شخصیت حضرت فاطمه (س) در کلام ابن صباغ مالکی
پرسش :
ابن صباغ مالکی درباره شخصیت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) چه می گوید؟
پاسخ :
ابن صباغ مالکى درباره شخصیت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) گوید:
ما بخشى از ویژگیهاى برجسته، شرافت نسبى و ارزش هاى شخصیتى حضرتش را یادآور مى شویم: او «فاطمه زهراء» دختر کسى است که درباره اش آیه شریفه ى: « سُبْحانَ الَّذی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ»؛ (1) (پاک و منزّه است خدایى که بندهاش را در یک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى- که گرداگردش را پربرکت ساخته ایم - برد، تا برخى از آیات خود را به او نشان دهیم چرا که او شنوا و بیناست) (2) نازل شد، او نور خورشید و ماه، دختر بهترین انسان، پاک زاد، و به اجماع و اتفاق نظر اندیشمندان، ژرف نگر و بانویى بزرگ مى باشد.(3).
پی نوشت:
(1). سوره اسراء، آیه 1.
(2). ترجمه آیت الله مکارم(دامت برکاته).
(3). الفصول المهمه، چاپ بیروت، ص 143.
منبع: فاطمه زهرا (سلام اله علیها) شادمانی دل پیامبر(صلی الله علیه و آله)، احمد رحمانی همدانی، ترجمه: سیّد حسن افتخار زاده، دفتر تحقیقات و انتشارات بدر، قم، 1376هـ ش، چاپ سوّم، ص 55.
ابن صباغ مالکى درباره شخصیت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) گوید:
ما بخشى از ویژگیهاى برجسته، شرافت نسبى و ارزش هاى شخصیتى حضرتش را یادآور مى شویم: او «فاطمه زهراء» دختر کسى است که درباره اش آیه شریفه ى: « سُبْحانَ الَّذی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ»؛ (1) (پاک و منزّه است خدایى که بندهاش را در یک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى- که گرداگردش را پربرکت ساخته ایم - برد، تا برخى از آیات خود را به او نشان دهیم چرا که او شنوا و بیناست) (2) نازل شد، او نور خورشید و ماه، دختر بهترین انسان، پاک زاد، و به اجماع و اتفاق نظر اندیشمندان، ژرف نگر و بانویى بزرگ مى باشد.(3).
پی نوشت:
(1). سوره اسراء، آیه 1.
(2). ترجمه آیت الله مکارم(دامت برکاته).
(3). الفصول المهمه، چاپ بیروت، ص 143.
منبع: فاطمه زهرا (سلام اله علیها) شادمانی دل پیامبر(صلی الله علیه و آله)، احمد رحمانی همدانی، ترجمه: سیّد حسن افتخار زاده، دفتر تحقیقات و انتشارات بدر، قم، 1376هـ ش، چاپ سوّم، ص 55.
مطالب مرتبط: