تنظیم زمان خواب کودکان

سخت به خواب رفتن در زمانی منطقی بین ٣٠ تا ٦٠ دقیقه، مقاومت در برابر خوابیدن و امتناع از رفتن به اتاق خواب آن هم درست از زمانی که به او گفته می‌شود «برو بخواب» غالب مشکلات خواب در کودکان است.
طبق تحقیقی از والدین آمریکایی، ٢٠ تا ٣٠ درصد از کودکان مشکلاتی شاخص در زمان خواب یا بیدار شدن در طول شب دارند. متخصصان امراض خواب کودکان، اغلب به والدین توصیه می‌کنند که مشکلات خواب کودکان را با تنظیم خواب آنها حل کنند. چندین برنامه آموزشی به طور مشخص آزمایش شده و در کل والدینی که با این برنامه‌ها پیش رفتند، بهبودهایی در رفتارهای زمان خواب دیدند. قبل از اینکه شما برنامه را اجرا کنید، مهم است که دریابید چرا کودکتان نمی‌خوابد. کودکان ممکن است برای زمان خوابیدن به دلایل مختلفی مقاومت کنند.
 

طبق تحقیقات صورت گرفته، مشکلات در زمان خواب کودکان حداقل به دو روش افزایش می‌یابد:
نخست، کودک ممکن است با یک تحریک مشخص مثل «پیش پیش کردن» مادر یا فضای ویژه اتاق خواب به خواب بیفتد. اگر کودکتان با این شیوه به خواب نمی‌رود، اختلال در به خواب رفتن و حفظ خواب دارد.
دوم، همان‌طور که کودک به مادر وابسته‌تر می‌شود، ممکن است شروع به آزمایش محدودیت‌های اعمال شده از طرف والدین کند. اگر قوانین زمان خواب نامشخص باشد و به طور نامتناوب صورت گیرد، مقاومت کودک هم در زمان مناسب برای خواب بیشتر می‌شود. در این موارد گفته می‌شود که کودکان از«رفتار بدخوابی دوره کودکی» رنج می‌برند. اضطراب جدایی، ترس و ترس از تاریکی می‌تواند دلیل این اختلال در کودکان باشد.
اگر کودک تان می‌ترسد، پس نیاز به کمک دارد. مهارت‌های شناختی کودکان در غلبه منطقی بر هیجانات پریشان‌کننده، با فقدان روبرو است. البته ملاکی وجود ندارد که ترس از تاریکی یا اضطراب جدایی در اثر آموزش‌های مربوط به تنظیم خواب کاهش پیدا کند. از طرف دیگر، تحقیقات نشان داده که نادیده گرفتن ترس‌های کودک ممکن است منجر به مشکلات هیجانی و کابوس‌ها شود.
 

تحقیقات نشان داه برخی از والدین کودک شان را خیلی زود برای خواب به اتاق می‌فرستند؛ یعنی قبل از آنکه آنها آماده به خواب افتادن باشند و قبل از اینکه هورمون ملاتونین ـ هرمون تنظیم‌ کننده خواب ـ ترشح شده باشد.
این کودکان خیلی زود به تختخواب می‌روند و خستگی را درک نمی‌کنند و همان طور که در تختخواب شان دراز می‌کشند، بدون اینکه مشغول فعالیتی باشند، بیدار می‌مانند. بنابراین این قبیل کودکان آماده ابتلا به اضطراب‌ها و ترس‌ها هستند.
البته دو سناریو در این راستا وجود دارد. یکی انتظار شما از کودک که باید زود بخوابد، چون نیاز به ساعت‌های طولانی خواب دارد و سناریو دیگر اینکه ساعت زیستی کودک تان بر مبنای سبک زندگی خود شما روی دیرتر خوابیدن و دیرتر بیدار شدن تنظیم شده است. در این صورت کودک شما اختلال «ریتم شبانه‌روزی» خواب دارد.
تعیین ساعت خواب یکسان برای همه افراد جهان امکان‌پذیر نیست. در برخی از فرهنگ‌های سنتی تأکید بر چرت زدن یا خواب بعد از ظهر و عصر می‌شود و در نتیجه، بیدار ماندن تا دیروقت امری طبیعی است. اگر سبک زندگی شما و شرایط زندگی‌تان با این الگوی خواب سازگار است، این الگو بد نیست اما اگر سبک زندگی‌تان به شما اجازه چرت عصرگاهی نمی‌دهد، بی نظمی در خوابیدن می‌تواند برایتان مشکل ایجاد کند. مطالعه افرادی که در کشورهای صنعتی زندگی می‌کنند، نشان داده کودکانی که زمان خواب منظم ندارند، مشکلات رفتاری بیشتری دارند.
کودکانی هم که بسیار خسته می‌شوند، در به خواب رفتن، مشکلات بیشتری دارند. اگر چنین چیزی برای کودک شما رواج دارد، برنامه هر روزه‌ تان را تغییر دهید.

اگر کودک شما مشکل در به خواب افتادن دارد، ممکن است «اضطراب» داشته باشد. تحقیقات نشان داده کودکانی که اضطراب دارند، بیشتر احتمال دارد که از مشکلات خواب رنج ببرند. اضطراب سطح هورمون استرس را بالا می‌برد و کودک را در هنگام خوابیدن هوشیارتر می‌سازد. بهتر این است که نخست سطح استرس او را طی روز کاهش دهید و بررسی کنید که آیا او در مهد کودک مشکل دارد یا به خاطر مراقبت‌های روزانه دچار اضطراب شده است یا اینکه احساس می‌کند خواهر یا برادرش جانشین او شده‌اند؟ یا ممکن است اضطراب دیگران به او سرایت کرده باشد. تحقیقات نشان داده که استرس واگیردار است و حتی کودکان خیلی کوچک هم به وسیله آن تأثیر می‌پذیرند. کودکان وقتی مادرشان پریشان است، احساس اضطراب می‌کنند و نسبت به نزاع و پرخاشگری در خانه حساس هستند. در یک آزمایش نشان داده شد بچه‌هایی که با والدین پرخاشگر و ستیزه‌جو زندگی می‌کنند، در بخش‌هایی از مغزشان که مسؤول کنترل استرس است، فعالیت پرتنشی دارند؛ حتی به هنگام خواب.
 

مشکلات خواب کودکان با تماشای تلویزیون ارتباط دارد. افزایش تماشای تلویزیون با مشکلات به خواب رفتن مثل اضطراب به هنگام خواب، تأخیر آمادگی برای خواب و مقاومت در خواب رفتن ارتباط دارد. کودکان ٥ تا ٦ ساله‌ای که به تماشای برنامه‌های بزرگسالان وابسته‌اند نیز در به خواب رفتن مشکل دارند. چون غالباً سطح استرس شان بالا است. بازی‌های کامپیوتری و تلفن‌های همراه نیز می‌توانند اختلال ایجاد کنند.
 

از طرف دیگر یک مطالعه از کودکان در سنین مدرسه آمریکا نشان داده که کودکان مبتلا به آلرژی بیشتر به بی‌خوابی مبتلا می‌شوند. آنها در طول شب از سر و صدای نفس‌هایشان رنج می‌برند. مشکلات تنفسی هنگام خواب مثل خر و پف، تنفس با صدای بلند، مشکلات در تنفس و تنفس مقطوع در خواب، اکسیژن لازم را به مغز نرسانده و منجر به مشکلات جدی در سلامتی می‌شود و با ریتم خواب و بیداری در طول شب و خواب‌آلودگی در طول روز ارتباط دارد. همچنین برخی مطالعات نشان داده میان اختلال تنفس در زمان خواب و بیش‌فعالی ارتباط وجود دارد.

منبع : مجله اینترنتی بامام نت