در دلم افتاد آتش ساقيا

در دلم افتاد آتش ساقيا شاعر : عطار ساقيا آخر کجائي هين بيا در دلم افتاد آتش ساقيا بر سر آتش بماندم ساقيا هين بيا کز آرزوي روي تو چند دارم نفس را همچون گيا بر گياه نفس بند آب حيات پاک شد تا همچو جان شد پر ضيا چون سگ نفسم نمکساري بيافت ذره‌اي نه روي ماند و نه ريا نفس رفت و جان نماند و دل بسوخت نفس چون مس بود و جان چون کيميا نفس ما هم رنگ جان شد گوييا خاک ما در چشم انجم توتيا زان بميرانند ما را تا کنند مي مي‌جان جام جام‌اوليا ...