برد آب سنگ من، من از آن سنگ دربرم
کاين درد را بنفشه به شکر نکوتر است		رنجور سينه‌ام لب و زلفش دواي من
بادم خشک خوش تر و گل، تر نکوتر است		در چشمش آب ني و رخ از شرم خوي زده
آن خوي بد ز هرچه نکوتر نکوتر است		خوي بدش که بازستاند مرا ز من
مهره به دست و خانه به ششدر نکوتر است		در تخته‌نرد عشق فتادم به دست خوش
خوش ميوه‌اي است عشق و به نوبر نکوتر است		امسال نوبر دل خاقاني است عشق
شعر ارچه کيمياست ازو زر نکوتر است		خاقانيا زر و زر ازين شعر و شعر چند
بر صدر روزگار ثناگر نکوتر است		طبعت که کيمياي زر روزگار از اوست
کز ظل عرش بر سرش افسر نکوتر است		دستور اعظم افسر دارندگان ملک
از آسمان قوي‌تر و ز اختر نکوتر است		مختار دين نظام ممالک که راي او
اسرار علم مطلقش از بر نکوتر است		راز عقول و مشکل ارواح کشف اوست
اکسير گنج ملک به گوهر نکوتر است		هست آفتاب دولت سلجوقيان به عدل
بر قبه‌ي مسيح مجاور نکوتر است		در عهد اين خلف دل اسلافش از شرف
از آفتاب، زادن گوهر نکوتر است		مختار، گوهر آمد و اسلافش آفتاب
فرزند آفتاب بر افسر نکوتر است		بر افسر ملوک نشاندش سپهر از آنک
بر مهر ملک صدر مظفر نکوتر است		در خطبه‌ي کرم لقبش صدر عالم است
آن سنگ در ترازوي محشر نکوتر است		سنگي است حلم او که نگردد ز سيل خشم
عدلش پي گواهي محضر نکوتر است		محضر کنم که او ظفر دين مصطفاست
عدل از پي نجات تو رهبر نکوتر است		دين چيست عدل پس تو در عدل کوب از آنک
کز عدل بر گشادن اين در نکوتر است		عدل است و بس کليد در هشتم بهشت
فهرست ملک ازين دو برادر نکوتر است		عدل است و دين دوگانه ز يک مادر آمده
کاين سايبان ز طوبي اخضر نکوتر است		هرجا که عدل سايه کند رخت دين بنه
کاين نوبتي ز چرخ مدور نکوتر است		هرجا که عدل خيمه زند کوس دين بزن
عدلش سقاي برکه‌ي کوثر نکوتر است		هر که از تف سموم بيابان ظلم جست
نضج از دواي عافيت آور نکوتر است		سر سامي است عالم و عدل است نضج او
عدلش ز فضل عاطفه گستر نکوتر است		تاريخ کيقباد نخواندي که در سير
بهر صلاح لنگي لنگر نکوتر است		رهواري سفينه چه بيني که گاه غرق
گرچه عطا چو عمر مکرر نکوتر است		سوگند مي‌دهم به خدايت که بس کني
دانند کاين ثناي موفر نکوتر است		هرچند کن عطاي موفا شگرف بود
شکر زبان لاله‌ي احمر نکوتر است		گرچه نکوست بخشش و لطف و هوا و ابر
آن زر و سيم بر سر عبهر نکوتر است		در شکر کردن از زر خورشيد و سيم ماه
احسنت مرغ از آن زر مجمر نکوتر است		گر ابر کرد مجمر زرين ز زرد گل
شکر گيا ز ابر مکدر نکوتر است		ساق گياست شبه زباني به شکر ابر
حلوا بخوان خواجه مزعفر نکوتر است		خوش طبعم از عطات ولي زرد رخ ز شرم
بيمار را مگو که مزور نکوتر است		بيمارم از دل و دم سردم مزور است
کورا دوا مفرح اکبر نکوتر است		بيمار دل بخورد مزور نمي‌رسد
عرضي که از يقين مصور نکوتر است		گفتم به ترک اين طرف و قبله ساختم
شمع شبش ز چوب صنوبر نکوتر است		راهب که دست داشت ز صد نور بر جهان
قانع شدن به رزق مقدر نکوتر است		گرچه نکوست رزق فراخ از قضا وليک
عسکر کش من اين ني عسگر نکوتر است		ني‌ني به دولت تو امير سخن منم
کز شرق و غرب نام سخنور نکوتر است		من در سخن عزيز جهانم به شرق و غرب
کارم به همت تو نه بدتر نکوتر است		جانم به حشمت تو نه غم ناک، خرم است
کز نوعروس با زر و زيور نکوتر است		اين شعر بر بديهه ز من يادگار دار
در حضرت اين قصيده‌ي ديگر نکوتر است		در غيبت آن قصيده که گفتم شگرف بود
لاف عطاردت ز دو پيکر نکوتر است		هستم عطارد اين دو قصيده دو پيکر است
معمار باغ ملک معمر نکوتر است		جاويد عمر باش که ملک از تو يافت ساز
ملک زمانه بر تو مقرر نکوتر است		باقي بمان که تا ابد از بخشش ازل

احکام کسروي نشنيدي که در سمر

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته