صندلي مرگ روي خط تاريخ

از زمان وضع قانون براي محاکمه تبهکارها، اعدام به عنوان سنگين ترين مجازات به شمار مي رفت. براي اعدام يک مجرم، راه هاي گوناگوني وجود داشت مثلاً در اروپا مجرمان را با گيوتين اعدام مي کردند. اما صحنه هاي اين نوع اعدام ها دلخراش بود و همين موضوع باعث شد تا موضوع استفاده از وسيله ديگري براي اعدام مطرح شود و به اين ترتيب همه به دنبال معرفي يک راه جديد مي گشتند.
چهارشنبه، 28 تير 1391
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
صندلي مرگ روي خط تاريخ

 صندلي مرگ روي خط تاريخ
صندلي مرگ روي خط تاريخ


 






 
اعدام بوسيله صندلي الکتريکي به عنوان يک راه جديد براي مجازات محکومان به مرگ مطرح شد

1880
 

از زمان وضع قانون براي محاکمه تبهکارها، اعدام به عنوان سنگين ترين مجازات به شمار مي رفت. براي اعدام يک مجرم، راه هاي گوناگوني وجود داشت مثلاً در اروپا مجرمان را با گيوتين اعدام مي کردند. اما صحنه هاي اين نوع اعدام ها دلخراش بود و همين موضوع باعث شد تا موضوع استفاده از وسيله ديگري براي اعدام مطرح شود و به اين ترتيب همه به دنبال معرفي يک راه جديد مي گشتند.

1881
 

در اين سال، شخصي به نام آلبرت ساتوک متوجه مطلب بسيار مهمي شد. ساتوک در جواني مهندس کشتي بخار بود و بعدها به دندانپزشکي رو آورده بود؛ اين دندانپزشک ميانسال يک روز در شهر بوفالوي نيويورک، شاهد صحنه اي بود که جرقه اي براي ساخت صندلي الکتريکي شد او مردي را در خيابان ديد که در اثر تصادف مصرف نوشيدني هاي الکل دار تعادلش را از دست داده بود. اين مرد خيلي اتفاقي با ژنراتور برقي که کنار خيابان قرار داشت برخورد کرد و در دم جان سپرد. مردن سريع و بدون درد اين مرد مست، ساتوک را به فکر انداخت که چنين مرگي مي تواند راه خوبي براي اعدام باشد، در نتيجه اين موضوع را با يکي از دوستانش به نام سناتور ديويد مک ميلان در ميان گذاشت. مک ميلان اين موضوع را با فرماندار ديويد بي هيل در ميان گذاشت. از نظر آنها اين راه مي توانست روش خوبي براي اعدام باشد؛ به همين دليل فرماندار بي هيل از شوراي قانونگذار ايالتي خواست تا اين راه جديد را مورد بررسي قرار دهند و به اين ترتيب حادثه مرگ آن مرد مست جرقه اي براي ساخت صندلي الکتريکي شد.

1882
 

توماس اديسون در اين سال اولين نفري بود که صنايع الکتريکي را با خدمات
«دي سي» راه اندازي کرد.

1886
 

در اين سال فناوري و محصولات «اي سي» توسط وستينگهاوس به پيشرفت چشمگيري دست يافت. اي سي بسيار اقتصادي تر از صنايع اديسون بود و همين مساله در بازار وسايل الکتريکي تهديد بزرگي براي اديسون به شمار مي رفت. در همين سال گروهي از طرف شوراي قانونگذار ايالتي مسئول بررسي روش هاي مختلف اعدام شدند. آنها بايد راه هاي مختلف اعدام را امتحان مي کردند و نتيجه را به شوراي قانونگذاري ايالتي گزارش مي دادند تا بهترين روش اعدام را تعيين مي کردند.

1887
 

در اين سال، فرانسوي ها بازار مس را در دست گرفتند و به همين دليل قيمت مس به دليل انصحاري شدن آن به ميزان قابل ملاحظه اي افزايش يافت. از طرفي تکنولوژي دي سي براي انتقال و استفاده برق به کابل هاي قطور احتياج داشت و همين باعث شد تا هزينه استفاده از اين فناوري بالا برود. اين در حالي بود که در روش «اي سي» به کابل هاي ضخيم احتياجي نبود و از اين نظر، اين روش مقرون به صرفه تر بود. اديسون که صنايع خود را در خطر مي ديد شروع به کشيدن نقشه اي براي حمله به دي سي کرد. او در مقاله اي منتشر کرد و در آن تکنولوژي «اي سي و دي سي» را با هم مقايسه کرد و به خطرها و ضررهاي استفاده از تکنولوژي «اي سي» اشاره کرد.

1888
 

ماموريت متيوهال، دکتر ساتويک و البريج تي گري که قرار بود راه هاي مختلف مجازات را بررسي کنند به پايان رسيد. آنها در گزارش خود راه هاي مختلف اعدام را مطالعه کردند و در اين تحقيقات اعدام توسط جريان برق را هم مورد بررسي قرار دادند با اين حال هنوز هيچ آزمايشي در اين باره انجام نشده بود.
اما چهارم ژوئن اين سال در تاريخ قانونگذاري نيويورک روز مهمي به شمار مي رود. زيرا در اين روز مجلس قانونگذاري نيويورک مرگ به وسيله جريان برق را تصويب کرد و انجمن مديکو لگال را مامور کرد تار اهي براي اعدام به وسيله جريان برق پيدا کند.
پنجم ژوئن يک روز پس از وضع اين قانون، مخترعي به نام هارولد پي براون مقاله اي را در نيويورک پست به چاپ رساند. در اين مقاله، براون شرح واقعه مرگ پسر بچه اي در اثر لمس سيم تلگراف را داده بود. اين پسر بچه بر اثر تماس با سيمي که ولتاژ اي سي از آن رد مي شد کشته شده بود.
آقاي مخترع پيشنهاد داد که براي اين کار، ولتاژ را تا 300 ولت پايين بياورند اما اين کار از نظر اقتصادي به هيچ عنوان مقرون به صرفه نبود چرا که هرچه ولتاژ بالاتر مي رفت هزينه انتقال برق کمتر مي شد و به اين ترتيب براون يک ماه بعد، براي تحقيقات بيشتر نزد اديسون رفت. براون و دستيار او فرد پيترسون، آزمايشات بسياري در اين رابطه انجام دادند. آنها آزمايشات خود را در آزمايشگاه اديسون انجام دادند. سر انجام در سي ام جولاي همان سال براون و دستيار او به آزمايشگاه دانشگاه کلمبيا رفتند تا نتيجه آزمايشات خود را نشان دهند. در اين آزمايش ولتاژي به اندازه هزار دي سي را به يک سگ وصل کردند تا ببينند چه اتفاقي براي حيوان مي افتد. با رسيدن جريان برق به بدن سگ او تکان هاي شديدي خورد اما کشته نشد.
آزمايشات براون ادامه داشت تا اينکه در پاييز سال 1888 او و دستيارش از طرف مديکولگال مامور شدند تا تحقيقات بيشتري انجام دهند. آنها در طول چند ماه نزديک به 24 سگ را با چنين روشي کشتند. البته اين آزمايش ها روي حيوان هاي ديگري هم صورت مي گرفت. مثلاً در پنجم دسامبر دو گوساله و يک اسب 557 کيلوگرمي هم قرباني تحقيقات براون شدند. در اين تحقيقات معمولاً براي انتقال جريان برق از بشکه آب يا ميزي که با لاستيک پوشيده شده بود استفاده مي شد تا اينکه در دوازدهم دسامبر پيترسون پيشنهاد داد بهتر است به جاي اين دو وسيله از يک صندلي استفاده کنند. پيشنهاد او با موافقت بقيه رو به رو شد و به اين ترتيب در اول ژانويه سال 1889 براي نخستين بار قانون استفاده از صندلي الکتريکي به عنوان روش اعدام به تصويب رسيد و به مرحله اجرا درآمد. در ماه مارچ سال 1889 براون با آستين لاتروپ رئيس زندان نيويورک ملاقات کرد تا يکي از ژنراتورهاي اي سي وستينگهاوس را جهت استفاده از صندلي الکتريکي براي زندان خريداري کند. از آنجا که وستينگهاوس مستقيماً ژنراتور به زندان نمي فروخت، اديسون و براون قرار ملاقاتي با وستينگهاوس ترتيب دادند و سه ژنراتور به قيمت هاي هفت هزار تا هشت هزار دلار خريداري کردند.

1889
 

بيست و نهم مارس سال 1889؛ ويليام کيملر نامزد خود ماتيلدا را در شهر بوفالوي نيويورک به قتل رساند.
بهار سال 1889، فردي به نام جوزف چاپلو به اتهام مسموم کردن گاوهاي همسايه دستگير شد. او در دادگاه به مرگ با صندلي الکتريکي محکوم شد اما حکم مرگ او به حبس ابد تغيير يافت تا اينکه در ماه مي همان سال ويليام کيملر به اعدام روي صندلي الکتريکي محکوم شد.
بين سال هاي 1889 تا 1890 بنياد وستينگهاوس روش استفاده از صندلي الکتريکي را ظالمانه و يک روش غير معمول اعلام کرد و در رابطه با اين موضوع شکايت کرد و پرونده به دادگاه عالي ارجاع داده شد. اين در حالي بود که اديسون و براون تنها شاهدان اصلي اين پرونده براي تاييد يا تکذيب خشونت آميز بودن اين روش بودند.

1890
 

در اين سال ادوين داويس از زندان آبرن صندلي جديدي را طراحي کرد که بسيار شبيه مدل هاي صندلي الکتريکي امروزي بود.

1890
 

ششم آگوست سال 1890 کيملر روي صندلي الکتريکي در زندان آبرن اعدام شد و نام او به عنوان نخستين اعدامي با صندلي الکتريکي در تاريخ به ثبت رسيد.

1896
 

1896: ايالت اوهايو استفاده از صندلي الکتريکي را به عنوان اصلي ترين روش اعدام برگزيد.

1898
 

1898 ماساچوست از قانون استفاده از صندلي الکتريکي تبعيت کرد.

1906
 

1906 در زندان هاي نيوجرسي روش اعدام با صندلي الکتريکي مورد استفاده قرار گرفت.

1908
 

1908 ويرجينا هم در شمار ايالت هايي قرار گرفت که از صندلي الکتريکي براي اعدام استفاده مي کردند.

1910
 

1910 متهمان به مرگ در کاروليناي شمالي روي صندلي الکتريکي نشانده شدند از اين سال به بعد در نزديک به 20 ايالت استفاده از صندلي الکتريکي نخستين روش اعدام به شمار مي رفت.
منبع: نشريه همشهري سرنخ شماره 112.



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط