هيچ گونه چارهي جانم مکن | | تا تواني هيچ درمانم مکن |
درد من ميبين و درمانم مکن | | رنج من ميبين و فريادم مرس |
جز به درد و غصه فرمانم مکن | | جز به دشنام و جفا نامم مبر |
مبتلاي درد هجرانم مکن | | گر نخواهي کشتنم از تيغ غم |
جز به تيغ خويش قربانم مکن | | ور بر آن عزمي که ريزي خون من |
پس به هر جرمي مرنجانم، مکن | | از من مسکين به هر جرمي مرنج |
ور خطايي رفت تاوانم مکن | | گر گناهي کردم از من عفو کن |
درد با من گوي و درمانم مکن | | تا عراقي ماند در درد فراق |