نقش استراحت در کاهش فشار عصبی

بدن انسان پس از فعالیت های جسمانی، نیاز به استراحت دارد.
 

چکیده: زندگی مدرن امروزی، فشار عصبی زیادی را بر روان انسان وارد کرده است. درمان این فشار عصبی، یک استراحت کامل است. با ما باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 587 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

 

مطالعات بسیاری نشان داده است که اضطراب و فشار عصبی ناشی از آن به طور موثر با استراحت کاهش می یابد و از این طریق سلامت جسمی و فعالیت اثربخش ذهنی راتسهیل می کند. توماس ادیسون بسیاری از دیدگاه هایش را پس از بیداری از خواب های کوتاه مطرح می کرد. [1]
انباشت عوامل اضطراب آور بر روی هم و غلبه آن بر توان تحمل فرد از لحاظ روانی و جسمی موجب سکته می شود، برای مثال بدن در برابر یک فشار روحی موضعی، عکس العمل نشان می دهد. بافت آسیب دیده، علائم هشدار دهنده شیمیایی را به خون می فرستد که در نتیجه هیپوفیز، هورمون ACTH (آدرنوکورتیکو) را ترشح می کند؛ یعنی یک فشار روحی موضعی، تمام اعضای بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر تمام بدن در معرض این فشار قرار گیرد، میل به خود درمانی توقع زیادی است و غالبا به شوک منجر می شود.
گرایش به خود درمانی در هر ارگانیسمی برقراری توازن است اما اگر قبل از برقراری توازن بار جدیدی بر بدن تحمیل شود، بیمار می شویم. تحمیل مکرر بار اضافی بدون در نظر گرفتن فرصت کافی برای استراحت به ضعف نیروی مقاومت و بروز بیماری های متعدد منجر می شود. بنابراین، کاهش فشار روحی به کندی و تنها با استراحت امکان پذیر است و اگر طول این استراحت بسیار کوتاه باشد، عامل استرس زا یا اضطراب آور با عامل دیگری جمع آید تا جایی که بدن در برابر فشار تسلیم می شود که نتیجه آن اغلب سکته است. بنابراین در طول شبانه روز باید به طور متناوب اوقات خود را بین کار و استراحت تقسیم کرد.

برای استراحت کوتاه مدت در حین انجام دادن کار می توان از تعمق اندیشه (مراقبه) کوتاه مدت استفاده کرد:
مراحل اول تا هفتم را با رنگ های مربوط به گونه ای تصور کنید که با هر بار تنفس یک مرحله بیشتر در خود فرو می روید؛ به طوری که با هفت بار تنفس در مکان آرمیدگی ذهنی قرار می گیرید. با توجه به اینکه زمان برای ذهن نیمه هوشیار امری نسبی است، می توان در مدت یک دقیقه به میزان دو ساعت خواب رفع خستگی کرد.
بدین منظور در وضعیت آرمیدگی باید آرامش کامل و احساس راحتی را به نو هوشیار خود تلقین کنید.
اجرای چند بار مراقبه مدت در روز می توان بهداشت روانی فعال را اجرا و از تحمیل بار روانی اضافی به خود جلوگیری کرد.[2] استراحت موجب به دست آوردن قوای از دست رفته و تقویت دستگاه دفاعی بدن می شود. استفاده از هوای آزاد و تنفس عمیق هنگام استراحت و خواب، زود خوابیدن و زود بیدار شدن، استحمام با آب سرد پس از بیداری و استفاده از تخت مورب یا شیب دار پانزده دقیقه قبل از خواب موجب اثربخشی بیشتر خواب و استراحت می گردد.[3]
بیماری، اعتراض و عکس العمل بدن در برابر شیوه زندگی ماست؛ برای مثال چنانچه فردی کمتر بخوابد و به تغذیه خود توجه نکند، بدن او از راه بیماری به او پیام می دهد که روش زندگی خود را تغییر دهد.
 
 منبع: مهارت های مدیریت خویشتن
نویسنده: محمود رضایی زاده، علی اکبر مهاجری

پی نوشت :
[1] . ساموئل مالون،  نقشه های ذهنی مدیران، ترجمه: حبیب الله دعائی، تهران، 1379، ص 15.
[2] . کورت تپرواین، ذهن خلاق، ترجمه: علی اصغر شجاعی، تهران، نقش و نگار، ۱۳۸۲، ۱۰۱-۹۸.
[3] . گیلورد هاورز، رمز شادی و تندرستی، ص  ۱۹۷- ۱۶۵.