هـر مسلمانى كه نياز و حاجت مسلمانى را برطرف نمايد، خداى متعال به او مى فرمايد: اجـر و ثواب تـو به عهده من است و به كمتر از بهشت

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما قَضى مُسْلِمٌ لِمُسْلِمٍ حاجَةً إِلاّ ناداهُ اللّه ُ تَبارَكَ وَتَعالى: عَلَىَّ ثَوابُكَ وَلااَرْضى لَكَ بِدُونِ الْجَنَّةِ؛

نيازمندى كه به من مراجعه مى كند من زود نياز او را بر طرف مى كنم از ترس اين كه او بى نياز شود و اين كار نيك از دستم برود.

احمد بن عيسى مى گويد: امام صادق عليه السلام به من فرمودند:
إِنَّهُ لَيُعْرَضُ لِى صاحِبُ الْحاجَةِ فَاُبادِرُ إِلى قَضائِها مَخـافَةَ أَنْ يَسْتَغْنِىَ عَنْها صاحِبُها؛

از رسول خدا سئوال شد، محبوب ترين مردم در پيشگاه خدا كيست؟ پيامبر اکرم(صلى الله عليه و آله) فرمودند: كسى كه بيشترين سود و خدمت ر

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
سُئِلَ رَسُولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عَنْ أَحَبِّ النّاسِ إِلَى اللّه ِ؟ قالَ: اَنْفَعُ النّاسِ للِنّاسِ؛

كسي كه مالى را در غير طاعت پروردگار بذل و بخشش نمايد، اسراف كار است و هر كسى كه در راه خير مصرف كند، ميانه روى كرده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ اَنْفَقَ شَيْئا فِى غَيْرِ طاعَةِ اللّهِ فَهُوَ مُبَذِّرٌ وَ مَنْ اَنْفَقَ فِى سَبيلِ الْخَيْرِ فَهُوَ مُقْتَصِدٌ؛

ميانه روى را خداوند متعال دوست دارد و اسراف و زياده روى مورد خشم اوست حتى اگر اسراف در انداختن هسته خرمایى باشد كه قابل مصرف اس

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْقَصْدَ اَمْرٌ يُحِبُّهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ وَاِنَّ السَّرَفَ يُبْغِضُهُ حَتّى طَرْحِكَ النَّواةَ فَاِنَّها تَصْلَحُ لِشَيْىٍٔوَحَتّى صَبّْكَ فَضْلَ شَرابِكَ؛

من هرگاه چيز كمى هم از سفره مى افتد آن را بر مى دارم.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنّى اَجِدُ الشَّيْئَ الْيَسيرَ يَقَعُ مِنَ الْخَوانِ؛

اسراف كننده را سه نشانه است: چيزهایى را مى خرد و مى پوشد و مى خورد كه در شأن او نيست.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لِلْمُسْرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ يَشْتَرى ما لَيْسَ لَهُ وَيَلْبِسُ ما لَيْسَ لَهُ وَيَأْكُلُ ما لَيْسَ لَهُ؛

انسان مؤمن اسراف و زياده روى نمى كند، بلكه ميانه روى را پيشه خود مى سازد.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
صِفَةُ الْمُؤْمِنِ ...لايُبَذِّرُوَ لايُسْرِفُ بَلْ يَقْتَصِدُ؛

برخود هم سخت مگير و ميانه روى مايه استوارى است، تبذير همان اسراف است كه خداوند درباره آن فرموده: تبذير و زياده روى نكن.

از عامر بن جذاعه نقل شده است كه گفت: مردى خدمت امام صادق عليه السلام آمد، حضرت به او فرمودند:
اِتَّقِ اللّهَ وَلاتُسْرِفْ وَلاتُقْتِرْ وَلكِنْ بَيْنَ ذلِكَ قَوامٌ، اِنَّ التَّبْذيرَ مِنَ الاِسْرافِ، قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ؛ وَلاتُبَذِّرْ تَبْذيرا؛

اگر شما سير هستيد خيلى از مردم گرسنه اند، خوب بود آن را به نيازمنديش مى داديد.

نقل شده است كه امام صادق عليه السلام مشاهده كردند ميوه اى را نيم خورده از خانه بيرون انداخته اند، خشمگين شدند و فرمودند:
ما هذا اِنْ كُنْتُمْ شَبِعْتُمْ فَاِنَّ كَثيرا مِنَ النّاسِ لَمْ يَشْبَعُوا فَاَطْعِمُوهُ مَنْ يَحْتاجُ اِلَيْهِ؛