نه بود از خود نه از غيرش نسب

نه بود از خود نه از غيرش نسب شاعر : عطار چون نباشد او صفت چون باشدش نه بود از خود نه از غيرش نسب گر تو را بايد که اين سر پي بري خود همه اوست اينت کاري بوالعجب بر کنار گنج ماندي خاک بيز خويش را از سلب او سازي سلب چون رطب آمد غرض از استخوان در ميان بحر ماندي خشک لب هين شراب صرف درکش مردوار استخوان تا چند خائي بي رطب مست جاويدان شو و فاني بباش پس دو عالم پر کن از شور و شعب چون تو آزاد آيي از ننگ وجود تا شوي جاويد آزاد از تعب از...