یک حمام آب گرم در زمان ناراحتی و گریه‌های قولنج ممکن است نوزاد را آرام و ذهنش را مشغول کند.

چکیده : اگر نوزاد شما کاملاً سالم است، ولی برای بیشتر از سه ساعت متوالی، در حداقل سه روز از هفته و به مدت حداقل سه هفته گریه می‌کند، احتمالاً دچار قولنج یا کولیک شده است. در ادامه راه کارهایی برای درمان قولنج نوزاد بیان می کنیم.

تعداد کلمات 1049 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

قولنج نوزاد و راهکارهای مقابله با آن

قولنج در حدود شش هفتگی نوزاد به اوج خود می‌رسد و وقتی او سه یا چهار ماهه شود، به مرور از میزان این گریه کم می‌شود. نوزادان مبتلا به قولنج می‌توانند حملات طولانی گریه را در هر زمانی از روز داشته باشند و این گریه گاهی در شب نیز شدیدتر می‌شود. این وضعیت می‌تواند برای پدر و مادرهایی که برای تسکین نوزادشان سخت در تلاش هستند، اما به ندرت روشی برای آرام کردن او پیدا می‌کنند بسیار ناراحت‌کننده باشد. در این مطلب می‌توانید با راهکارهای معمول برای رفع و کم کردن از میزان گریۀ ناشی از قولنج نوزادی، احتمال عدم تحمل یا آلرژی نوزاد نسبت به برخی مواد غذایی، روش‌های نادرست و خطرناک برای درمان قولنج نوزاد و حفظ سلامت روانی و آرامش والدین نوزاد مبتلا به قولنج آشنا شوید.

راهکارهای تسکین گریۀ ناشی از قولنج نوزادی

بهتر است ابتدا و در اولین فرصت به پزشک کودک مراجعه کنید تا از نبود هر گونه عارضۀ پزشکی دیگری که می‌تواند باعث گریۀ نوزاد شده باشد، اطمینان حاصل شود. اگر نوزادتان سالم است و مشکل فقط قولنج است، پزشک کودک ممکن است پیشنهاداتی داشته باشد که بهتر است به آنها عمل کنید.

به‌طورکلی برخی روش‌ها برای تسکین نوزاد شامل موارد زیر است:
یک ماساژ ملایم: نوزاد ممکن است از یک ماساژ ملایم لذت ببرد، اما به واکنشش به ماساژ دقت کنید. ممکن است ماساژ او را بیش از حد تحریک کند، زیرا اثرگذار بودن ماساژ از لحاظ علمی برای قولنج ثابت نشده است. همچنین لازم است مراقب باشید که در مورد نوزادان مبتلا به ریفلاکس، باید از انجام ماساژ خودداری کنید.

صداهای آرامش‌بخش یا White noise: نوزادان صداهایی را که یادآور ضربان منظم قلب مادر و صداهای ملایم رحم مادرشان باشد را دوست دارند. نوزاد شما ممکن است از شنیدن صدای ماشین لباس‌شویی یا صدای جاروبرقی، احساس آرامش کند یا حتی شاید با شنیدن صدای هود آشپزخانه آرام شود. شما همچنین می‌توانید صداهای آرامش‌بخشی مانند صدای باران یا دیگر صداهای مداوم و طبیعی را در اینترنت جست‌وجو کنید و آنها را برای نوزاد پخش کنید.

ایجاد سکوت: برخی نوزادان با حرکت، سروصدا و فعالیت تسکین پیدا می‌کنند، اما برخی دیگر به تحریک کمتر نیاز دارند و به سکوت، سکون، بی‌حرکت ماندن و تاریکی بهتر پاسخ می‌دهند.

حرکت و نوسان: حرکت و نوسان خیلی خیلی ملایم می‌تواند برای نوزاد تسکین‌دهنده باشد، بنابراین سعی کنید نوزاد را خیلی آرام تکان دهید. می‌توانید او را در یک تاب نوزاد قرار دهید تا این حس متفاوت را احساس کند. همچنین اگر نوزاد را در یک آغوشی کودک بگذارید و در اطراف خانه کمی راه بروید شاید آرام شود. او ممکن است دوست داشته باشد که بالاتر بسته شود، طوری که به قفسۀ سینۀ شما و ضربان قلب تان نزدیک‌تر باشد. می‌توانید وقتی بزرگ‌تر شد، در این موقعیت و درحالی‌که او را نزدیک به خود نگه داشته‌اید، خیلی خیلی آرام بالا و پایین بپرید؛ شاید او این حس را نیز دوست داشته باشد و کمی آرام شود.

بیرون رفتن: بیرون بردن نوزاد در یک کالسکه یا آغوشی ممکن است به تسکینش کمک کند. منظره‌ها، صداها و بوهای جدید می‌تواند ذهن نوزاد را مشغول کند و هوای تازه و ریتم راه رفتن ممکن است او را به اندازه‌ای آرام کند که به خواب برود. از سوی دیگر، اگر تمام صبح با نوزادتان بیرون از خانه بوده‌اید، سکوت و آرامش خانه ممکن است همان چیزی باشد که او برای آرام شدن نیاز دارد.

وضعیت‌های بدنی مختلف: نوزاد ممکن است در آغوش شما در حالت خوابیده راحت‌تر باشد یا ممکن است یک حالت عمودی‌تر را ترجیح دهد. وقتی کودک تان ناراحت است، می‌توانید وضعیت‌های مختلف را امتحان کنید تا ببینید کدام را ترجیح می‌دهد، اما از قرار دادن نوزاد روی شکمش به شدت خودداری کنید.

پیچیدن نوزاد: پیچیدن نوزاد در یک تکه پارچۀ نخی خیلی نازک در طول برخی ساعات روز می‌تواند به او کمک کند تا کمتر احساس تنش و اضطراب کند. اگر نوزاد گریانتان برای شیر خوردن در آغوش شما آرام نمی‌گیرد هم می‌توانید پیچیدن او را در طول تغذیه امتحان کنید. همچنین قبل از شروع گریه‌های قولنج، او را در یک قنداق فرنگی نوزاد بپیچید. این کار ممکن است به نوزاد دچار قولنج‌ کمک کند که خوابش ببرد. یادتان باشد که نوزاد را جایی بگذارید که بتوانید بر او نظارت کنید تا مطمئن شوید روی شکمش نمی‌غلتد و صورتش روی تشک قرار نمی‌گیرد. برای کاهش این خطر، وقتی نوزاد حدود دو ماهه شد یا هر زمان که قادر به غلت زدن شد، دیگر او را توی چیزی نپیچید و هرگز قتداقش نکنید.

حمام کردن: یک حمام آب گرم در زمان ناراحتی و گریه‌های قولنج ممکن است نوزاد را آرام و ذهنش را مشغول کند. برخی از نوزادان با پاشیدن آب از شیلنگ یا دوش حمام به پشت شان تسکین می‌یابند. ممکن است که نوزاد شما هم از ضربه‌های آرام و ریتم‌دار آب گرم و صدای آن لذت ببرد.

امتحان فرآورده‌های پروبیوتیک: پژوهش‌ها نشان داده‌ است که باکتری‌های رودۀ نوزادان دچار قولنج با نوزادان بدون قولنج فرق دارد و در این تحقیقات، فرآورده‌های پروبیوتیک در برخی از نوزادان به کاهش علائم قولنج آنها کمک کرد. هرچند کارشناسان می‌گویند هنوز معلوم نیست که پروبیوتیک‌‌ها آن‌قدر مؤثر باشد که برای تمام نوزادان مبتلا به قولنج توصیه شود. اگر می‌خواهید فرآورده‌های پروبیوتیک‌ را امتحان کنید، بهتر است از پزشک تان برای انتخاب آن کمک بگیرید.

تسکین درد ناشی از نفخ: نفخ باعث قولنج نوزاد نمی‌شود، اما برخی از نوزادان مبتلا به قولنج از نفخ نیز رنج می‌برند، زیرا موقع گریه معمولاً هوا را می‌بلعند. در طول تغذیه، نوزاد را به حالت نشسته نگه دارید و مرتب آروغ او را بگیرید تا درد ناشی از نفخ تسکین یابد. غیر از پروبیوتیک‌ها، می‌توانید از قطرۀ ضدنفخ نوزادان نیز با اجازهٔ پزشک کودک تان استفاده کنید. اثرگذاری هیچ‌کدام از این داروها هنوز ثابت نشده است، اما معمولاً برای درد ناشی از نفخ در نوزادان استفاده می‌شود.

ادامه دارد...

منبع : سایت مادرشو

بیشتر بخوانید :
قولنج کودک
قولنج در نوزادان
علت قولنج نوزادان چیست؟
نفخ و قولنج در کودکان