مؤمن شرمناك، بى نياز از خلق، يقين دارنده و پرهيزكار است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

دنيا زندان مؤمن است، و مرگ هديه و پيشكش او و بهشت منزلگاه است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

چون روح مؤمن به آسمان بالا رود فرشتگان متعجّب شوند و گويند: شگفتا چگونه نجات يافت از خانه اى كه بهترين ما در آن خانه تباه شد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مؤمن همچون ترنج است كه مزه و بويش پاكيزه است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

يافت نشود مؤمن، كه حسود يا كينه توز يا بخيل باشد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مؤمن كارش نزديك، اندوهش دور، خموشى اش بسيار و عملش خالص و پاك است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مؤمن چون به چيزى بنگرد پند گيرد و چون خموش باشد تفكّر و انديشه كند، و چون لب بگشايد به ياد خدا باشد، و چون چيزى به او عطا شود ش

امام علی علیه السّلام فرمودند:

خويشتندارى (و مناعت طبع) زيور فقر است .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
العَفافُ زينَةُ الفَقرِ؛

برادران تهيدست خود را تحقير نكنيد؛ زيرا هر كس مؤمنى را حقير شمارد، خداوند عز و جل ميان آن دو در بهشت جمع نكند، مگر اين كه توبه

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لاتُحَقِّروا ضُعفاءَ إخوانِكُم ؛ فإنّهُ مَنِ احتَقَرَ مُؤمِنا لم يَجمَعِ اللّه ُ عز و جل بينهما في الجنّةِ إلاّ أن يتوبَ؛

واي بر فرزند آدم كه چه غافل است و گم كرده راه و سرگشته!

امام علی علیه السّلام فرمودند:
وَيْحَ ابْنَ آدَمَ مَا أَغْفَلَهُ، وَ عَنْ رُشْدِهِ مَا أَذْهَلَهُ !