ازکارت اعتباري خود در مقابل تقلب محافظت کنيد

چرا وقتي مي توانيم با استفاده از يک کارت اعتباري باريک و شيک،پرداخت هاي خود را انجام دهيم،حجم زيادي از پول نقد با خودمان حمل کنيم؟ استفاده از يک کارت اعتباري، روشي سريع تر، ساده تر و بسيار راحت تر از چک يا پول نقد است. به کارگيري کارت اعتباري در هند( از اولين معرفي آن در سال 1981) بين 20 تا 30 درصد از پرداخت ها را به خود اختصاص داده است. و امروزه، بيش از 20 ميليون کارت اعتباري در اين کشور استفاده مي شود.
متأسفانه،راحتي استفاده از اين پول پلاستيکي موجب تقلب و سوء استفاده از آن و سبب افزايش فعاليت هاي متقلبانه در سرتاسر دنيا شده است. اين موضوع به واسطه چندين عامل بروز کرده است: افزايش استفاده از کارت هاي اعتباري، فقدان آگاهي استفاده کنندگان و پيشرفت هاي ايجاد شده در حوزه تکنيک ها و روش هاي تقلب.
در بين شهرهاي کشور هند، پونا در معرض بيش ترين تقلب ها در زمينه کارت هاي اعتباري قرار دارد و بمبئي نيز در اين زمينه به جهنمي تبديل شده است.Harshad Patil يک متخصص امنيت کامپيوتري مي گويد:« فقدان هوشياري و آگاهي در ميان استفاده کنندگان کارت هاي اعتباري دليل اصلي افزايش قابل توجه تقلب و سوء استفاده از اين کارت ها است.» او اضافه مي کند:« روش هاي زيادي مثل Phishing, dumpster, Pharming و skimming براي به سرقت رفتن پول نقد از کارت هاي اعتباري مورد استفاده قرار مي گيرد.» افراد بزهکار کوشش مي کنند با دزديدن خود کارت اعتباري، به دست آوردن جزئيات مربوط به کارت و به سرقت بردن اطلاعات حياتي شما و يا با فريب دادن بانک يا کمپاني ارائه دهنده کارت اعتباري، خودشان را به جاي شما جا بزنند.

سرقت فيزيکي کارت
 

سارقان، با به کارگيري روش هايي مثل pick-pocketing, mugging يا dumpster diving کارت هاي اعتباري را سرقت مي کنند. به خاطر داشته باشيد وقتي يک کارت اعتباري گم مي شود يا به سرقت مي رود تا وقتي صاحب کارت موضوع را به صادرکننده آن اطلاع ندهد مي تواند توسط هرکسي مورد استفاده قرار گيرد. بنابراين گزارش سريع و بدون وقفه چنين سرقت هايي امري حياتي است. به ياد داشته باشيد وقتي شما با صادرکننده کارت تماس مي گيريد بايد آمادگي ارائه اطلاعات زير را به آن ها داشته باشيد:
شماره حساب
تاريخي که متوجه دزديده شدن کارت شده ايد
تاريخ و مقدار مبلغ آخرين خريد توسط کارت( در صورتي که اين اطلاعات را به ياد داشته باشيد)

جلوگيري از به سرقت رفتن کارت
 

البته،بهترين راه پرهيز از گم کردن يا به سرقت رفتن يک کارت اعتباري آگاهي هميشگي از وضعيت آن است. فقط آن کارت هايي را که هميشه به آن ها احتياج داريد با خودتان حمل کنيد. بقيه آن ها را در جايي امن در خانه تان نگه داريد. شما همچنين بايد اطمينان حاصل کنيد که کارت ها دقيقاً درکيف پول تان جاي مي گيرند تا از افتادن اتفاقي آن ها جلوگيري به عمل آوريد. هميشه يک ليست کامل از تمام صادرکنندگان کارت هاي اعتباري تان در دسترس داشته باشيد زيرا در صورت سرقت کارت ها به آن احتياج پيدا خواهيد کرد.
تمام اسنادي را که به نوعي به شماره کارت هاي اعتباري اشاره مي کند ازبين ببريد. درعين حال قبل ازشروع استفاده از يک کارت اعتباري جديد اطمينان پيدا کنيد که کارت قبلي را کاملاً از بين برده ايد.به محض دريافت کارت جديد،امضاي خود را بر روي پانل امضاي کارت قرار دهيد. اين کار به شما کمک مي کند در صورت گم شدن کارت ازسوء استفاده آن جلوگيري به عمل آوريد.

Cloning کارت اعتباري
 

آيا تا به حال به اين فکر کرده ايد که افراد بزهکار چگونه به اطلاعات کارت اعتباري دست پيدا مي کنند؟ شماره کارت، Card Verification Code يا CVV يا کد امنيتي کارت( CSC, Card Security Code)، تاريخ تولد، محدوديت استفاده از کارت اعتباري و آدرس محل زندگي( که بر روي نوار مغناطيسي کارت تان ذخيره شده است) اطلاعاتي هستند که فرد متقلب براي سوء استفاده ازکارت به آن نياز دارد. تاکتيک هاي زيادي براي به دست آوردن اين اطلاعات و سوء استفاده از يکي از آن ها وجود دارد.

Skimming چيست؟
 

Skimming عبارت است از سرقت کارت اعتباري که در آن،اطلاعات کارت طي يک معامله قانوني به سرقت مي رود. در حقيقت اين کار،سرقت فيزيکي کارت نيست. Skimmerهاي کارت اعتباري اغلب در کنار ATM ها و ساير سامانه هاي استفاده از کارت هاي اعتباري پنهان مي شوند تا بتوانند اطلاعات و داده هاي شما را جمع آوري نمايند. پيشخدمت ها، مسئولان خرده فروشي ها و مغازه ها و ساير افرادي که در بخش خدمات رساني به مشتريان فعاليت مي کنند نيزمي توانند با استفاده از يک وسيله الکترونيکي کوچک يا Skimmer جزئيات مربوط به کارت اعتباري شما را سرقت و آن را در جايي ذخيره کنند.
بسياري ازهندي هاي غيرمقيم دراين کشور به قربانيان skimming تبديل و هنگامي که جايي در دبي به سر مي برده اند در نهايت متوجه سوء استفاده از کارت هاي شان در فروشگاه هاي Chennia و پمپ بنزين هاي هند شده اند.

چگونه از Skimming جلوگيري کنيم
 

تشخيص skimming تقريباً خيلي دشوار است زيرا در چنين مواردي هيچ گونه سرقت فيزيکي رخ نمي دهد. بهترين راه پيش گيري،کنترل منظم حساب تان است. مراقب جاهايي که از آن ها خريد مي کنيد باشيد زيرا معمول ترين مکان هاي بروز skimming رستوران ها، بارها و ايستگاه هاي سوخت گيري است.
قبل از استفاده از ATM به بررسي دستگاه هاي پنهاني که ممکن است در اين گونه مکان ها نصب شده باشد بپردازيد. Skimmerها معمولاً يک دوربين را براي نگاه مستقيم به صفحه کليدها به منظور سرقت PIN شما دراين مکان ها نصب مي کنند. گاهي اوقات آن ها يک صفحه کليد تقلبي را بر روي صفحه کليد اصلي قرار مي دهند تا ضربات شما بر روي آن را ثبت کنند. بنابراين به خاطر داشته باشيد در هنگام تايپ PIN، دستان خود را پنهان کنيد.
هر بارکه کارت اعتباري خود را در يک فروشگاه به مسئول مربوطه تحويل مي دهيد اطمينان حاصل کنيد که کارت در حضور خودتان بر روي دستگاه کارت خوان کشيده شود. به اين ترتيب مي توانيد مطمئن شويد که آن ها از يک وسيله ديگر براي skimming استفاده نمي کنند. همچنين هرگز کپي دو طرف کارت خود را به هيچ کسي ندهيد.
هرچند، يک روش فريب دهنده جديد Skimming به طور گسترده اي در حال رايج شدن است که در آن افراد متقلب يک وسيله را برروي شکاف دستگاه ATM کارت اعتباري نصب مي کنند تا بتواند strip مغناطيسي کاربر را در زمان کشيدن کارت بخواند. اين روش skimming در اروپا خصوصاً در هلند رواج دارد.

سرقت هويت ديجيتال
 

امروزه يک فرد متقلب براي سوء استفاده از کارت اعتباري شما حتي نيازي به آن ندارد. در عوض، او به راحتي بانک يا صادرکننده کارت اعتباري را فريب مي دهد و خودش را به جاي شما معرفي مي کند و درخواست يک کارت اعتباري جديد که به آدرس ديگري ارسال مي شود، مي کند.
در حالي که گزارش هاي کارت هاي اعتباري به سرقت رفته به سرعت مي تواند به صاحب کارت ارسال شود يک سارق که کنترل حساب شما را به دست مي گيرد مي تواند بهتر عمل کند. وقتي او حساب شما را دست کاري کرد قبل از استفاده ازآن مي تواند آن را براي هفته ها يا حتي ماه ها در اختيار بگيرد. از آن به بعد، شناسايي کسي که کنترل حساب شما را به دست گرفته است غيرممکن مي شود. حتي تا وقتي که شما صورت حساب دريافت نکنيد ممکن است متوجه سوء استفاده از حساب تان نشويد.
در ايالات متحده آمريکا اين نوع فعاليت متقلبانه سرقت هويت يا identity theft نام دارد و يکي از روش هاي تهاجمي در اين حوزه محسوب مي شود که با سرعت زيادي در حال رشد است. در اين مورد، همه کاري که سارق هويت انجام مي دهد جا زدن خودش به جاي شما از طريق استفاده از اطلاعات کاملاً شخصي که فقط خود شما از آن آگاه هستيد است. اين اطلاعات شامل شماره حساب ها، آدرس ها، وضعيت حساب ها و ساير اطلاعات محرمانه و شخصي مي شود.

روش هاي پيش گيرانه
 

هرگز اطلاعات شخصي تان را به کسي ندهيد. اگرکسي با شما تماس گرفت و جزئيات کارت اعتباري تان را پرسيد شماره تلفن او را سؤال کنيد و خودتان با او تماس بگيريد.اگر از شما خواسته شد اطلاعات حساس تان را آشکار کنيد، تا وقتي دليلي منطقي براي اين کار به شما ارائه نشد ازانجام آن خودداري کنيد. از سؤال کننده بپرسيد از اين اطلاعات چگونه استفاده خواهد شد و وقتي از اين نکته مطمئن شديد ازآن ها بخواهيد به شما بگويند بعد از آن چه اتفاقي رخ خواهد داد . ايميل خود، حتي پوشه junk mail را براي آگاهي از هرچيزي که به کارت اعتباري تان مربوط مي شود جست و جو کنيد. سارقان هويت براي سوء استفاده، حتي پوشه TRASH MAIL شما را نيز زير و رو مي کنند. شما ممکن است اي ميل هايي که حامل اطلاعات مهم مربوط به کارت اعتباري شما هستند، دريافت کنيد.برخي از اظهارنامه هاي بانکي، شماره حساب کامل بانکي شما را منعکس مي کنند. بنابراين وقتي chequebookتان را بالانس کرديد، آن را پاره کنيد و دور بريزيد. دست آخر اين که از پرداخت صورت حساب ها از طريق ايميل خودداري کنيد. سارقان هويت اغلب به دنبال پرداخت صورت حساب از طريق ايميل هاي خروجي هستند زيرا اين روش مناسبي براي دسترسي به شماره حساب اعتباري شما است.

Phishing اطلاعات کارت اعتباري
 

آيا تا به حال فکرکرده ايد که چرا يک فرد بزهکار وقت خود را صرف اسکن trash mail شما مي کند در حالي که به سادگي مي تواند اطلاعات کارت اعتباري را از خود شما بپرسد؟ امروزه Phishing يکي از روش هاي رو به رشد سرقت هويت محسوب مي شود.اين روش بين افراد بزهکار رايج است زيرا سرقت به شکل الکترونيکي انجام مي شود و شانس دستگيري در حين ارتکاب جرم بسيار اندک است. اينترنت محيط بسيار مناسبي براي افراد بزهکار فراهم مي کند زيرا در چنين محيطي يک سپر نيمه شکست ناپذير از ناشناسي کامل وجود دارد.
يک Phisher به راحتي شما را فريب مي دهد تا اطلاعات کارت اعتباري تان را به طور خودخواسته فاش کنيد. Phishing جايي است که يک فرد بزهکارخودش را به عنوان يک فرد قانوني جا مي زند و از طريق ايميل، پيام رساني کوتاه يا تلفن با کاربر تماس مي گيرد تا او را وادار کند نام کاربري، کلمه عبور و جزئيات مربوط به کارت اعتباري خود را فاش کند. phisher ممکن است ادعا کند از بانک تماس مي گيرد و اظهار نمايد مشکلي براي حساب کاربر ايجاد شده و او را متقاعد مي کند تا جزئيات کارت اعتباري خود را فاش کند.
کاربربه يک سايت وب که کاملاً قانوني به نظر مي رسد يا يک سايت مشهور را بازنمايي مي کند،هدايت مي شود.سپس او وادار مي شود اطلاعاتي را که بعداً توسط بزهکاران براي خريدهاي تقلبي و غيرقانوني مورد بهره برداري قرار مي گيرد وارد سايت کند. برخي از Phisherها اين اطلاعات را به ساير افرادي که تقلب را انجام مي دهند مي فروشند.
يک هياهوي بين المللي در مورد جنايات سايبري و سرقت کارت هاي اعتباري در هند که به ساير بزهکاران بين المللي در ديگر کشورها فروخته مي شود وجود دارد. از اين اطلاعات بعداً براي ارتکاب تقلب هاي مالي بهره برداري مي شود. جزئيات کارت اعتباري به فوروم هاي زيرزميني carder که افرادي را که شما کارت هاي اعتباري را به سرقت برده اند و آن هايي که از اين اطلاعات سوء استفاده مي کنند گرد هم مي آورند فروخته مي شود.
همين اواخر، استفاده از سيستم پرداخت آن لاين هند و خارج از هند بسيار ناامن و خطرآفرين بود. اما به واسطه قانون گذاري Reserve Bank که در آن پرداخت هاي اينترنتي فقط بعد از سه بار تائيد اعتبار توسط کلمه عبوري که توسط صاحب کارت ايجاد مي شود قابل انجام است. تعداد تقلب ها به شکل قابل توجهي کاهش پيدا کرده است. VBV(Verified by Visa) براي کارت هاي VISA و 3D Secure توسط Master Cardها از اول آگوست 2009 در تمام پرداخت هاي آن لاين اجباري شده است.

اجراي حملات Phishing
 

مراقب پيام هاي Phishing که از طريق ايميل ارسال مي شوند، باشيد و بر روي لينک هايي که جزئيات کارت اعتباري شما را سؤال مي کنند کليک نکنيد( کمپاني هاي مشهور و معروف از شما درخواست مي کنند مستقيماً از سايت وب آن ها بازديد کنيد).وقتي هر نوع اطلاعات مربوط به کارت اعتباري تان را به شکل آن لاين به جايي ارسال مي کنيد، اطمينان حاصل نمائيد که سايت وب مورد نظر سايتي قانوني و ايمن باشد. شما مي توانيد اين کار را با بررسي اين نکته که آيا سايت مورد نظر از آژانس هاي تائيد اعتبار مشهور نظير VeriSign استفاده مي کند، چک کنيد. همچنين ببينيد آيا URL سايت به جاي http با https آغاز مي شود يا نه. يک خريد کوچک، سيستم هاي مقابله با تقلب را که براي تشخيص خطاکاري هاي اينترنتي مورد استفاده قرار مي گيرد به کار نمي اندازد و توجه کمپاني هاي کارت هاي اعتباري را جلب نمي کند. بنابراين شما بايد به طورمنظم حساب کارت اعتباري خود را براي آگاهي از چنين تقلب هايي چک کنيد. هرگاه که يک خريد کوچک در حساب تان مشاهده کرديد بايد مراقب باشيد زيرا احتمال زيادي دارد که کسي اطلاعات شما را سرقت کرده باشد و با اين کار بخواهد اعتبار آن را چک کند.

توصيه هاي نهايي
 

خوشبختانه امروزه صادرکنندگان کارت ها براي جلوگيري از چنين سوء استفاده هايي از روش هاي مقابله با تقلب بهره برداري مي کنند. مسئولان معمولاً از نرم افزارهاي بسيار پيچيده و حرفه اي مجهز به هوش مصنوعي استفاده مي کنند تا ببينند آيا يک مبادله مالي درست هست يا نه. به عنوان مثال اگر شما در هند زندگي کنيد و از طريق روسيه يک ماشين جديد بخريد ممکن است کارت اعتباري شما اين خريد را يک خريد غيرعادي تشخيص دهد و حتي ممکن است اجازه انجام چنين معامله اي را ندهد يا به کمپاني کارت اعتباري شما اعلام کند که يک معامله تقلبي در حال انجام است.
البته اگر شما هميشه معاملات خود را در سطح بين المللي انجام مي دهيد چنين کاري مي تواند نتيجه معکوس در بر داشته باشد بنابراين کمپاني کارت اعتباري خود را از سفرهاي تان آگاه کنيد تا با مشکل عدم امکان استفاده از کارت اعتباري خود مواجه نشويد. هميشه از يک کارت اعتباري با مبلغ کم استفاده کنيد تا در صورت گم شدن يا به سرقت رفتن آن کسي نتواند تمام پرداخت هاي خود را انجام دهد. يک تاکتيک هوشمندانه ديگر اين است که بعد از کپي کردن شماره CCV در يک جاي ديگر، آن را مخفي کنيد يا بخراشيد.
در انتها بايد اشاره کنيم حتي اگر شما بهترين اقدامات امنيتي و پيش گيرانه را انجام دهيد تضمين 100 درصد براي امنيت کارت يا سرقت نشدن آن وجود ندارد. بنابراين شما بايد بتوانيد سرقت ها را در همان مراحل اوليه تشخيص دهيد. حساب هاي خود را به طور منظم چک کنيد و به خريدهاي مشکوک حساسيت نشان دهيد. مراقبت و هوشياري، کليد به حداقل رساندن خطر تقلب در کارت هاي اعتباري است.

سيستم عامل هاي تحت وب
 

مقدمه
همگام با تکامل وب، کاربران براي توضيح و تشريح ويژگي ها و کاربردهاي آن، لغات و واژه هاي جديدي را ابداع مي کنند. گاهي اوقات يک واژه به شکل گسترده اي با اقبال عمومي مواجه مي شود حتي اگرمردم اعتقاد داشته باشند اين کلمه نادرست است. اين موضوع در مورد سيستم عامل هاي وب يا Web Operating Systems نيز مصداق دارد.
يک سيستم عامل( OS) يک برنامه ويژه است که نرم افزار و سخت افزار کامپيوتر را سازمان دهي و کنترل مي کند. سيستم عامل ها مستقيماً با سخت افزار کامپيوتر تعامل مي کنند و به عنوان پلتفرمي براي ساير برنامه هاي کاربردي عمل مي نمايند. اين سيستم عامل چه لينوکس باشد چه ويندوز يا يونيکس و Mac OS X، کامپيوتر شما براي عملکرد خود به آن نياز دارد. به همين دليل است که برخي از افراد به واژه سيستم عامل وب اعتراض دارند. يک سيستم عامل وب، يک اينترفيس کاربري( user interface يا UI) است که به افراد اجازه مي دهد به برنامه هاي کاربردي که تمام يا بخشي از آن ها بر روي وب ذخيره شده است دسترسي پيدا کنند. اين اينترفيس کاربري ممکن است اينترفيس کاربري سيستم عامل هاي سنتي نظير ويندوزرا تقليد کند اما مستقيماً با سخت افزار کامپيوتر تعامل نمي کند. کاربر هنوز هم به يک سيستم عامل معمولي بر روي کامپيوتر خود نياز دارد. در حالي که سيستم عامل هاي کامپيوتري متعددي براي انتخاب در دسترس ما قرار ندارد، اين موضوع درمورد سيستم عامل هاي تحت وب مصداق ندارد. سيستم عامل هاي تحت وب گوناگوني در اختيار ما است. برخي از آن ها گستره وسيعي از سرويس ها را ارائه مي کنند در حالي که بقيه آن ها هنوز هم در مراحل توسعه به سر مي برند و فقط عملکردهاي محدودي را در اختيار کاربران قرار مي دهند. در برخي از موارد، ممکن است يک برنامه نويس خلاق و بلندپرواز پشت يک پروژه باشد. ساير سيستم عامل هاي تحت وب محصول تلاش هاي يک تيم بزرگ هستند. دانلود برخي از آن ها رايگان است و براي استفاده از بقيه آن ها بايد پول پرداخت نمود.سيستم عامل هاي وب در اشکال و سايزهاي متفاوت عرضه مي شوند. اما يک سيستم عامل وب واقعاً چه کاري انجام مي دهد؟ براي آگاهي از پاسخ اين سؤال ادامه مقاله را مطالعه کنيد.

سيستم عامل هاي وب چکار مي کنند؟
 

سيستم عامل هاي وب،اينترفيس هايي براي سيستم هاي کامپيوتري توزيع شده خصوصاً ابر يا سيستم هاي کامپيوتري يوتيليتي ( utility computing systems) هستند. در اين سيستم ها يک کمپاني از طريق يک اتصال اينترنتي سرويس هاي خود را به مشتريان و کاربران ارائه مي کند. فراهم کننده، يک سيستم کامپيوتري را که شامل سرورهاي برنامه کاربردي و بانک هاي اطلاعاتي است اجرا مي کند.
با استفاده از برخي از اين سيستم ها کاربران از طريق مرورگرهاي وب نظير فايرفاکس يا اينترنت اکسپلورر به برنامه هاي کاربردي دست پيدا مي کنند. در بعضي ديگر از اين سيستم ها کاربران بايد برنامه اي را که يک خدمات گيرنده خاص آن سيستم ايجاد مي کند دانلود کنند. يک خدمات گيرنده يا کلاينت،نرم افزاري است که از طريق سايرنرم افزارها به اطلاعات و سرويس ها دسترسي پيدا مي کند. در هريک از اين موارد، کاربران به برنامه هايي که بر روي کامپيوترهاي خودشان ذخيره نشده بلکه برروي فضاي وب قرار دارد دسترسي مي يابند.
آن ها چه نوع سرويس هايي فراهم مي کنند؟ سيستم عامل هاي وب مي توانند دسترسي به هر نوع برنامه اي که بتواند بر روي دسک تاپ يک کامپيوتر اجرا شود را فراهم کنند. برنامه هاي کاربردي رايج در اين حوزه عبارتند از:
تقويم ها
اي -ميل
مديريت فايل
بازي ها
برنامه هاي پيام رساني کوتاه يا IM
برنامه هاي ويرايش عکس، ويدئو و صوت
برنامه هاي صفحه گسترده
برنامه هاي واژه پرداز
با استفاده از سيستم عامل هاي سنتي، شما مجبور بوديد برنامه هاي کاربردي را بر روي کامپيوتر خود نصب کنيد. اين برنامه ها بر روي ديسک سخت کامپيوتر شما نصب مي شدند. آن ها با ارسال درخواست هاي الکترونيکي به سيستم عامل کامپيوتر و از طريق واحد پردازش مرکزي يا CPU اجرا مي شدند.
سيتسم عامل هاي وب نمي توانند جايگزين سيستم عامل محلي کامپيوتر شما شوند در واقع آن ها براي کارکرد خود به سيستم عامل سنتي کامپيوتر متکي هستند. سمت کاربري نرم افزار Web OS، چه يک مرورگروب يا يک کلاينت سيستمي باشد بر فرازسيستم عامل کامپيوتر شما اجرا مي شود. اما برنامه نويسان،سيستم عامل هاي وب را به منظور اين طراحي مي کنند که شبيه به يک سيستم عامل دسک تاپ باشد و مثل آن عمل کند. يک Web OS ممکن است از نظر ظاهر شبيه يک سيستم عامل عادي باشد اما نرم افزار و سخت افزار کامپيوتر شما را مديريت نمي کند.
يک Web OS به شما اجازه مي دهد به برنامه هاي کاربردي که نه بر روي کامپيوتر شما بلکه بر روي وب ذخيره شده اند دسترسي پيدا کنيد. تمام يا بخشي از اين برنامه هاي کاربردي درداخل شبکه يک فراهم کننده خاص ذخيره شده اند. وقتي شما اطلاعات را در يک برنامه کاربردي ذخيره مي کنيد ممکن است اين اطلاعات بر روي کامپيوتر شما ذخيره نشوند. به جاي آن، شما آن ها را بر روي بانک هاي اطلاعاتي متصل به اينترنت ذخيره مي نمائيد. بعضي از سيستم عامل هاي وب به شما امکان مي دهند اطلاعات را بر روي ديسک سخت محلي کامپيوترتان نيز ذخيره کنيد.
به دليل اين که سيستم عامل هاي وب به يک کامپيوتر يا وسيله خاص محدود نيستند، شما مي توانيد با استفاده از هر نوع وسيله متصل به اينترنت به برنامه هاي کاربردي تحت وب و داده ها دسترسي پيدا کنيد. اين بدان معنا است که تا زماني که وسيله مورد نظر نرم افزار عامل وب را اجرا کند ( مثلاً يک مرورگر وب خاص يا يک کلاينت) شما مي توانيد به اين برنامه ها دسترسي داشته باشيد. شما مي توانيد بر روي يک کامپيوتر به Web OS دسترسي پيدا کنيد، يک سند ايجاد نمائيد، کارتان را ذخيره کنيد و سپس با استفاده از يک کامپيوتر يا وسيله کاملاً متفاوت به آن دسترسي يابيد. سيستم عامل هاي وب، مزيت در دسترس بودن را به کاربران ارائه مي کنند زيرا داده ها به يک کامپيوتر خاص محدود نيستند.

تکنولوژي سيستم عامل هاي وب
 

با وجود سيستم عامل هاي وب متعددي که امروزه در دسترس قرار دارد يا مراحل توسعه را مي گذرانند،نبايد عجيب باشد که برنامه نويسان از روش هاي مختلفي براي دستيابي به تأثيري مشابه استفاده مي کنند. در حالي که هدف يک Web OS فراهم نمودن تجربه اي شبيه به استفاده از يک سيستم عامل دسک تاپ است، قواعد و قوانين صريحي براي چگونگي رخ دادن اين موضوع وجود ندارد. دو تا از روش هاي رايج به تکنولوژي هاي Flash يا Asynchronous JavaScript and XML(AJAX) متکي هستند. Flash مجموعه اي از تکنولوژي هايي است که برنامه نويسان را قادر مي کند صفحات وب تعاملي ايجاد نمايند. Flash نوعي تکنولوژي است که ازگرافيک هاي برداري استفاده مي کند. گرافيک هاي برداري، داده هاي تصويري را به جاي استفاده از پيکسل،به شکل مجموعه اي از اشکال و خطوط ذخيره مي کنند. اين موضوع به کامپيوترها اجازه مي دهد تصاوير و انيميشن هاي فلش را سريع تر از گرافيک هاي مبتني بر پيکسل بارگذاري کنند. فايل هاي فلش از طريق اينترنت جريان پيدا مي کنند و اين بدان معنا است که کاربراني که به فايل دسترسي پيدا مي کنند مجبور نيستند قبل از اين که بتوانند به بخشي از آن دسترسي يابند منتظر بمانند تا کل فايل بر روي کامپيوترشان دانلود شود. با استفاده از برنامه هاي مبتني بر فلش مثل پخش کننده ويدئوي YouTube، اين يعني شما قادر هستيد يک کليپ ويدئويي را بدون نياز به دانلود کردن آن تماشا کنيد.
بيش از 98 درصد از کامپيوترهايي که به اينترنت متصل اند داراي يک پخش کننده Flash هستند. اين موضوع باعث شده تا Flash به يک روش جذاب براي بسياري از برنامه نويسان تبديل شود. آن ها با دانستن اين که گستره وسيعي از کاربران کامپيوتربدون نياز به دانلود يک نرم افزار اضافي قادر به دسترسي به يک Web OS هستند مي توانند يک سيستم عامل وب ايجاد کنند.
تکنولوژي هاي AJAX به HTML، زبان هاي برنامه نويسي جاوا اسکريپت، CSS(Casacading Style Sheets) و XML متکي هستند. اين يک تکنولوژي مرورگراست.زبان HTML مجموعه اي از برچسب هاي نشانه گذاري است که برنامه نويسان برروي فايل هاي متني که به مرورگرهاي وب مي گويد چگونه فايل متني را به شکل يک صفحه وب نمايش دهد استفاده مي کنند. CSS ابزاري است که هنگام تغيير ظاهر يک سايت وب گزينه هاي بيش تري در اختيار برنامه نويسان قرار مي دهد. برنامه نويسان مي توانند يک style sheet را با مشخصات مختلفي مثل مدل و رنگ فونت ايجاد و اين styleها را به طور يکجا به چندين صفحه وب اعمال کنند. جاوا اسکريپت يک زبان برنامه نويسي است که به برنامه هاي کاربردي اجازه مي دهد اطلاعات را بين سرورها و مرورگرها مبادله کنند. XML نيز يک زبان نشانه گذاري است؛ بدين معنا که برنامه نويسان از آن براي توصيف ساختار اطلاعات درون يک فايل و چگونگي ارتباط آن با ساير اطلاعات بهره برداري مي کنند.
مفهوم Asynchronous يا نامتقارن AJAX بدين معنا است که برنامه هاي کاربردي AJAX، تا حد ممکن داده ها را در بيت هاي کوچک بين سرورها و مرورگرها انتقال مي دهند. جايگزين اين روش،ارسال کل يک صفحه وب پس از هر بار تغييرآن صفحه است که به شکل قابل توجهي باعث کند شدن تجربه کاربر مي شود. با بهره گيري از دانش و مهارت کافي، يک برنامه نويس مي تواند يک برنامه کاربردي AJAX را با عملکردهاي مشابه يک برنامه کاربردي دسک تاپ ايجاد کند.
همانند Flash، اغلب کامپيوترها مي توانند برنامه هاي کاربردي تحت AJAX را اجرا کنند. اين به خاطر اين است که AJAX يک زبان برنامه نويسي جديد نيست بلکه روشي براي استفاده از استانداردهاي تثبيت شده وب براي ايجاد برنامه هاي کاربردي جديد است. تا زماني که برنامه نويس برنامه کاربردي اطلاعات مناسب و صحيح را در کد يک برنامه کاربردي بگنجاند، اين برنامه بايد بر روي مرورگرهاي عمده وب اجرا شود.برخي از برنامه هاي کاربردي مشهور وب مثل Google calendar و Gmail براساس AJAX طراحي شده اند.

چرا بايد از يک Web OS استفاده کنيم؟
 

سيستم عامل هاي وب، تجربه کاربر در زمان دسترسي به برنامه هاي کاربردي که بر روي سرورهاي راه دور ميزباني مي شوند را بهبود مي بخشد. در حالت ايده آل، يک سيستم عامل وب مثل يک سيستم عامل دسک تاپ عمل مي کند. هرچه سيستم آشناتر و خلاقانه تر باشد کاربران نحوه کار با آن را سريع تر فرا مي گيرند. وقتي يک فرد اجراي يک برنامه خاص را انتخاب مي کند کامپيوتر او يک درخواست را به پانل کنترل سيستم که يک سرور ويژه است که به عنوان مدير سيستم عمل مي کند ارسال مي نمايد. گره کنترل،درخواست را مي بيند و کلاينت کاربر را به سرور برنامه کاربردي يا بانک اطلاعاتي مناسب متصل مي کند. با offload کردن برنامه هاي کاربردي، توان ذخيره سازي و قدرت پردازش بر روي يک شبکه راه دور، کاربران نبايد هرچند سال يک بار نگران ارتقاي سيستم هاي کامپيوتري خود باشند.
براي بسياري از افراد، اين جذاب ترين ويژگي سيستم عامل هاي وب محسوب مي شود. تا زماني که کامپيوترهاي آنان بتوانند مرورگر يا نرم افزار کلاينت مورد نياز براي دسترسي به سيستم را اجرا کنند، هيچ نيازي به ارتقاء نخواهند داشت.بعضي از افراد هنگام خريد کامپيوترهاي جديد براي فراهم شدن امکان اجراي نرم افزارهاي مدرن بسيار آشفته و نگران مي شوند. با بهره گيري از سيستم هاي کامپيوتري توزيع شده، اين وظيفه فراهم کننده است که عملکرد برنامه کاربردي را فراهم کند. اگر فراهم کننده قادر به برآورده کردن نيازهاي کاربرنباشد، کاربران ممکن است براي برخورداري ازسرويس هاي موردنياز خود به جاي ديگري مراجعه کنند.
سيستم عامل هاي وب همچنين مي توانند به اشتراک گذاري داده ها بين کامپيوترها را تسهيل کنند .شايد شما به طور همزمان يک کامپيوتر Mac و يک PC داشته باشيد. به اشتراک گذاري داده ها بين دو کامپيوتر متفاوت مي تواند چالش برانگيز باشد. حتي اگر از فرمت هاي فايل مشابه که بر روي PCها و کامپيوترهاي Mac سازگار هستند استفاده کنيد، باز هم بايد يک کپي از همان فايل را برروي هر دو کامپيوتر داشته باشيد. به اين ترتيب اعمال تغيير بر روي يک کپي ازفايل،باعث تغيير کپي ديگر نمي شود. سيستم عامل هاي وب اينترفيسي فراهم مي کنند که از طريق آن شما مي توانيد از هرکامپيوتري براي ايجاد، تغيير و دسترسي به يک کپي واحد از فايل ذخيره شده بر روي يک بانک اطلاعاتي راه دور استفاده کنيد. تا وقتي که سيستم عامل وبي که استفاده مي کنيد بتواند با پلتفرم هاي مختلف کار کند( بر روي هر دو سيستم Mac و PC) شما هميشه قادر خواهيد بود با استفاده از هر دو کامپيوتر خود بر روي فايل مورد نظر کار کنيد.
به همين ترتيب، سيستم عامل هاي وب مي توانند اجراي پروژه هاي مشترک و گروهي را تسهيل کنند. بسياري از سيستم عامل هاي وب به کاربران اجازه مي دهند فايل ها را با هم به اشتراک بگذارند. هر کاربر مي تواند از فايل ذخيره شده بر روي شبکه محلي سيستم استفاده کند. براي بسياري از کاربران اين يک جايگزين بسيار عالي براي سازمان دهي چندين کپي از يک فايل مشابه و سپس اعمال تغييرات انجام گرفته توسط بقيه افراد بر روي يک نسخه جديد از فايل محسوب مي شود.
در حال حاضر سيستم عامل هاي وب به اندازه همتاهاي دسک تاپ خود قدرتمند نيستند. اما برخي از افراد اعتقاد دارند که سيستم عامل هاي وب عملکرد لازم و کافي براي رقابت با مجموعه هاي نرم افزاري دسک تاپ سنتي را فراهم مي کنند. يکي از مسائل مهم مرتبط با سيستم عامل هاي وب اين است که کاربران براي اطمينان از امنيت داده هاي خود بايد به يک سيستم ثالث اعتماد کنند.براي بسياري از کاربران اين موضوع خوشايند نيست. آيا فراهم کننده خدمات مي تواند در مقابل هکرها از اطلاعات آن ها دفاع کند؟ به همين دليل است که فراهم کننده بايد از پيشرفته ترين سيستم هاي امنيتي موجود بهره برداري کند.
سيستم عامل هاي وب زيادي وجود دارد که در مراحل مختلف توسعه و تکميل به سر مي برند که در زير به تعدادي از آن ها اشاره مي کنيم:
AstraNOS
DesktopOnDemand
eyeOS
G.ho.st
Goowy
YouOS
Web OS، پرتال نيست
امکان اشتباه گرفتن يک سيستم عامل وب با يک پرتال بسيار ساده است. پرتال ها صفحات وبي هستند که دسترسي کاربر به چندين برنامه کاربردي و سرويس را فراهم مي کنند. به عنوان مثال iGoogle يک پرتال است که به کاربران اجازه مي دهد يک صفحه وب را با فيدهاي خبري، اي-ميل، بازي ها و ساير برنامه هاي کاربردي شخصي سازي کنند. پرتال ها شانس دسترسي به چندين برنامه کاربردي يا منابع داده را بر روي يک سايت واحد براي کاربر ايجاد مي کنند اما آن ها سعي نمي کنند کارکرد سيستم عامل کامپيوترهاي دسک تاپ را تقليد کنند.

اشتباه در نام گذاري
 

برخي از افراد از واژه WebOS به جاي Web OS استفاده مي کنند اما مشکلي در اين زمينه وجود دارد. WebOS نام پروژه اي است که دانشگاه کاليفرنيا، در برکلي در سال 1996 آغاز کرد. اين پروژه به ساخت برنامه هاي کاربردي wide area اختصاص دارد و اين چيزي نيست که در مورد يک سيستم عامل وب نيز مصداق داشته باشد.افراد ديگري هم هستند که کلاً به استفاده از کلمات operating system اعتراض دارند و به جاي آن ترجيح مي دهند اين برنامه هاي کاربردي را Web Desktop يا نرم افزار Webtop خطاب کنند. اين بدان خاطر است که سيستم عامل هاي وب، عملکردهاي سيستم عامل هاي سنتي را تقليد مي کنند.
اگر سيستم عامل وب بتواند مسائلي مثل شکاف عملکرد و امنيت داده ها را حل کند ممکن است در آينده شاهد يک تغيير جهت عمده در سيستم هاي کامپيوتري باشيم.
منبع: نشريه بزرگراه رايانه، شماره 132.