خود را از قسم و سوگند برهانيد كه همانا انسان به جهت يكي از چهار علّت سوگند ياد مي كند: در خود احساس سستي و كمبود دارد، به طوري

امام حسين علیه السّلام فرمودند:

چنانچه با گوش خود بشنوم كه شخصي مرا دشنام مي دهد و سپس معذرت خواهي او را بفهمم، از او مي پذيرم و گذشت مي نمايم، چون كه پدرم امي

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
لَوْ شَتَمَني رَجُلٌ في هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمي إلي الْيُمْني، وَ اعْتَذَرَ لي في الاُْخْري لَقَبِلْتُ ذلِكَ مِنْهُ، وَ ذلِكَ أَنَّ أَميرَ الْمُؤْمِنينَ عليه السلام حَدَّثَني أَنَّهُ سَمِعَ جَدّي رَسُولَ اللهِ (صلي الله عليه وآله)يَقُولُ: لا يَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ يَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل ؛

هر كه ما را دوست بدارد و پيرو ما باشد، پس دوستي و محبّتش به جهت جدّم رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم)مي باشد. هركس با ما دشم

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
مَنْ والانا فَلِجَدّي (صلي الله عليه وآله وسلم) والي، وَ مَنْ عادانا فَلِجَدّي عادي ؛

اي فرزند آدم، بياد آور آن لحظاتي را كه پدران و فرزندان ـ و دوستان ـ تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعيّت و موق

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
يَا ابْنَ آدَمَ! أُذْكُرْ مَصارِعَ آبائِكَ وَ أبْنائِكَ، كَيْفَ كانُوا، وَ حَيْثُ حَلّوُا، وَ كَأَنَّكَ عَنْ قَليل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ ؛

امام حسین علیه السلام فرمودند: هرکس رضایت و خوشنودی خداوند را ـ در امور زندگی ـ طلب نماید گرچه همه افراد از او رنجیده شوند، خدا

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
مَنْ طَلَبَ رِضَی اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَی النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ إلَی النّاسِ ؛

ای فرزند آدم، بیاد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنین بیاد آور که در پیشگاه خداوند قرار خواهی گرفت و اعضاء و جوارحت

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
یَا ابْنَ آدَم! اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ وَ مَضْجَعَکَ بَیْنَ یَدَی اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُکَ عَلَیْکَ یَوْمَ تَزِلُّ فیهِ الْأقْدام؛

چنانچه دو نفر با يكديگر نزاع و اختلاف نمايند و يكي از آن دو نفر، در صلح و آشتي پيشقدم شود، همان شخص سبقت گيرنده، جلوتر از ديگر

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
أيُّما إثْنَيْنِ جَري بَيْنَهُما كَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَي الاْخَرِ، كانَ سابِقَهُ إلي الْجَنّةِ ؛

پيامبر خدا به من فرمودند: فرزندم! . . . كفش خوب به پا كن كه كفش ، خلخالِ (زينت پاى) مردان است .

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
قالَ لي رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و سلّم : يا بُنَيَّ . . . وَاستَجِدِ النِّعالَ ؛ فَإِنَّها خَلاخيلُ الرِّجالِ ؛

از نشانه هاى نادانى، جدل با بى فكران است.

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
مِن عَلاماتِ أسبابِ الْجَهلِ الْمُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الْفِكرِ؛

رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - (هنگام دعا) دستهاي خود را بالا مي بردند و با حالت تضرّع و گريه دعا مي كردند، مانند انسان مسكي

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
كان رسول الله يرفَعُ يَدَيْهِ اذا ابْتَهَلَ و دَعا كَما يَسْتطْعِمُ المسكينُ.