امر به معروف و ریش تراشی
پرسش :
آیا ما وظیفه داریم افرادی را که ریش خود را با تیغ یا با ماشین می زنند، نهی ازمنکر کنیم؟ اگر این امر برای آنها عادی شده و قبول نمی کنند، وظیفه چیست؟
پاسخ :
همه مراجع (به جز سیستانی): تراشیدن ریش حرام است، و در صورت وجود شرایط باید آنها را نهی از منکر کنید و اگر آنها قبول نمی کنند و تأثیر ندارد، در این صورت، وظیفه ای ندارید و امر به معروف و نهی از منکر بر شما واجب نیست.[1]
آیت الله سیستانی: تراشیدن ریش حرام است، و در صورت وجود شرایط باید آنها را نهی از منکر کرد و اگر آنها قبول نمی کنند و تأثیر ندارد، احتیاط واجب آن است که کراهت و ناراحتی خود را از کارهای ناشایسته خلافکار به هر طوری که ممکن است (با گفتار یا رفتار یا نوشتار و مانند آن) اظهار نماید؛ هرچند بداند که در او اثر نخواهد داشت.[2]
تبصره: طبق نظر همه مراجع (به جز بهجت و صافی) تراشیدن ریش بنا بر احتیاط واجب حرام است و طبق نظر آیات عظام بهجت و صافی تراشیدن ریش حرام است.[3]
پی نوشت:
[1]. امام، توضیح المسائل، م 2786 و 2791؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م2860 و 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م 2784 و 2789؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1414 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ فاضل، توضیح المسائل، م 2119 و 2124؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1608؛ دفتر مراجع تقلید.
[2]. سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2205 و 2246.
[3]. امام، استفتائات، ج 2، مکاسب محرمه، س 79؛ نورى، استفتائات، ج 1، س 492 و 493؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 750 و 753؛ تبریزى، استفتائات، س 1089 و 1096؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س957 و 955؛ سیستانى، Sistani.org، ریش تراشى، س 1 و 3؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س 1421 و 1416؛ صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1740 و 1742؛ بهجت، توضیح المسائل، متفرقه، م 4؛ دفتر: وحید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.
همه مراجع (به جز سیستانی): تراشیدن ریش حرام است، و در صورت وجود شرایط باید آنها را نهی از منکر کنید و اگر آنها قبول نمی کنند و تأثیر ندارد، در این صورت، وظیفه ای ندارید و امر به معروف و نهی از منکر بر شما واجب نیست.[1]
آیت الله سیستانی: تراشیدن ریش حرام است، و در صورت وجود شرایط باید آنها را نهی از منکر کرد و اگر آنها قبول نمی کنند و تأثیر ندارد، احتیاط واجب آن است که کراهت و ناراحتی خود را از کارهای ناشایسته خلافکار به هر طوری که ممکن است (با گفتار یا رفتار یا نوشتار و مانند آن) اظهار نماید؛ هرچند بداند که در او اثر نخواهد داشت.[2]
تبصره: طبق نظر همه مراجع (به جز بهجت و صافی) تراشیدن ریش بنا بر احتیاط واجب حرام است و طبق نظر آیات عظام بهجت و صافی تراشیدن ریش حرام است.[3]
پی نوشت:
[1]. امام، توضیح المسائل، م 2786 و 2791؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م2860 و 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م 2784 و 2789؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1414 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ فاضل، توضیح المسائل، م 2119 و 2124؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1608؛ دفتر مراجع تقلید.
[2]. سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2205 و 2246.
[3]. امام، استفتائات، ج 2، مکاسب محرمه، س 79؛ نورى، استفتائات، ج 1، س 492 و 493؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 750 و 753؛ تبریزى، استفتائات، س 1089 و 1096؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س957 و 955؛ سیستانى، Sistani.org، ریش تراشى، س 1 و 3؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س 1421 و 1416؛ صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1740 و 1742؛ بهجت، توضیح المسائل، متفرقه، م 4؛ دفتر: وحید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.