ديدم از دور بتي کاکلکش مشکينک شاعر : خواجوي کرماني دهنش تنگک و چون تنگ شکر شيرينک ديدم از دور بتي کاکلکش مشکينک سرک زلفک عنبر شکنش مشکينک لبک لعل روان پرور کش جان بخشک بر سمن سنبل پرچينک او پرچينک در سخن لعلک در پوشک اودر پاشک دستکان کرده بخون دلکم رنگينک چشمکش همچو دل ريشک من بيمارک اي دريغا که نبودي دلکش سنگينک هست مرجان مرا قوت ز مرجانک او سنبلش پستک و شوريد گک و پرچينک نرگسش مستک و عاشق کشک و خونخوارک برکش ناز کک و ساعد کش سيمينک...