جز ناله کسي مونس و دمساز نيايد شاعر : خواجوي کرماني جز سايه کسي همره و همراز نيايد جز ناله کسي مونس و دمساز نيايد در فصل بهاران ز چمن باز نيايد اي خواجه برو باد مپيماي که بلبل تا سر نکشد سرو سرافراز نيايد گفتم که ز من سرمکش اي سرو روان گفت همبازي آن زلف رسن باز نيايد هر دل که به دستش نبود رشتهي دولت هر چند مگس در نظر باز نيايد باز آي و بسوي من بيدل نظري کن برکشته چو خنجر زني آواز نيايد صاحبنظر از نوک خدنگ توننالد برطرف چمن باز بپرواز...