وقت مردن بوعلي رودبار

وقت مردن بوعلي رودبار شاعر : عطار گفت جانم بر لب آمد ز انتظار وقت مردن بوعلي رودبار در بهشتم مسندي بنهاده‌اند آسمان را در همه بگشاده‌اند بانگ مي‌دارند کاي عاشق درآي همچو بلبل قدسيان خوش سراي زانک هرگز کس نديدست اين مقام شکر مي‌کن پس به شادي مي‌خرام مي‌ندارد جانم از تحقيق دست گرچه اين انعام و اين توفيق هست داده‌اي عمري درازم انتظار زانک مي‌گويد ترا با اين چه کار سر فرو آرم به اندک رشوتي نيست برگم تا چو اهل شهوتي من نه دوزخ دانم...