بر اشکم کهربا آبيست روشن

بر اشکم کهربا آبيست روشن شاعر : خواجوي کرماني سرشکم بي تو خونابيست روشن بر اشکم کهربا آبيست روشن خطا گفتم که سيمابيست روشن اگر گفتم که اشکم سيم نابست توئي تعبير و اين خوابيست روشن شبي خورشيد را در خواب ديدم شبي تاريک و مهتابيست و روشن شکنج زلف و روي دلفروزت بگرد عارضت بابيست روشن خطت از روشنائي نامه‌ي حسن ولي در چشم ما آبيست روشن رخت در روشني برد آب آتش چو شمعي پيش محرابيست روشن دلم تا شد مقيم طاق ابروت چو مي‌دانم که غرقابيست...