هم سر به جهان فرو نياريم | | گر چه ز جهان جوي نداريم |
عالم همه حبهاي شماريم | | زان جا که حساب همت ماست |
ما شيفتهي يکي نگاريم | | خود با دو جهان چکار ما را؟ |
در بند کمند زلف ياريم | | کي صيد جهان شويم؟ چون ما |
بر جان همه عشق او نگاريم | | در دل همه مهر او نويسيم |
از خاک بتر هزار باريم | | اين خود همه هست، بر در او |
با آنکه ز عشق زار زاريم | | ما خود خجليم از رخ يار |
وز گفتهي خويش شرمساريم | | از کردهي خود سياهروييم |
وصلش به چه روي چشم داريم؟ | | رويش به کدام چشم بينيم؟ |
با اين همه هم اميدواريم | | ما در خور او نهايم، ليکن |
کز ديده و جانت دوست داريم | | اي دوست، گناه ما همين است |
بنگر که: چگونه جان سپاريم | | باري، به نظارهاي برون آي |
ديري است که ما در انتظاريم | | بر بوي نظارهي جمالت |
بنگر که: چگونه جان سپاريم | | يک ره بنگر سوي عراقي |