کسی که به آنچه که خداوند بر او واجب ساخته عمل کند، از عابد ترین مردمان است

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن اَعبَدِ النَّاس

تمام خير آن است که انسان، خويشتن دار باشد.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
الخير کله صيانه الانسان نفسه؛

همين نصرت خدا بر تو بس که مي بيني دشمن تو براي ضربه زدن به تو، به نافرماني خدا روي آورده است.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
کفي بنصرالله لک ان تري عدوک يعمل بمعاصي الله فيک؛

تعجب می کنم از کسی که برای خانه ناپایدار(دنیا) کار می کند،ولی خانه پایدار (آخرت )را ترک می کند.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
عجبت لمن عمل لدار الفناء و ترک دار البقاء؛

از تنبلي و کم حوصلگي بپرهيز؛ زيرا اين دو، کليد هر کار زشتي است.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اياک والکسل والضجر فانهما مفتاح کل شر؛

ترک کننده امر به معروف و نهي از منکر، مانند کسي است که قرآن را پشت سرش مي اندازد.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
التارک الامر بالمعروف والنهي عن المنکر کنابذ کتاب الله وراء ظهره؛

خدايا بر محمد و خاندان او درود فرست و دلم را براى محبتت فارغ و به يادت مشغول گردان و با ترس و هراس از خودت طراوت بخش و با رغبت

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِه، وَ فَرِّغْ قَلْبى لِمَحَبَّتِكَ وَاشْغَلْهُ بِذِكْرِكَ وَانْعَشْهُ بِخَوْفِكَ وَبِالْوَجَلِ مِنْكَ وَ قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ اِلَيْكَ وَ اَمِلْهُ اِلى طاعَتِكَ...؛

دست حاجت بسوی مردم دراز کردن ، باعث خواری انسان در زندگی می شود و حیاء و شرم را از بین می برد، وقار و سنگینى انسان را پایین می

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
طلبُ الحوائج الى النّاس مذلةٌ للحیاة و مذهبةٌ للحیاء واستخفافٌ بالوقار وهو الفقرُ الحاضرُ و قلةُ طلب الحوائج الى الناس هو الغنىُ الحاضرُ ؛

امام سجّاد علیه السلام به فرزندان خود مى فرمود: از دروغ کوچک و بزرگش ، جدّى و شوخیش بپرهیزید ؛ زیرا انسان هر گاه در چیز کوچک در

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ والکبیرَ ، فی کلِّ جِدٍّ وهَزلٍ ، فإنّ الرجُلَ إذا کذبَ فی الصَّغیرِ اجتَرَأَ علَى الکبیرِ .

كراهت دارم از مردي كه در دنيا به عافيت بسر برد و هيچ مصيبتي از مصائب دنيا به او نرسد.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اِنّي لاكرهُ اِنَّ يُعافي الرّجل في الدُّنيا، ولا يُصِيْبَهُ شيءٌ من المصائب.