تا کي همه مدح خويش گوييم؟

تا کي همه مدح خويش گوييم؟ شاعر : فخرالدين عراقي تا چند مراد خويش جوييم؟ تا کي همه مدح خويش گوييم؟ بيهوده فسانه چند گوييم؟ بر خيره قصيده چند خوانيم؟ وي بخت، بيا، که خوش بموييم اي ديده بيا، که خون بگرييم آن يار که دوستدار اوييم ما را چو به کام دشمنان کرد گرد سر کوي او بپوييم نگذاشت که با سگان کويش کز باغ رخش گلي ببوييم دانم که روا ندارد آن خود خيزيم و گليم خود بشوييم؟ زين به نبود، کز آب ديده آن گرد ز راه خود بروبيم گردي است...