یائسگی مردان، بحرانی است که در دوران بین چهل تا پنجاه و پنج سالگی رخ می دهد.
اگر یائسگی نیست پس چیست؟
سئوال در این جاست که اگر اینها نشانه ای از یائسگی در مردان نیست، پس نشانه چیست و چه توجیهی در این مورد و رفتارهای مردان هست؟ قبل از آغاز تحقیق باور داشتم که «آن حالت» هر چه باشد، بسیار متفاوت با چیزی است که زنان از آن می گذرند. قادر به تصور کاربرد واژه «یائسگی»، هم از برای زنان و هم مردانی که دوره دگرگونی در زندگی را می گذرانند، نبودم. تا تکمیل مطالعات، استنباط اولیه ام تغییر کرده بود.
اطلاعاتی که مرا در واقعی بودن یائسگی مردان متقاعد ساخت، از منابع متعدد بالینی، آکادمیک و فردی به دست آمده اند.
اطلاعاتی که مرا در واقعی بودن یائسگی مردان متقاعد ساخت، از منابع متعدد بالینی، آکادمیک و فردی به دست آمده اند.
[تجربه سی و پنج ساله]
ظرف سی و پنج سال گذشته تجربیاتم را با درمان جویان، یعنی بسیاری از افرادی که تغییرات میانسالی را گذرانده اند یا در حین عبور از آن دوره بودند، بازنگری کردم. راجع به تجربیاتشان صحبت کردیم و آموختم که مردان بسیاری تجربه تغییری را که تحت عنوان «یائسگی مردان» شناسایی شده داشته اند.
برای دستیابی به پاسخ های قطعی تر پرسشنامه ای تهیه کرده و به یکصد مرد و زن همجنسگرا و غیر همجنسگرا، متأهل و مجرد، از زمینه ها و گروه های سنی متفاوت، دادم. پرسشنامه را با مصاحبه های شخصی پی گرفتم تا تصویر واضح تری از آنچه در مردان میانسال و زنانی که به خوبی آن ها را می شناسند، به دست آوردم.
در سراسر کشور با کارشناسان مصاحبه کردم و نشریات عمومی و علمی دنیا را بررسی کردم. از اینکه اطلاعات فراوانی در نشریات علمی و پزشکی درباره یائسگی مردان، در ده سال گذشته نوشته شده بود، حیرت کردم. مشکل آن بود که این اطلاعات بسیار پراکنده و به آسانی قابل دسترسی نبود. اطلاعاتی در مقاله های روسیه، آلمان، ایتالیا، لهستان، دانمارک، اسرائیل، هلند، اسپانیا، انگلستان و فرانسه پیدا کردم، ولی مطلب زیادی در آمریکا به چاپ نرسیده بود. معلوم شد که پژوهشگران اروپایی سال ها مشغول مطالعه یائسگی مردان بوده اند، در حالیکه آمریکا تازه در حال رسیدن به سطح آنان است.
به سخنان زنانی گوش سپردم که دوره یائسگی را تجربه کرده و با دقت به این زمان زندگی اندیشیده بودند. استدلالم این بود که زنان فکور می توانستند درباره تغییرات در بدن، ذهن و روان ما، مطالب زیادی به مردان بیاموزند. میان آنچه زنان و مردان در دوره تغییر زندگی می گذرانند شباهت های غیر منتظره و تفاوت های حیرت آوری پیدا کردم.
با سالمندانی که مدت ها از سال های یائسگی شان گذشته بود صحبت کردم تا ببینم آن سوی دیگر چه خبر است و چه شادی ها و چالش هایی در نیمه دوم زندگی منتظر ماست. با در میان گذاشتن مطالب، به پاسخه ای مردانی که در گروه مردانه خودم بودند (یعنی گروه سنی چهل و هشت تا شصت و شش) گوش دادم. ملاقاتی با گروه زنانه همسرم داشتم و تجربیاتشان از یائسگی و احساس آن ها در مورد مردان زندگیشان را شنیدم.
ساعت ها با همسرم کارلین گفتگو داشتم و سعی می کردم تغییرات او، خودم و تأثیرات این دگرگونی ها را روی خودمان مشخص کنم.
گرچه تمامی این اطلاعات مفید بود و تجربیات بالینی ام را تایید می کرد، اما درباره واژه ها توافق زیادی وجود نداشت. بسیاری از حرفه ای ها احساس می کردند که حیطه اطلاعاتی مربوط به یائسگی مردان حدود بیست سال عقب تر از یائسگی زنان است. همه قبول داشتند که برای رسیدن به پاسخ های قطعی سئوالات مردم، درباره یائسگی مردان، باید کارهای بسیار زیادی انجام شود.
ولی بیشتر ما نمی توانیم منتظر نتایج تحقیقات و دستیابی به توافق عمومی درباره چگونگی یائسگی مردان و نحوه ارائه بهترین خدمات حمایتی جهت مردان این دوره بمانیم. میلیون ها «جمعیت ساز» اکنون در این مرحله هستند و به دنبال کمک و حمایت می باشند.
برای دستیابی به پاسخ های قطعی تر پرسشنامه ای تهیه کرده و به یکصد مرد و زن همجنسگرا و غیر همجنسگرا، متأهل و مجرد، از زمینه ها و گروه های سنی متفاوت، دادم. پرسشنامه را با مصاحبه های شخصی پی گرفتم تا تصویر واضح تری از آنچه در مردان میانسال و زنانی که به خوبی آن ها را می شناسند، به دست آوردم.
در سراسر کشور با کارشناسان مصاحبه کردم و نشریات عمومی و علمی دنیا را بررسی کردم. از اینکه اطلاعات فراوانی در نشریات علمی و پزشکی درباره یائسگی مردان، در ده سال گذشته نوشته شده بود، حیرت کردم. مشکل آن بود که این اطلاعات بسیار پراکنده و به آسانی قابل دسترسی نبود. اطلاعاتی در مقاله های روسیه، آلمان، ایتالیا، لهستان، دانمارک، اسرائیل، هلند، اسپانیا، انگلستان و فرانسه پیدا کردم، ولی مطلب زیادی در آمریکا به چاپ نرسیده بود. معلوم شد که پژوهشگران اروپایی سال ها مشغول مطالعه یائسگی مردان بوده اند، در حالیکه آمریکا تازه در حال رسیدن به سطح آنان است.
به سخنان زنانی گوش سپردم که دوره یائسگی را تجربه کرده و با دقت به این زمان زندگی اندیشیده بودند. استدلالم این بود که زنان فکور می توانستند درباره تغییرات در بدن، ذهن و روان ما، مطالب زیادی به مردان بیاموزند. میان آنچه زنان و مردان در دوره تغییر زندگی می گذرانند شباهت های غیر منتظره و تفاوت های حیرت آوری پیدا کردم.
با سالمندانی که مدت ها از سال های یائسگی شان گذشته بود صحبت کردم تا ببینم آن سوی دیگر چه خبر است و چه شادی ها و چالش هایی در نیمه دوم زندگی منتظر ماست. با در میان گذاشتن مطالب، به پاسخه ای مردانی که در گروه مردانه خودم بودند (یعنی گروه سنی چهل و هشت تا شصت و شش) گوش دادم. ملاقاتی با گروه زنانه همسرم داشتم و تجربیاتشان از یائسگی و احساس آن ها در مورد مردان زندگیشان را شنیدم.
ساعت ها با همسرم کارلین گفتگو داشتم و سعی می کردم تغییرات او، خودم و تأثیرات این دگرگونی ها را روی خودمان مشخص کنم.
گرچه تمامی این اطلاعات مفید بود و تجربیات بالینی ام را تایید می کرد، اما درباره واژه ها توافق زیادی وجود نداشت. بسیاری از حرفه ای ها احساس می کردند که حیطه اطلاعاتی مربوط به یائسگی مردان حدود بیست سال عقب تر از یائسگی زنان است. همه قبول داشتند که برای رسیدن به پاسخ های قطعی سئوالات مردم، درباره یائسگی مردان، باید کارهای بسیار زیادی انجام شود.
ولی بیشتر ما نمی توانیم منتظر نتایج تحقیقات و دستیابی به توافق عمومی درباره چگونگی یائسگی مردان و نحوه ارائه بهترین خدمات حمایتی جهت مردان این دوره بمانیم. میلیون ها «جمعیت ساز» اکنون در این مرحله هستند و به دنبال کمک و حمایت می باشند.
یائسگی مردان، بحران میانسالی و مردان رو به سالخوردگی
توصیف واژه ها
در فهم یائسگی مردان، ما هنوز در آغاز راهیم و با تمرکز توجه روی نیمه دوم زندگی بیشتر از اینها خواهیم آموخت. اکنون که حیطه جدیدی از دانش رو به گسترش است، واژه ها و توصیف ها به درستی به کار نمی رود و اغلب سردرگمی زیادی وجود دارد. بنابراین توصیف روشن واژه ها جهت هم زبان شدن، حیاتی است.
تعاریف زیر را برای کمک به هم سفر شدن پیشنهاد می کنم:
یائسگی (منوپاز) مردان با دگرگونی های هورمونی، فیزیولوژیکی و شیمیایی آغاز می شود که در تمامی مردان عموما بین سنین چهل و پنجاه و پنج اتفاق می افتد، البته ممکن است زودتر در سی و پنج سالگی یا دیرتر در شصت و پنج سالگی نیز رخ دهد. این دگرگونی ها تمامی جنبه های زندگی مرد را متأثر می سازد. بنابراین، یائسگی مردان شرایطی فیزیکی با ابعاد روانشناختی، بین فردی، اجتماعی و روحی است.
اندروپاز واژه ای است مترادف با یائسگی مردان و در اروپا برای اشاره به این تجربه انتقالی به کار می رود. ریشه اندروپاز (اندروAndro ) یونان است به معنای «مرد». واژه اندروپاز در مقالات پزشکی تمامی دنیا به کار رفته است.
ویرو پاز، واژه دیگری برای یائسگی مردان است که اغلب در بریتانیای کبیر برای اشاره به این دوره زندگی مرد به کار رفته است. ویر (Vir) پیشوندی لاتین برای «مرد» است.
من عنوان «یائسگی مردان» را عمدا برای این کتاب انتخاب کرده ام تا بر باور خود مبنی بر اهمیت تشابه دگرگونی های هورمونی، فیزیولوژیکی و شیمیایی که هم مردان و هم زنان در دوره انتقالی میانسالی تجربه می کنند، صحه بگذارم.
یکی از تفاوت های اساسی که در فصل های بعدی مورد بحث قرار خواهم داد این است که در زنان یائسگی به معنای پایان بیولوژیکی توانایی بخشیدن حیاتی نو به دنیا است. مردان در میانسالی هنوز دارای انتخاب بیولوژیکی هستند.
این واقعیت که مردان نشانه بیولوژیکی روشنی برای نشان دادن پایان سال های تولیدمثل ندارند، هم «موهبت» است و هم «بلا». انتخاب تولید مثل تا سنین شصت، هفتاد و هشتاد سال به مردان اجازه می دهد که همچنان احساس کشش جنسی جوانی را داشته و حداقل در خیال خود «همیشه جوان» بمانند.
همچنین، هنگامی که نمی توانند مطابق معیارهای بالقوه زندگی کنند احساس ناکامی جنسی به آنان دست می دهد و اغلب این فقدان مانع رشد آنان می شود. بسیاری از مردان بالای پنجاه سال هنوز از نظر هیجانی پسر بچه هستند.
ادامه دارد...
تعاریف زیر را برای کمک به هم سفر شدن پیشنهاد می کنم:
یائسگی (منوپاز) مردان با دگرگونی های هورمونی، فیزیولوژیکی و شیمیایی آغاز می شود که در تمامی مردان عموما بین سنین چهل و پنجاه و پنج اتفاق می افتد، البته ممکن است زودتر در سی و پنج سالگی یا دیرتر در شصت و پنج سالگی نیز رخ دهد. این دگرگونی ها تمامی جنبه های زندگی مرد را متأثر می سازد. بنابراین، یائسگی مردان شرایطی فیزیکی با ابعاد روانشناختی، بین فردی، اجتماعی و روحی است.
اندروپاز واژه ای است مترادف با یائسگی مردان و در اروپا برای اشاره به این تجربه انتقالی به کار می رود. ریشه اندروپاز (اندروAndro ) یونان است به معنای «مرد». واژه اندروپاز در مقالات پزشکی تمامی دنیا به کار رفته است.
ویرو پاز، واژه دیگری برای یائسگی مردان است که اغلب در بریتانیای کبیر برای اشاره به این دوره زندگی مرد به کار رفته است. ویر (Vir) پیشوندی لاتین برای «مرد» است.
من عنوان «یائسگی مردان» را عمدا برای این کتاب انتخاب کرده ام تا بر باور خود مبنی بر اهمیت تشابه دگرگونی های هورمونی، فیزیولوژیکی و شیمیایی که هم مردان و هم زنان در دوره انتقالی میانسالی تجربه می کنند، صحه بگذارم.
یکی از تفاوت های اساسی که در فصل های بعدی مورد بحث قرار خواهم داد این است که در زنان یائسگی به معنای پایان بیولوژیکی توانایی بخشیدن حیاتی نو به دنیا است. مردان در میانسالی هنوز دارای انتخاب بیولوژیکی هستند.
این واقعیت که مردان نشانه بیولوژیکی روشنی برای نشان دادن پایان سال های تولیدمثل ندارند، هم «موهبت» است و هم «بلا». انتخاب تولید مثل تا سنین شصت، هفتاد و هشتاد سال به مردان اجازه می دهد که همچنان احساس کشش جنسی جوانی را داشته و حداقل در خیال خود «همیشه جوان» بمانند.
همچنین، هنگامی که نمی توانند مطابق معیارهای بالقوه زندگی کنند احساس ناکامی جنسی به آنان دست می دهد و اغلب این فقدان مانع رشد آنان می شود. بسیاری از مردان بالای پنجاه سال هنوز از نظر هیجانی پسر بچه هستند.
ادامه دارد...
نویسنده: جد دایاموند
منبع: کتاب «یائسگی مردان»
