بهره کشی از اعضای خانواده (بخش دوم)

غفلت عبارت است از دریغ کردن ضروریات جسمانی، عاطفی، یا تحصیلی از روی بدخواهی یا نادانی از کودک. بهره کشی از کودک به وسیله غفلت شایع ترین نوع بدرفتاری است و خودداری از درخواست کردن مراقبت سلامتی یا به تأخیر انداختن انجام آن؛ ترک؛ سرپرستی نامناسب؛ بی توجهی به امنیت کودک؛ بدرفتاری با همسر در حضور کودک؛ اجازه دادن به کودک که از مدرسه غیبت کند؛ یا ثبت نام نکردن کودک در مدرسه را شامل می شود.
 
بهره کشی روان شناختی (بهره کشی هیجانی) عبارت است از توهین های کلامی، مانند سرزنش کردن، جیغ کشیدن، و استفاده از ریشخند و طعنه؛ اختلال خانوادگی مداوم که با دعوا کردن، فریاد کشیدن، و هرج و مرج مشخص می شود؛ و محرومیت هیجانی با دریغ کردن محبت، مهرورزی، و تجربیات طبیعی که پذیرش، محبت، امنیت، و احساس ارزشمندی را ایجاد می کنند.

والدینی که از فرزندان خود بهره کشی می کنند از کمترین دانش و مهارت فرزندپروری برخوردارند. امکان دارد که آنها ندانند که فرزندانشان به چه چیزی نیاز دارند یا ممکن است به خاطر اینکه از لحاظ هیجانی یا مالی عصبانی یا ناکام و سرخورده هستند، برای برآورده کردن نیازها امکانات کافی نداشته باشند. گرچه نداشتن تحصیلات و فقر به بهره کشی و غفلت از کودک کمک می کنند اما آنها به هیچ وجه کل این پدیده را توجیه نمی کنند. بسیاری از موارد بهره کشی و خشونت در خانواده هایی روی می دهند که به نظر می رسد همه چیز دارند - والدین تحصیلات عالی با مشاغل موفق دارند و خانواده از لحاظ مالی باثبات است.
 
والدینی که از فرزندان خود بهره کشی می کنند، اغلب از لحاظ هیجانی ناپخته و محتاج هستند، و قادر نیستند نیازهای خود و فرزندانشان را برآورده سازند. مانند بهره کشی از همسر، بهره کش غالبا فرزندان خود را به صورت اموالی در نظر می گیرد که به او تعلق دارند. بهره کش برای فرزندان خود به عنوان افرادی که حقوق و احساسات دارند ارزشی قائل نیست. در برخی موارد، والد احساس می کند که نیاز دارد فرزندان جایگزین کودکی معیوب و ناامیدکننده خودش باشند؛ والد می خواهد عشق بین فرزند و والد را که خودش در کودکی نداشته است، احساس کند. واقعیت فشارهای عظیم هیجانی و مالی که با بزرگ کردن بچه ها همراه است، معمولا این انتظارات نامعقول را از بین می برد. وقتی که انتظارات نامعقول والد برآورده می شوند، اغلب به استفاده از روش هایی برگشت می کند که والدین خودش از آنها استفاده کرده بودند.
 
این گرایش بزرگسالان به بزرگ کردن بچه ها به همان صورتی که خودشان بزرگ شده بودند، چرخه خشونت خانوادگی را تداوم می بخشد. بزرگسالانی که در کودکی قربانی بهره کشی بوده اند، اغلب از فرزندان خود بهره کشی می کنند (برنت، ۲۰۰۵).

بهره کشی از سالخوردگان، بدرفتاری اعضای خانواده یا مراقبت کنندگان با سالخوردگان است. این بدرفتاری ممکن است بهره کشی جسمانی و جنسی، بهره کشی روان شناختی، غفلت، بهره کشی مالی، و دریغ کردن درمان پزشکی مناسب را در بر داشته باشد.
 
اغلب سالخوردگانی که مورد بهره کشی قرار می گیرند ۷۵ ساله یا مسن تر هستند؛ ۶۰ تا ۶۵ درصد از آنها زن هستند. احتمال بهره کشی زمانی بیشتر است که سالخورده مشکلات سلامت روانی و جسمانی مزمن داشته باشد و برای غذا، مراقبت جسمانی، و فعالیت های مختلف زندگی روزمره به دیگران وابسته باشد.
 
افرادی که از سالخوردگان بهره کشی می کنند تقریبا همیشه در مقام مراقبت کننده قرار دارند یا سالخوردگان به چند طریق به آنها وابسته هستند. اغلب موارد بهره کشی از سالخوردگان زمانی روی می دهد که یک همسر سالخورده از دیگری مراقبت می کند. این نوع بهره کشی همسر معمولا در سال های بعد از اینکه ناتوانی باعث می شود که سالخورده بهره کشی شده نتواند از خودش مراقبت کند، اتفاق می افتد. در صورتی که فرد بهره کش فرزند بزرگسال باشد، دو برابر احتمال دارد که پسر باشد تا دختر. اختلال روانی یا مشکلاتی در ارتباط با سوءمصرف مواد نیز بدرفتاری با سالخوردگان را تشدید می کنند.
 
معمولا سالخوردگان مایل نیستند بدرفتاری را گزارش دهند، حتی زمانی که بتوانند، زیرا بدرفتاری معمولا اعضای خانواده را در بر دارد که فرد سالخورده دوست دارد از آنها محافظت کند. قربانیان همچنین می ترسند که حمایت خود را از دست بدهند و به خانه سالمندان انتقال داده شوند.

قربانی ممکن است کبودی های روی بدن یا شکستگی هایی داشته باشد؛ ممکن است فاقد عینک یا سمعک لازم باشد؛ ممکن است از غذا، مایعات، یا داروها محروم شده باشد؛ یا امکان دارد که در تخت یا صندلی مهار شده باشد. فرد بهره کش ممکن است از منابع مالی قربانی برای لذت خودش استفاده کند در حالی که قربانی نمی تواند غذا یا داروها را تهیه کند. امکان دارد که افراد بهره کش از مراقبت پزشکی لازم برای سالخورده مبتلا به بیماری حاد یا مزمن دریغ کنند.
 

نویسنده: جفری نوید و اسپنسر راتوس

 
منبع: کتاب «بهداشت روانی»