حقه هاي سنتي براي خواباندن کودک!

شبهاي ناآرام، کمبود خواب و چشمان قرمز، همه اينها نشان مي دهند که شما تازه پدر و يا مادر شده ايد. البته مشکلات به خواب رفتن و خوب خوابيدن کودکان بيشتر در سنين خردسالي و پيش دبستاني رخ مي دهد. به جاي عصبانيت والدين در شب هنگام، روشهاي مبارزه جالبي با بي خوابي کودکان وجود دارد تا کودکان دائم از خواب نپرند. متخصصان مي گويند البته اين که در برخي موارد موضوع به خواب رفتن تبديل به يک شکنجه براي ما مي شود، امري بديهي است اما در اين موقع والدين مي توانند به متخصصين کودک مراجعه و از آنها کمک بخواهند.
هميشه مرحله اي در طول خواب کودکان وجود دارد که در آن کودکان با به خواب رفتن و يا در پيوستگي خواب شبانه خود مشکل دارند. اگرچه در اکثر موارد اين مشکلات با گذشت زمان به خودي خود حل مي شوند، اما متخصصان معتقدند وقتي که کودک بيش از 3 الي 4 بار در هفته و در زمان بيش از 1 ماه براي به خواب رفتن به بيش از 30 دقيقه نياز داشته باشد، بايد با اين مشکل کمي جدي تر برخورد کرد. در اينجا والدين کودک بايد به پزشک مراجعه کنند و راه حلي براي آن جستجو نمايند تا بفهمند که اين قضيه دليل پزشکي دارد يا نه.

کابوسهاي شبانه
 

وجود گاه به گاه کابوسها و بيداري هاي شبانه هم تا حدي نرمال است اما اگر اين کابوسها در طول زمان ادامه پيدا کنند، مي توانند نشانه اي از افسردگي و يا مشکلات روحي باشند. هلنا هارمس– روانشناس از برلين به والدين توصيه مي کند که در اين مواقع به اين نکته توجه کنند که آيا رفتار کودکان در طول روز تغيير کرده يا نه و ارتباط او در اين برهه زماني با همسالانش چطور است. بررسي علت کابوسهاي متوالي بايد به طور جدي در مورد اين کودکان انجام شود.

حد و مرز گذاري
 

حتي زماني که مشکل حادي در خوابيدن وجود نداشته باشد، موضوع آماده شدن براي خواب کودکان در بسياري از خانواده ها هنوز جاي بحث بسيار دارد. کودک به طور مداوم بلند مي شود و دائم بهانه هاي گوناگوني مثل گرسنگي و يا تشنگي دارد و اين درگيري به صورت يک جنگ شبانه روزي در مي آيد. البته اين رفتارها آينه ي تمام نماي رفتار والدين است. اگر آنها قادر به گذاشتن هيچ مرز و محدوديتي نباشند، اين مشکلات اجتناب ناپذير است. توصيه ي ما: قوانين کاملاً واضحي وضع کنيد، مثلاً تعداد قصه هاي شبانه و از آنها 100 درصد پيروي کنيد.

عادات قبل از به خواب رفتن
 

اگر کودک شما عادت خاصي براي به خواب رفتن دارد (مثل گرفتن دستان شما) اين مي تواند بدان معني باشد که در وجود او ترس پنهاني وجود دارد. اين عادات اغلب در کودکاني ديده مي شود که بسيار حساسند و بايد روي آنها کار شود. در اين مواقع بايد کودکان را در طول روز از امنيت و اطمينان خاطر تاحد ممکن برخوردارکرد تا ترس از وجودشان به تدريج رخت بربندد.
يکي از مشکلات غالب براي به خواب رفتن کودکان از ديد روانشناسان، گذراندن روزي غيرسازنده است. پتراوايدمن– روانشناس مي گويد: براي کودکان زمان بازي و غذا خوردن از اهميت ويژه اي برخوردار است. اينکه روز آنها کاملاً روتين و بدون دردسر بگذرد، آنها را لبريز از احساس آرامش خواهد کرد. هلنا هارمس مي گويد: يکي ديگر از دلايل وجود مشکلات به هنگام خوابيدن کودکان خستگي بيش از حد آنهاست. بايد کودک زماني به تختخواب برود که هنوز دقايقي بتواند در تخت خود با بازيگوشي بپردازد تا به خواب رود.
براي بسياري از کودکان، پذيرفتن پايان روز سخت است. براي آنها تعريف کنيد که فردا براي صبحانه مرباي توت فرنگي خواهيد خورد و او اجازه دارد با چکمه هاي مورد علاقه اش به کودکستان برود. اين حرفها به او کمک خواهد کرد که براي آغاز روزي تازه خوشحال شود. داستانهاي آرام بخش و يک ماساژ کوچک هم راه حل ديگري است.

ترس از موجودات تخيلي و يا ارواح
 

برخي کودکان ادعا مي کنند که در کشوي کمدشان يک جادوگر وجود دارد و يا زيرتختشان يک کروکوديل مي خزد. اين فاز جادويي از حدود سه سالگي آنها آغاز مي شود. زماني که قدرت تخيل آنها به کار مي افتد. والدين بايد اين رفتار آنها را درک کرده و مثلاً به آنها کمک کنند که براي کروکوديل ها دامي بگذارند. آنها نبايد بترسند که با اين کار خود کودکان را توهم زا مي کنند زيرا با آغاز سن مدرسه رفتن کودکان آنها خود به خود وارد فاز واقعي زندگي خواهند شد.
منبع: ماهنامه اطلاعات علمي شماره 366