چگونه با عکاسي از طبيعت و مناظر زيبا، زندگي را لذت بخش تر نماييم(1)

طبيعت بسيار زيباست. اما زندگي شهري و ماشيني، ما را از اين موهبت بزرگ الهي بسيار دور نموده است. اکنون در عصر آپارتمان نشيني نه تنها از طبيعت بکر محروم شده ايم، بلکه حتي لذت داشتن يک باغچه کوچک را نيز از دست داده ايم. پس چقدر خوب است گاهي اوقات سري به طبيعت زيباي خداوند بزنيم و با ثبت لحظاتي از زندگي خود در يک فضاي دل انگيز و نشاط آور طبيعي، خود را براي ادامه يک زندگي فعال و پر نشاط آماده کنيم. البته عکاسي از طبيعت با چالش هاي زيادي مواجه است. ما در اين مقاله، به تعدادي از گام هاي ساده اي که مي تواند باعث ارتقاي کيفيت عکاسي از طبيعت زيبا گردد، مي پردازيم و همچنين، به نکاتي در مورد نور مناسب، عکاسي از مناظر طبيعي، گل ها و حيات وحش و ارتقاي کيفيت عکاسي از طبيعت با استفاده از نرم افزار فوتوشاپ اشاره مي کنيم.
من عاشق عکاسي از طبيعت هستم و الگو هايي را که طبيعت ايجاد مي کند، رنگ ها و جزئيات دقيق و سرزنده گل ها را دوست دارم. برخي از عکس هاي مورد علاقه من شامل عکس هايي از طبيعت است که سوژه انساني در آن وجود ندارد.
وخب بياييد کم کم با ارائه مقداري بحث هاي مقدماتي و پايه، وارد بحث اصلي شويم.

نياز به نور کافي
 

البته ما کار خود را با بررسي چالش هايي که در اين زمينه وجود دارد، آغاز مي کنيم. تعداد اندکي از تکنيک هايي که شما براي خلق عکس هاي پرتره و عکاسي از چهره فرا گرفته ايد، در اين جا نيز کاربرد دارند. شما به لنز و نور مناسب براي عکاسي از مناظر بيروني و همچنين درک مناسبي از زيبايي هاي طبيعت نياز داريد.

عکاسي در ساعات طلائي
 

همان گونه که احتمالا قبلا نيز ياد گرفته ايد، بدترين نوري که مي توانيد با آن کار کنيد، نور مستقيم است. در حوزه عکاسي از مناظر طبيعي، نور مستقيم چيزي است که در اواسط روز و با تابش شديد و مستقيم نور خورشيد بر شما و منظره مورد نظر براي عکاسي، در اختيار شما قرار مي گيرد. به همين دليل ، شما بايد از عکاسي در اواسط صبح و بعد از ظهر، خودداري کنيد.
بسياري از افراد حرفه اي، صبح زود را به اواخر بعداز ظهر ترجيح مي دهند زيرا باد به طور طبيعي، آرام تر است. اين موضوع باعث مي شود تا حرکت کم تري در سوژه عکاسي ايجاد شود. علاوه بر اين، در اين موقع از صبح، افراد کم تري در محيط هاي بيروني تردد مي کنند که اين امر به معناي دخالت کم تر انسان در مناظر طبيعي است.
وقتي در اوايل صبح و اواخر بعدازظهر (درست پس از سفق و فلق)، به عکاسي بپردازيد، نور بسيار شفاف تري در اختيار داريد. اين ساعت ها، زمان هايي طلائي براي عکاسي از مناظر طبيعي هستند.
دلايل متعددي وجود دارد که اين زمان ها، ساعت هاي طلائي محسوب مي شوند. اولا، نور خورشيد گرم تر است و اين موضوع باعث مي شود يک hue طلائي، در اطراف منظره ايجاد شود. دوما، نور با زوايه کم تري مي تابد که باعث ايجاد سايه هاي بلند گرديده و بافت منظره را عيان مي کند.
نتيجه اينکه منظره اي که در ظهر به شکلي يکنواخت و بي روح به نظر مي رسد، وقتي در اوايل صبح و اواخر بعد از ظهر از آن عکاسي شود. زنده تر به نظر مي رسد. براي يک فرد حرفه اي در زمينه عکاسي از مناظر طبيعي، اين ها تنها مواقعي از روز هستند که در آن به عکاسي مي پردارند.

عکاسي در طلوع و غروب خورشيد
 

اگر کمي زودتر از خواب بلند شويد و يا کمي ديرتر عکاسي کنيد مي توانيد عکس هاي فوق العاده اي از طلوع و غروب خورشيد بگيريد. بديهي است که شما براي گرفتن عکس هاي عالي در طلوع خورشيد بايد سمت مشرق و براي گرفتن عکس هاي
بسيار خوب در غروب خورشيد، به سمت مغرب رو کنيد. شما فقط در حدود نيم ساعت براي عکاسي فرصت داريد و اين بدان معنا است که بايد سريع عمل کنيد. اما نتايجي که به دست مي آوريد، همان طور که در شکل (3) نشان داده شده است، به زحمتي که متحمل مي شويد، مي ارزد.
در اين جا به چند توصيه براي عکاسي در طلوع و غروب خورشيد، مي پردازيم:
سعي کنيد يک ساعت قبل از طلوع و غروب خورشيد، به محل مورد نظر برسيد. اين کار باعث مي شود تا براي قرار دادن همه چيز در سر جاي خود و گرفتن عکس هاي عالي، حدود نيم ساعت وقت داشته باشيد.
براي گرفتن يک عکس عالي از يک منظره در زمان طلوع و غروب خورشيد، از يک لنز باز(wide angle) استفاده کنيد. براي قرار دادن خود خورشيد در عکس، از يک لنز تله استفاده کنيد.
براي اطمينان از اين که دوربين تان در حين عکاسي حرکت نمي کند، از يک سه پايه استفاده کنيد.

حالت auto white balance دوربين خود را خاموش کنيد. در اين حالت، شما برخيي از تن هاي گرم و طلايي خورشيد را از دست خواهيد داد. به جاي اين کار، به مودهاي shade يا clouds براي نورپردازي سرد (cooling lighting) مورد استفاده قرار مي گيرد، سوئيچ کنيد. اين کار دوربين شما را مجبور مي کند تا عکس را مقداري "گرم" کند.
افق را در انتهاي خط افقي rule-of-thirds قرار دهيد. اين کار باعث مي شود تا غروب خورشيد و آسمان در بالاي دو سوم فريم واقع شود.
نور پردازي هاي متفاوت را امتحان کنيد. براي ديدن سطح بيش تري از پيش زمينه و شفاف تر کردن آسمان از overexpoure و براي رسيدن به رنگ هاي غني تر از خود طلوع و غروب آفتاب، underexposure کنيد.
همانند شکل (9)، در مقابل خورشيد تصوير سايه نما بگيريد. براي اين که تمام سوژه هاي پيش زمينه به سياه، underexposure شوند، خود خورشيد را Expose کنيد. تصوير سايه نما مي تواند يک شخص، يک مکان يا يک شي و حتي خود افق باشد.
فقط از خود طلوع يا غروب عکاسي نکنيد، به اطراف خود نگاه کنيد تا ببينيد منظره مورد نظر در شعاع هاي جديد نور چگونه ديده مي شوند. اغلب اوقات بهترين کار اين است که در شعاع هاي گرم و نوراني خورشيد از اشياء عکاسي کنيد.

عکاسي از مناظر
 

انواع گوناگوني از عکاسي از طبيعت وجود دارد. ما در اين جا به سه نوع رايج آن، يعني مناظر، گل ها و حيات وحش مي پردازيم.
يک منظره مي تواند شامل هر جنبه اي از طبيعت، شامل درختان، آب و دشت هاي باز باشد. شما مي توانيد مناظري از کوهستان، دشت و صحرا ،اقيانوس، و جنگل داشته باشيد.عکسي از يک منظره مي تواند شامل ساختارها(مزارع، پرچين و غيره) باشد اما به ندرت شامل افراد يا حيوانات است مگر اين که آن ها بسيار کوچک باشند و براي نشان دادن مقياس، مورد استفاده قرار گيرند.

انتخاب تجهيزات مناسب
 

شما مي توانيد براي عکاسي از مناظر، از هر نوع دوربين ديجيتالي استفاده کنيد، اگر چه يک digital SLR با يک aspect ratio معادل 3:2، نتايج بهتري را از يک نسبت 4:3 در يک دوربين نوع point-and-shot ايجاد مي کند، هرچه فريم عريض تر باشد، يک تاثير سينماتيک بهتر به وجود مي آيد.
يک دوربينSLR همچنين به شما اجازه مي دهد در مورد aperture priority (که براي تنظيم apertureهاي کوچک تري که براي دستيابي به عمق ميدان بيش تر لازم هستند)، عکاسي کنيد.
شايد استفاده از يک لنز زاويه باز عکاسي از صحنه اي دور و همچنين استفاده از لنزهاي تله فتو براي عکاسي از پرتوهاي نماي نزديک، عجيب به نظر برسد، اما اين، دقيقا همان روشي که دنياي عکاسي با آن کارمي کند، است.

چه شما از يک دوربين point-to-shot با يک دوربين SLR استفاده کنيد، بايد فيلتر پلاريزاسيون را به لنز اضافه کنيد تا به رنگ هاي غني تري در نور خورشيد دست بيابيد. شما همچنين ممکن است بخواهيد استفاده از يک فيلتر density neutral را برا ي جبران صحنه هاي بيش از حد شفاف و نوراني، خصوصا زماني که از آب عکاسي مي کنيد و يا يک فيلتر graduated را براي تيره کردن يک آسمان آبي نيز در نظر بگيريد.
شما همچنين ممکن است بخواهيد از يک cable release يا يک کنترل از راه دور براي دوربين خود استفاده نمائيد. اين کار به شما اجازه مي دهد بدون اين که به طور فيزيکي دکمه شاتر را فشار دهيد، عکاسي کنيد.
در مورد لنزها نيز بهترين نوع لنز براي عکاسي از مناظر باز، استفاده از يک لنز کمي زاويه باز است. يک لنز زاويه باز (wide angle) به شما اجازه مي دهد چيزهاي بيش تري را در فريم قرار دهيد و پرسپکتيو نيز با استفاده از اين نوع لنز، باز تر مي شود. همچنين اين نوع لنز، کل نما را بدون ايجاد پرسپکتيو نادرست، در تعادل نگه مي دارد.
همچنين استفاده از يک سه پايه نيز مفيد است. اين موضوع باعث مي شود تا از يک aperture کوچک تر که به سرعت شاتر کم تري نياز دارد، استفاده کنيد. در صورتي که دوربين در طي exposure حرکت کند،سرعت هاي پايين شاتر مي تواند منجر به ايجاد نماهاي تار شود.به همين دليل استفاده از شاتر باعث مي شود تا همه چيز در حالت ثابت قرار گيرد.

کار با عمق ميدان (Depth of Field)و فوکوس
 

يک عمق ميدان بزرگ، بخشي اساسي در عکاسي از مناظر محسوب مي شود. شما مي خواهيد کل نما، از جلو تا عقب ،در فوکوس کامل قرار گيرد. شما مي توانيد اين روش را نقطه مقابل عکاسي از پرتره، که پس زمينه در آن تار و عمق ميدان اندک است، بدانيد.
براي رسيدن به عمق ميدان بزرگ که در عکاسي از مناظر به دنبال آن هستيد، در مود aperture priority، با يک aperture کوچک تر که معادل f/stopي در حدود f/8 تا f/11 است،عکاسي کنيد.
هرچه aperture کوچک تر باشد، (f/stop بزرگ تر)، عمق ميدان بيش تر خواهد بود.
براي جبران aperture کوچک تر، شما بايد از سرعت شاتر کم تر و شايد ISO بيش تر استفاده کنيد، علاوه بر اين، شما بايد فوکوس اتوماتيک دوربين را در حالت Infinity قرار دهيد و يا به حالت فوکوس دستي و فوکوس روي فواصل متوسط سوئيچ کنيد.

تنظيم شات
 

هر عکس مناسبي از مناظر، از سه بخش مجزا تشکلي مي شود:
پيش زمينه يا Foreground: بخشي از منظره که به دوربين نزديک تر است و کم ترين فاصله را با آن دارد، پيش زمينه است. شما با قرار دادن نقاط قابل توجه مختلف در پيش زمينه، احساس عمق را در عکس ايجاد مي کنيد. اين عناصر پيش زمينه، مي توانند شامل درختان، گل ها و حتي اشياي اخت دست بشر نظير ميزهاي پيک نيک، قايق ها با اتوموبيل ها باشند. اين اشياي آشنا به بيننده کمک مي کنند تا مقياس (سايز و فاصله )را درک کند.
ميان زمينه يا middle groud: بخشي از منظره بين سوژه ، آسمان يا دورترين اشياء، ميان زيمنه نام دارد. به دنبال عناصر جذابي مثل يک درخت يا درياچه يا چيزي شبيه به اين ها باشيد و آن ها را در جلوي پس زمينه قرار دهيد و به خاطر داشته باشيد، ميان زمينه، چيزي که شما بطور دستي و با استفاده از دوربين بر روي آن فوکوس مي کنيد، است.
پس زمينه يا Background: دورترين عناصر موجود در صحنه، پس زمينه نام دارند. اين ممکن است خود آسمان، يا عنصري با فاصله زياد در صحنه (مثل کوهستان، تپه ها و غيره) باشد. تمام عناصر ديگر در مقابل اين پس زمينه، فريم بندي مي شوند.
شما به دنبال اين هستيد تا اطمينان يابيد هر ناحيه از عکس، پيش زمينه، ميان زمينه و پس زمينه در بر دارنده آيتم هاي جذاب هستند. شکل(18)
مثال خوبي از اين استراتژي ترکيب بندي را نشان مي دهد.
شما بايد بيش تر مناظر را به صورت landscape يا افقي عکاسي کنيد. براي قراردادن پس زمينه، پيش زمينه و ميان زمينه، از قانون rule of thirds استفاده کنيد.

تنظيم خط افق
 

قانون rule of thirds، همچنين براي قراردادن خط افق در جاي خود مورد استفاده قرار مي گيرد. از دو نيم کردن دقيق افق پرهيز کنيد، زيرا اين کار بر روي هيچ چيزي تاکيد نمي کند. در اين جا بايد به يک نکته مهم ديگر اشاره کنيم. وقتي افق در فريم قرار دارد، بايد تراز شود. من با کمي کج کردن دوربين، باعث خرابي عکس هاي زيادي شده ام، هيچ کس نمي خواهد اقيانوسي را که رو به بالا حرکت مي کند، ببيند! براي تراز کردن افق در نما ياب دوربين خود، مدتي زمان صرف کنيد، در صورت نياز و براي مستقيم نگه داشتن آن، از صفحه شبکه اي نماياب دوربين خود براي اين کار استفاده کنيد.

کار با خطوط
 

به دليل اين که شما نوعا فاقد يک شيء غالب در عکس هاي مناظر هستيد، خطوط اهميت زيادي پيدا مي کنند.
شمامي پرسيد: خطوط؟ بله درست است، خطوط.
خط ها از طريق ساختار طبيعي منظره يا با قطعات منفرد موجود در يک صحنه ، به وجود مي آيند. خطوط مي توانند به شکل رديفي از درخت ها، صفي از گل ها يا شکست امواج اقيانوس به وجود بيايند. خطوط حتي مي توانند ساخته دست بشر باشند. به اشکال هندسي طبيعي اين منظره نگاه کنيد و از آن ها براي ترکيب بندي عکس خود استفاده کنيد.

خطوط افقي و عمودي مي توانند به فريم کردن صحنه يا فراهم نمودن حدود بصري کمک کنند. هر چند که آن ها همچنين مي توانند به شکل يک سرعت گير براي بيننده، عمل کنند و باعث جلوگيري از "جاري شدن " چشم در سطح عکس شوند.
خطوط افقي نيز جذاب هستند، آن ها جذابيت هاي هنري را به تقريبا هر نوع نماي طبيعي اضافه مي کنند. منحني هاي s شکل، خصوصا جذابيت زيادي دارند.

کار با شکل ها وفريم ها
 

خط ها، تنها عناصر هندسي که تقريبا در تمام طرح هاي طبيعت ديده مي شوند، نيستند.
عناصر موجود در يک منظره مي توانند در انواع و اقسام اشکال هندسي ايجاد مي شوند، شما بايد به اين شکل توجه کنيد و از آن ها براي فراهم نمودن جذابيت در عکس هاي خود بهره بر داري کنيد.
شما همچنين مي توانيد از عناصر طبيعي براي فريم کردن منظره خود در يک عکس استفاده کنيد. براي فراهم نمودن يک فريم بالاتر به دنبال شاخه هاي آويزان درختان يا براي فراهم نمودن يک فريم پايين تر به دنبال رديفي از گياهان باشيد. همان گونه که در شکل (21) نشان داده شده است، اين عناصر فريم دهنده،توجه به اشياء را در ميان نماي يک عکس به وجود مي آورند.
منبع: بزرگراه رايانه - شماره 138.