امر به معروف و نماز و روزه

پرسش :

در محل کار من اکثراً نماز نمی خوانند و در ماه رمضان روزه خواری به وضوح مشاهده می شود، وظیفه من چیست؟ تغییر شغل یا امر به معروف (البته بعید است امر معروف اثری داشته باشد) یا سکوت و تحمل شرایط؟

پاسخ :
همه مراجع تقلید: امر به معروف و نهی از منکر در صورت تحقق شرایط آن واجب است و اگر شخص در میان اهل معصیت، باشد و بتواند با عمل خود، از معصیت آنها جلوگیری نماید، مثلاً اگر در بین تارک الصلاة ها و روزه خورها باشد و مراقب خواندن نماز و گرفتن روزه باشد تا آنها با این کار تشویق شوند و نماز بخوانند و روزه بگیرند، بهترین اقسام نهی از منکر و امر به معروف را انجام داده است.[1]
 
تبصره 1: تغییر شغل واجب نیست مگر اینکه کار کردن در آن محیط باعث فساد در اعتقادات و اعمال دینی او شود.
 
تبصره 2: هرگاه احتمال صحیح داده شود که سکوت، سبب می شود که عمل منکری معروف، یا عمل معروفی منکر شود، بر همه واجب است که حق را اظهار و اعلام کنند و سکوت جایز نیست.
 
تبصره 3: در این موارد باید به مسئولین بالاتر یا مقامات قضایی اطلاع رسانی شود، تا جلوی منکر گرفته شود.
 
پی نوشت:
[1]. امام، توضیح المسائل، م 2786 و 2791؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م 2860 و 2868؛ نوری، توضیح المسائل، م 2784 و 2789؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2202؛ خامنه‌ ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ تبریزی، استفتائات، س 702.

منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵.