عدس و خواص درمانی آن (بخش اول)

عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگ های آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار دارد . گل های عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد . عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیاه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غنی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین دارد . عدس نوعی محصول کشاورزی است که از سال های بسیار دور تاکنون در آشپزی استفاده می شود. عدس به خانواده ی حبوبات تعلق دارد و از این نظر، به عنوان قدیمی ترین عضو خانواده ی حبوبات شناخته می شود که تاکنون توسط انسان کشت شده است. 
 

گیاه عدس با نام علمی لنس کیولیناریس مدیک، جزء خانواده ی باقلاییان است که در نواحی مختلف جهان به ویژه کشورهای جنوب شرق آسیا بسیار محبوبیت دارد.عدس قدیمی ترین عضو خانواده ی حبوبات است که توسط انسان روی زمین کشت شده است. گیاهِ عدس جزء گیاهان بومی خاور نزدیک، نواحی مرکزی مصر، کشورهای مدیترانه ای، اتیوپی، جنوب اروپا، هند و پاکستان بوده که از این مناطق، به آمریکای لاتین نیز گسترش پیدا کرده است. بر اساس برخی شواهد باستان شناسی، عدس در دوران متعلق به 6500 تا 7500 سال قبل از میلاد مسیح نیز کشت می شد. امروزه، هندوستان، کانادا، ترکیه، ایران، چین و بنگلادش از جمله کشورهایی در جهان هستند که به تولید و مصرف عدس می پردازند. به طور مجموع مساحت 4/6 میلیون هکتار در سطح جهان تحت کشت عدس قرار دارد و سالانه 4/2 میلیون تن از این دانه ی خوراکی تولید می شود. امروزه تولیدکنندگان اصلی عدس در دنیا کشورهای چین، ترکیه، ارمنستان، و کرواسی هستند.
 

انواعی مختلف از عدس وجود دارد که برخی از آن ها را می توانید از فروشگاه های مواد غذایی خریداری کنید:
• عدس قرمز که بیش تر دارای طعمی شبیه خاک است
• عدس سبز
• عدس قهوه ای یا پاردینای اسپانیایی
• عدس پوی (منطقه ای در فرانسه) یا عدس فرانسوی به رنگ سبز مایل به آبی
• عدس بلوگا یا عدس سیاه
• عدس زرد و انواعی دیگر که توسط کشورهایی مختلف در دنیا تولید می شوند
 

1- عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
2- عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
3- عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به طوری که مقدار پروتئین موجود در 15گرم عدس، بسیار بیشتر از 15 گرم گوشت گاو است.
4- عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامین های گوناگون از جمله ویتامین B و مواد معدنی ای همچون آهن، کلسیم و فسفر است.
5- عدس منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترول اند که نه تنها کمک به کاهش کلسترول می کنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قند خون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری می کنند.

6- عدس ها همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم، 2 ویتامین B و همچنین پروتئین بدون، چربی می باشند.
7ـ عدس به علت داشتن آهن، برای رفع کم خونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید است.
8ـ عدس، لعاب دار است و به همین علت مصرف آن برای ناراحتی های روده ای توصیه می شود.
9- عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
10- برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
11- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .

12- عدس ها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب، یک ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد می کنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) می گردد و آن را به خارج از بدن می برد.
13- فیبر غیر قابل جذب عدس نیز نه تنها کمک به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری از یبوست می کند بلکه کمک به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم روده ای تحریک پذیر و التهاب روده ای نیز می کند.
14- مصرف عدس در سلامتی قلب نقش به سزایی دارد. این نقش نه تنها به دلیل فیبرهای موجود در عدس بلکه بعلت مقادیر قابل ملاحظه ای از فولات ( Folate) و منیزم آن است.
15- عدس به شما انرژی برای سوزاندن می دهد در حالی که قندخون را تثبیت می کند. فیبر قابل جذب علاوه بر تأثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم مقدار قندخون نیز کمک می کند. اگر شما مقاومت به انسولین، کاهش قندخون یا دیابت دارید، گیاهان بُنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون مؤثر هستند که انرژی پایداری را باعث می شوند.
16- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.

17- مصرف عدس مخصوصاً برای خانم هایی که در سنین باروری و دوران بارداری هستند و در معرض کمبود آهن هستند، ایده بسیار مناسبی است. فراموش نکنید که کمبود آهن باعث کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست چون نوزاد بعد از بدنیا آمدن از شیر مادر تغذیه می کند.
18- پماد در عدس با سرکه برای رفع ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است .
19- عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
20- عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
21- آرد عدس بوداده تشنگی را قطع می کند ، معده را نیرو می بخشد صفرا را خاموش و هیجان خون را فرو می نشاند و حرارت را خاموش می کند.

ادامه دارد...

منبع : سایت نمناک