موفقیت‌ها و دستاوردهای آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین، یک دانشمند مشهور است که به خاطر کمک‌های برجسته‌اش در زمینه‌ی فیزیک و به خصوص به خاطر نظریه‌ی نسبیتش، به خوبی شناخته شده است. دستاورد‌های آلبرت انیشتین بسیار زیاد و متنوع هستند. این دستاورد‌ها از اکتشافات راز‌های جهان گرفته تا بانی صلح و آزادی بیان بودن، درست در طول زمانی که ترس از کمونیسم شایع بود، را شامل می‌شود.
آلبرت انیشتین اغلب با عنوان "پدر بمب اتم" نامیده شده است، و به خاطر این ساخته‌اش مقصر شناخته شده است، اما طبق تاریخچه‌ی زمان، این درست نیست و این حقیقت باید درست در نظر گرفته شود. تنها ضربه‌ی موجود در آن مسیر، نامه‌ای بود که آلبرت انیشتین به رئیس جمهور وقت، فرانکلین د. روزولت نوشت و در آن آمریکا را به تحقیق برای ساخت بمب اتمی، پیش از آن که آلمان ها آن را انجام بدهند، تشویق کرد. آلبرت انیشتین این کار را تنها به این خاطر انجام داد که تصور می‌کرد آلمان‌ها در نقطه‌ای قرار دارند که قاعدتاً باید در آن موفق شوند. بعد‌ها او اظهار کرد که اگر می‌دانست موفق نمی‌شوند، هیچ چیزی به رئیس جمهور نمی‌گفت. به هر حال، همه‌ی ما ویرانی و خرابی ناشی از بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی، در طول جنگ جهانی دوم را می‌دانیم. صرف نظر از این اختراع بزرگ و هم چنین خطرناک، دستاورد های آلبرت انیشتین بسیار زیاد هستند. دستاورد‌های اصلی او، اطلاعات کافی‌ای در مورد جهان ما، در اختیار دانشمندان حال حاضر، قرار داده است، تا به ما کمک کند انسان‌ها را به فضا بفرستیم، و در مورد زمین و خورشید بی‌واسطه‌امان، به خوبی میلیون ها ستاره که در مایل‌ها دورتر قرار دارند، بیشتر بدانیم. بیایید نگاهی به لیست دستاورد‌های آلبرت انیشتین، در این مقاله بیندازیم.

دستاوردها

چهار حوزه‌ی اصلی علم، که آلبرت انیشتین به آنها کمک کرد عبارت‌اند از: نور، زمان، انرژی و جاذبه‌ی زمین. او در سال 1905، چهار مقاله‌ی علمی برجسته را منتشر کرد. لذا این سال، سال معجزه یا سال شاهکار انیشتین نام گرفت. او اظهارات زیر را برای جامعه‌ی علمی بیان کرد:
او تشریح کرد که انرژی نور از تکه‌های ریز یا ذره‌ها، که امروزه به آن "فوتون" می‌گویند پدید می‌آید. این اظهار، مسیر آن چه که محققان در مورد ماهیت نور فکر می‌کردند را تغییر داد. او حرکت براونی، که به اثبات وجود مولکول کمک می‌کرد را مورد بحث قرار داد. او هم چنین چهار اظهار نظر منحصر به فرد در مورد اجسام در حال حرکت، ارائه داد. و دست آخر، اما نه حداقل، او ماهیت فضا و زمان را تشریح کرد.
این مفاهیم در پاراگراف‌های زیر به طور خلاصه بیان شده‌اند.

نور

شیفتگی انیشتین در مورد نور، در یک عصر زود شروع شد. زمانی که او 16 سال بیشتر نداشت برایش جالب بود که آیا می‌تواند دوچرخه‌اش را بر روی یک پرتوی نور براند یا نه. تقریباً 10 سال بعد، در سال 1905، آلبرت انیشتین چیزی که آن را به عنوان اولین "تجربه‌ی فکری‌اش" نامید، به دست آورد، و نظریه‌ی خاص نسبیت را، که در آن بیان کرد نور ثابت است، بر خلاف تصویر موج گونه‌ای که دانشمندان آن زمان فکر کرده بودند آن گونه بود، مطرح کرد. نه تنها این مورد، بلکه نمی‌توان با سرعتی بیشتر از سرعت نور یعنی 186000 مایل بر ثانیه (300000 کیلومتر بر ثانیه) سیر کرد. همیشه نور با یک سرعت یک سان سیر می‌کند، خواه این نور، نور چراغ فوقانی یک قطار با سرعت پایین برای روشن کردن مسیر، و یا نور چراغ روی فانوس باشد. خود نور هم همیشه با یک سرعت یک سان سیر می‌کند.

زمان / فضا

تئوری انیشتین بیان می‌کند که زمان مانند نور ثابت نیست، هر چقدر یک فرد سریع‌تر برود، زمان کندتر می‌گذرد، اگر چه فرد آن را به عنوان یک چیز متفاوت حس نمی‌کند.
یک کار برد عملی از این تئوری این است که یک نفر هر چقدر به سرعت نور نزدیک‌تر شود، این اختلاف زمانی را بیشتر تجربه می‌کند. به طور کلی این امر برای مردم روی زمین ملموس و معلوم نیست (از قبیل: راه رفتن در مقابل رانندگی با ماشین)، اما وقتی این موضوع در مورد سفر فضایی مطرح می شود دارای اهمیت فوق العاده زیادی است.
یک کیهان نورد روسی، 748 روز را در فضا گذراند (تقریبا 2 سال). این مرد اکنون 0.02 ثانیه جوان تر از زمانی است که به فضا نرفته بود. این به این علت است که سرعت گذر زمان در فضای خارجی، در ایستگاه فضایی ام. آی. آر، کند بود. این امر برای او تفاوت چندانی ایجاد نکرد، اما فرض کنید یک نفر بخواهد به آلفا سنتاوری، نزدیک ترین ستاره به ما، سفر کند. این واقعه 5.7 سال زمینی طول می‌کشد، اما سن آن‌ها تنها 3.8 سال بیش‌تر می‌شود و آن ها در یک سن جوان‌تر، نسبت به آن چه انتظار داشتند، بر می‌گردند. بنا بر این، زمان نسبی و نور ثابت است.

انرژی

اکثر افراد در مورد فرمول
شنیده‌اند. این مشهورترین معادله‌ای است که رابطه‌ی بین انرژی و جرم را نشان می‌دهد (در حالت ایستا، این فرمول برای اجرام متحرک متفاوت است). در یک دوره‌ی زمانی تصور می‌شد که انرژی و جرم متفاوت از یک دیگر هستند، اما تئوری انیشتین بیان کرد که انرژی و جرم صرفاً شکل های مختلفی از یک چیز یک سان هستند، درست مثل یخ، آب و گاز، که شکل های مختلف مایع هستند.
انرژی و جرم نه تنها می‌توانند از بین بروند، بلکه می‌توانند به یک دیگر نیز تبدیل شوند، همان گونه که در مورد تئوری نور، در بالا مطالبی بیان شد. اگر به اندازه‌ی کافی سرعت خود را افزایش دهید، جرم شما زیاد می‌شود، چرا که انرژی به جرم تبدیل شده است. خورشید، هیدروژن را می‌سوزاند و آن را به انرژی‌ای تبدیل می‌کند که ما آن را به صورت نور می‌بینیم. نظر به این که منبع هیدروژن محدود است، منبع نور نامحدود نیست. در هر حال، ما نباید هیچ گونه ترسی برای چندین میلیون سال آینده داشته باشیم، همان گونه که خورشید به سوختن ادامه خواهد داد و برای زمین انرژی فراهم خواهد کرد.

جاذبه‌ی زمین

انیشتین به تئوری نیوتون، کشش جاذبه‌ی زمین را نیز اضافه کرد. وی افزود نه تنها سیب به خاطر جاذبه بر روی زمین افتاد، بلکه مدار زمین، شهاب‌های آسمانی (و هم چنین سایر اشیای فضایی) را به علت "گودی"ای که زمین در "کالبد" فضا ایجاد می‌کند، جذب می‌نماید. لذا این توان را به ما می دهد تا در مدار خود، از آن به عنوان "فضای پارکینگ"، برای ماهواره‌هایمان، به منظور مزایای تکنولوژیکی خود استفاده کنیم.
از این مزیت هم چنین برای فرستادن انسان به ماه، استفاده شده است.
جدای از چهار دستاورد مهم آلبرت انیشتین که در بالا بیان شد، کمک‌های بسیار زیاد دیگری نیز از جانب این مرد بزرگ به دنیای علم و فیزیک وجود دارد. برخی از این دستاوردهای مهم در لیست زیر آورده شده‌اند:
انیشتین تشریحی برای محاسبه‌ی عدد آووگادرو و اندازه‌ی مولکول ارائه داد.
انیشتین، مردی بود که پاسخی معتبر و قاطع به این سوال که "چرا آسمان آبی است؟"، در سال 1910، داد. او پدیده‌ی "رنگین کمان بحرانی" را مطرح کرد و در مورد اثر جمعی پراکنندگی نور به وسیله‌ی هر مولکول در اتمسفر، مطالبی را تشریح کرد.
یک فیزیک دان هندی به نام ساتیندرا نات بوز، در سال 1924، مقاله‌ای برای انیشتین فرستاد. این مقاله حاوی اطلاعاتی بود که در آن، نور را به عنوان یک گاز از فوتون‌ها، تشریح کرده بود. این فیزیک دان هندی از انیشتین درخواست کرده بود تا در انتشار این مقاله به او کمک کند. انیشتین به این نتیجه رسید که می‌تواند از این تئوری در مورد اتم‌ها استفاده کند، و نهایتاً مقاله را با عنوان مدل بوز، منتشر کرد. امروز، علم آمار بوز – انیشتین، به تشریح ذرات نا معلومی که "بوزونز" نام گرفته‌اند، کمک می‌کند.
این‌ها دقیقاً دستاودهای اصلی آلبرت انیشتین هستند. در طول جنگ جهانی دوم، گفته می‌شد که او بر عقیده‌ی پرتاب بمب اتمی بر روی ژاپن، تأثیر داشته است (و فوراً هم سرزنش شد). هم چنین او در پیش رفت دولت اسراییل و به طور فعالانه در آن چه آزادی فکر و آزادی در زمانی که تنفر و نژاد پرستی وجود داشت اطلاق می‌شد، تأثیر گذار بود. او به طور فعالانه در تحقیقات علمی شرکت می‌کرد و کمک کرد درهای بسیاری برای تحقیقات آینده و علم آمار باز شود، تا بسیاری از پدیده‌های فضا، نور و زمان را بتوان تشریح کرد.