خوشا کشته برطرف ميدان او

خوشا کشته برطرف ميدان او شاعر : خواجوي کرماني بخون غرقه در پاي يکران او خوشا کشته برطرف ميدان او کنم ديده را جاي پيکان او خدنگي که گردد ز شستش رها حريصست بر تير باران او بشمشير کشتن چه حاجت که صيد که قربان شوم پيش قربان او برآنم چو شرطست درکيش ما کنون خون شد از درد هجران او مرا در جهان خود دلي بود و بس که حدي ندارد بيابان او ره کعبه‌ي وصل نتوان بريد ز جان بگذرد تير مژگان او گرت جوشن از زهد و تقوي بود ثباتي ندارد چو پيمان او ...