عفونت گوش، دلائل ،تشخیص و راهکارهای درمانی آن

اکثر عفونت های گوش خفیف بدون مداخله از بین می روند.
 

چکیده : عفونت گوش زمانی اتفاق می افتد که عفونت باکتریایی یا ویروسی گوش میانی را تحت تاثیر قرار می دهد( بخش های گوش شما درست در پشت پرده گوش هستند). عفونت های گوش به دلیل التهاب و تجمع مایع در گوش میانی می تواند دردناک باشد. با ما همراه باشید.

 تعداد کلمات 935 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

عفونت گوش می تواند مزمن یا حاد باشد. عفونت های گوش حاد دردناک هستند، اما در کوتاه مدت رفع می شوند. عفونت های مزمن گوش یا بروز نمی کنند و یا چندین بار تجدید می شوند. عفونت های مزمن گوش می توانند باعث آسیب دائمی به گوش میانی و داخلی شوند.
 

عفونت گوش زمانی اتفاق می افتد که یکی از لوله های اوستاکیای شما متورم یا مسدود شود که این مسئله موجب افزایش مایع در گوش میانی شما می شود. لوله های اوستاکیایی لوله های کوچکی هستند که از هر گوش به طور مستقیم به پشت گلو کشیده می شوند. علل انسداد لوله استوکیایی شامل موارد زیر می باشند:
آلرژی
سرماخوردگی
عفونت های سینوسی
موکوس بیش از حد
سیگار کشیدن
آدنوئید های دچار عفونت یا متورم (بافت نزدیک لوزه ها که باکتری ها و ویروس ها را به دام می اندازند)
تغییرات فشار هوا
 

عفونت های گوش اغلب در کودکان خردسال رخ می دهد، زیرا لوله های اوستاکیایی کوتاه و باریکی دارند. نوزادانی که از طریق شیشه شیر تغذیه می کنند نیز نسبت به همسالان خود، بیشتر دچار عفونت گوش می شوند. عوامل دیگری که باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت گوش می شوند عبارتند از:
تغییرات ارتفاع
تغییرات اقلیمی
قرار گرفتن در معرض دود سیگار
استفاده از پستانک
بیماری های اخیر یا عفونت گوش
 

برخی از علائم رایج عفونت گوش عبارتند از:
درد خفیف یا ناراحتی در داخل گوش
احساس فشار درون گوش که موجب عدم آرامش در نوزادان می شود.
خارج شدن ماده چرک مانند از گوش
آسیب شنوایی
این علائم ممکن است همچنان ادامه داشته باشند یا گاه گاه بروز کنند و از بین بروند. علائم ممکن است در یک یا هر دو گوش رخ دهند. عفونت هر دو گوش معمولا شدیدتر است. علائم عفونت مزمن گوش ممکن است کمتر از موارد عفونت حاد گوش قابل مشاهده باشند.
در کودکان زیر ۶ ماه که علائم تب یا عفونت گوش دارند باید به پزشک مراجعه شود. اگر کودک شما دارای تب بالاتر از ۳۹ درجه سانتیگراد یا درد شدید گوش باشد، همیشه به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
 

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی گوش شما را با وسیله ای به نام اتوسکوپ که نور و لنز بزرگنمایی دارد، معاینه می کند. معاینه ممکن است موارد زیر را نشان دهد:
قرمزی، حباب های هوا و یا مایع چرک مانند در داخل گوش میانی
بیرون آمدن مایع از گوش میانی
سوراخ شدن پرده صماخ
پرده گوش پاره شده یا آسیب دیده اگر عفونت پیشرفته کرده باشد، پزشک شما ممکن است نمونه ای از مایع داخل گوش شما را برای تعیین اینکه آیا انواع خاصی از باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک وجود دارد یا خیر، آزمایش کند.
همچنین ممکن است برای تعیین اینکه آیا این عفونت از گوش میانی پیشروی کرده است یا نه، دستور دهد یک اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) از سر خود انجام دهید.
در نهایت، ممکن است به یک آزمون شنوایی احتیاج داشته باشید، به ویژه اگر از عفونت های گوش مزمن رنج می برید.
 

اکثر عفونت های گوش خفیف بدون مداخله از بین می روند. بعضی از روش های زیر در از بین بردن علائم عفونت خفیف موثر هستند:
استفاده از یک پارچه گرم برای گوش آسیب دیده
مصرف داروهای ضد درد بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
استفاده از قطره های بدون نسخه و یا نسخه ای برای تسکین درد
مصرف داروهای ضد احتقان بدون نسخه مانند سودوفدرین
اگر علائم شما بدتر شدند یا بهبودی حاصل نشد، باید با پزشک خود ملاقاتی داشته باشید. در صورتی که عفونت گوش شما مزمن باشد و بهبودی حاصل نشود، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. همچنین اگر کودک زیر ۲ ساله علائم عفونت گوش داشته باشد، احتمالا پزشک آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. اگر آنتی بیوتیک تجویز شود، مهم است کهدوره مصرف آنتی بیوتیک را تمام کنید.
اگر عفونت گوش شما با درمان های معمول پزشکی از بین نرود یا اگر در طی یک دوره کوتاه چندین بار دچار عفونت های گوش شوید، جراحی می تواند گزینه خوبی باشد. اغلب در جراحی ها لوله هایی در گوش ها قرار می گیرند تا اجازه دهندمایع از گوش تخلیه شود. در مواردی که شامل آدنوئید های بزرگ می باشد، حذف آدنوئید از طریق جراحی ممکن است ضروری باشد.
 

عفونت های گوش معمولا بدون مداخله از بین می روند، اما ممکن است مجددا بروز کنند. عواقب نادر اما جدی زیر ممکن است به دنبال عفونت گوش باشند:
از دست دادن شنوایی
ضعف تکلم در کودکان
ماستوئیدیت (عفونت استخوان مشتویی در جمجمه)
مننژیت (عفونت باکتریایی غشای مغز و نخاع)
پارگی پرده صماخ
 

شیوه های زیر ممکن است خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش دهد:
شستن دست ها به صورت مکرر
اجتناب از مناطق بیش از حد شلوغ
کنار گذاشتن پستانک برای نوزادان و کودکان کوچک
تغذیه نوزدان از طریق شیردهی مادر
اجتناب از قرار گیری در معرض دود سیگار
ترک سیگار
انجام ایمن سازی های جدید

منبع : سایت راستینه