آن كه به حساب خويش رسد سود برَد، و آن كه غفلت ورزد زيان كند، و آن كه از گناه ترسد در امان باشد، و آن كه با ديده عبرت نگرد بينا

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ؛

اي مردمان، از خدا پروا كنيد، همو كه اگر سخن گوييد شنود، و اگر نهان داريد داند. به سوي مرگ و زندگي جاويد پيشي گيريد كه اگر از آن

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِنْ قُلْتُمْ سَمِعَ وَ إِنْ أَضْمَرْتُمْ عَلِمَ وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ الَّذِي إِنْ هَرَبْتُمْ أَدْرَكَكُمْ وَ إِنْ أَقَمْتُمْ أَخَذَكُمْ وَ إِنْ نَسِيتُمُوهُ ذَكَرَكُمْ؛

ناسپاسي ديگران شما را در كار خير دل سرد نكند، زيرا كسي از شما تشكّر كند كه از آن بهره اي نبرَد، تازه از سپاس سپاسگزار بيش از نا

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا يُزْهِدَنَّكَ فِي الْمَعْرُوفِ مَنْ لَا يَشْكُرُهُ لَكَ فَقَدْ يَشْكُرُكَ عَلَيْهِ مَنْ لَا يَسْتَمْتِعُ بِشَيْ ءٍ مِنْهُ وَ قَدْ تُدْرِكُ مِنْ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْكَافِرُ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛

طلحه و زبیر به امام عرض کردند: ما با تو بیعت کنیم بدین شرط که در خلافت شریکت باشیم. آن حضرت فرمود: نه، شمایان در نیرو و کمک شری

طلحه و زبیر به امام علی علیه السلام عرض کردند: ما با تو بیعت کنیم بدین شرط که در خلافت شریکت باشیم. آن حضرت فرمودند:
لَا وَ لَکِنَّکُمَا شَرِیکَانِ فِی الْقُوَّةِ وَ الِاسْتِعَانَةِ وَ عَوْنَانِ عَلَى الْعَجْزِ وَ الْأَوَدِ ؛

هر آدمي را دو فرشته حفاظت كنند، پس آنگاه كه پيمانه اش پر شود رهايش سازند، كه زمانبندي عمر، سپر محكم زندگي است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ؛

امام علی (علیه السّلام) درباره صفات فرومایگان فرمودند:
فِی صِفَةِ الْغَوْغَاءِ هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ یُعْرَفُوا وَ قِیلَ بَلْ قَالَ علیه السلام هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا فَقِیلَ قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ فَقَالَ یَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهَنِهِمْ فَیَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ کَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ؛

جنایتکاری را می آوردند و فرومایگان دور او را گرفته بودند، امام - درود خدا بر او - فرمود: آفرین مباد بر رویهایی که تنها به هنگام

جنایتکاری را می آوردند و فرومایگان دور او را گرفته بودند، امام علی علیه السلام فرمود:
لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کُلِّ سَوْأَةٍ ؛

دلها نيز چونان بدنها مي ميرند، پس براي زنده ماندنشان سخنان حكمت آميز و نغز جستجو كنيد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ؛

آنگاه که سخن خوارج را شنید که می گفتند: «حکومت تنها برای خداست»، فرمود: «حق» گویند ولی «باطل» خواهند.

هنگامی که امام علی علیه السّلام سخن خوارج را شنیدند که می گفتند: «حکومت تنها برای خداست» فرمودند:
کَلِمَةُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ؛

مالي كه صرف كرده اي ولي پندت داده، در حقيقت از دست نشده است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ؛