مادران پایه زندگی فرزندان

 نقص یا سلامت شخصیت روانی کودک مخصوصاً در شش سال اول زندگی بستگی به مهر مادر و یا محرومیت از آن دارد و ممکن است اثراتش تا پایان عمر باقی بماند.
 

چکیده: مادر از همان ابتدای بارداری تا انتهای شیردهی از تمام وجودش بر روح و عاطفه اش برای فرزندش مایه می‌گذارد و در حفظ کانون زندگی نیز تلاش‌های بسیاری می کند و این امر باعث می شود که پایه و اساس زندگی از مادر باشد.

تعداد کلمات 801 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

مهر مادر به خانواده مهر محبت به خودش است. زیرا از هنگامی که به خانواده خود وارد می شود و به کودکان خود مهر می ورزد انگار خودش دوباره متولد شده، هرچند که به مرور به دلیل سختی هایی که کار و زحمت در خانواده است پیر می شود ولی تمام این کارها را با عشق انجام می دهد حتی اگر وظیفه اش هم نباشد.
مهر مادر به افراد خانواده اش آنقدر قوی است در صورت وجود تغییر و تحول وضع جسمانی و روحانی هر کدام از اعضای خانواده فوراً متوجه می شود و اقدام به بهبود آن می کند.
این مهر مادر با احساس نخستین حرکت درونی جنین ظهور می کند و با به دنیا آمدن کودک این مهر و محبت قدرت می‌گیرد با هر پیشرفتی که فرزندش در جامعه داشته باشد مادر نیست خوشحال شده و انگار دوباره متولد می شود.
 

- آخرین نتیجه ای که روانشناسان از مطالعات خود به دست آورده‌اند این است که زن ترکیبی است از عواطف و غرایز متعدد که مهمترین آنها عاطفه مادری است غریزه از روز تولد در نهاد زن وجود دارد. [1]
- شاید دیده باشید که دختر بچه ای برای بازی کردن در اولویت های خود عروسک را برمی‌گزیند و بلافاصله عروسک را به عنوان کودک خود تلقی می کند، مانند یک مادر آن را آغوش می‌گیرد و یا لباسش را عوض می‌کند، غذا می‌دهد، می خواباند و... . او برای تمیز نگه داشتن عروسک خود تلاش فراوان می کند و ممکن است حتی آن را بشوید و مانند مادری که کودک خود را حمام می کند.
- از این محبت کردن و سرپرستی از فرزند در غریزه هر زنی وجود دارد حتی از کودکی اما در مردان این گونه نیست. در بعضی از موارد حتی ممکن است که مردها از محبت همسرشان به فرزند حسودی کرده و با آنها به رقابت بپردازند و اگر در آینده حتی فرزندشان در عرصه پیشرفت قرار بگیرد، آن را تحت فشار قرار می دهند .این گونه مردان در زندگی توجه به فرزندان ندارند و همواره به فکر سعادت و آسایش خودشان هستند ،که در صورت نبود مادر هیچ وقت این مدل زندگی ها پایدار نمی ماند.

- مادر بایستی با اصول محبت و مهرورزی صحیح آشنا باشد و این نعمت خداوند را که در وجودش دارد به طور صحیح و منطقی به کار گیرد، نباید طوری زیاده‌روی کند که باعث حسادت اطرافیانش داده و خود کودک ناصحیح تربیت شود.
- نقص یا سلامت شخصیت روانی کودک مخصوصاً در شش سال اول زندگی بستگی به مهر مادر و یا محرومیت از آن دارد و ممکن است اثراتش تا پایان عمر باقی بماند. [2]
- منشأ بسیاری از تندخویی ها، خشونت‌ها، بدبینی ها، زورگویی ها، حساسیت‌ها، افسردگی‌ها، ناسازگاری ها و محرومیت از محبت است که باید در دوران کودکی کسب می شد.

- شکی نیست که تربیت یک هنر است و مادر یک هنرمند. این هنرمند باید بداند که در بحث تربیت باید تا چه اندازه ای محبت و مهرورزی به فرزند خود داشته باشد و اصولاً چرا باید به کودکان مان محبت کنیم. اگر به اصل این موضوع پی ببرند هیچ گاه در تربیت کودک خود به مشکل بر نمی‌خورد.همانطور که در قرآن آمده:« مادران فرزندان شان را دو سال تمام شیر می‌دهند.» [3]
- شیر دادن مادر به معنای از خودگذشتگی نهایت مهر ورزی و فرزند است چرا که از عطاری وجود خود برای فرزندش مایه می گذارد با اینکه مادران در دوران بارداری گرفتار کمبود انواع ویتامین ها می‌شوند اگر جبران گردد ناراحتی‌های برای آنها به وجود می‌آورد حتی این مطلب در دوران شیر دادن نیز ادامه می‌یابد چرا که« شیر ،شیره جان مادر است.»[4] و دست از شیر دادن بر نمی‌دارند و این امر باعث می شود که کودکان همان ابتدا منشاء زندگی خود را از مادر بداند و باید قدردان آن باشند.
- از این رو که مادر ۳۳ ما از زندگی خود یعنی دوران بارداری و دوران شیرخوارگی، بزرگترین فداکاری را از نظر روحی و عاطفی و هم از نظر جسمی برای فرزندش خرج می کند. پایه و اساس زندگی مادر است و نقش اساسی و مهمی در آینده فرزندش دارد.

پی نوشت
[1] اصغر بهمنی، دانستنی های مادر، قم: سعید نوین، 1379، صفحه 68.
[2] قائمی‌ علی‌، نقش مادر در تربیت، تهران‌: امیری‌، 1366، صفحه 33 .
[3] قرآن کریم، سوره بقره،‌ آیه 233 .
[4] سید اسماعیل گوهری، ارزش پدر و مادر، تهران: نشر نیایش، 1373،جلد 3، صفحه272.