دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي

دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي شاعر : خواجوي کرماني در کشيده از شراب نيستي پيمانه‌ئي دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي ور خرد داري مکن انکار هر ديوانه‌ئي گفت درمستان...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي
دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي
دوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي

شاعر : خواجوي کرماني

در کشيده از شراب نيستي پيمانه‌ئيدوش پيري يافتم در گوشه‌ي ميخانه‌ئي
ور خرد داري مکن انکار هر ديوانه‌ئيگفت درمستان لايعقل بچشم عقل بين
کي بود گنجي چو ما در کنج هر ويرانه‌ئيگر چه ما بنياد عمر از باده ويران کرده‌ايم
شمع عشقش را کم افتد همچو ما پروانه‌ئيروشنست اين کانکه از سوداي او در آتشيم
کانکه جاني باشدش نشکيبد از جانانه‌ئيدل بدلداري سپارد هر که صاحبدل بود
زانکه او ديدار ننمايد بهر بيگانه‌ئيآشنائي را بچشم خويش ديدن مشکلست
هر زماني کعبه‌ئي برسازد از بتخانه‌ئيهر که داند کاندرين ره مقصد کلي يکيست
يا بافسوني رود بر باد يا افسانه‌ئيدل منه بر ملک جم خواجو که شادروان عمر
در چنين دامي شده نخجير آب و دانه‌ئيحيف باشد چون تو شهبازي که عالم صيد تست


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط